دوباره هیاهوی مبارزه با فساد و مجازات مفسدین اقتصادی در رژیم بالا گرفته است؛ دیروز(۱۹خرداد ۹۷) در نمایش‌های جمعه در شهرهای سراسر کشور فریادهای وحشت وافسادا! بلند بود. انگار نه انگار که امام‌جمعه‌ها در هر شهر و استانی رأس چپاول و فساد بوده و هستند. امروز هم این فریادها از روزنامه‌ها و رسانه‌های رژیم شنیده می‌شود. سؤال این است که وحشت از چیست و چه کسی اینها را به چنین فریادها و جلو جلو دویدن و آی دزد آی دزد! واداشته است.
امام‌جمعه یزد: «مسئولان و دست‌اندرکاران باید فارغ از هر گونه حزب‌گرایی و سیاسی‌بازی با مفسدین اقتصادی مبارزه کنند».
امام‌جمعه خرم‌آباد: «مردم از قوه قضاییه‌ای که با مفسدین در هر پست و مقامی که هستند با قاطعیت برخورد کند حمایت می‌کنند».
امام‌جمعه موقت قزوین: «چند هزار خودروی قاچاق توسط چه کسانی وارد شد و چرا افراد خائن را کنار نمی‌گذارید»؟
امام‌جمعه موقت قم در این جلو جلو دویدن چند گام از همپالکی‌هایش جلو زده هم به آقازاده‌ها اشاره کرده و هم به خشم و به‌اصطلاح بدبینی مردم و هم به حرف‌درمانی و گفته: «برخی از این آقازاده‌ها هستند که موجب بدبینی مردم به نظام اسلامی شده‌اند که باید با آنها برخورد کرد... زمان حرف‌درمانی اقتصادی گذشته است، قوه قضاییه و نهادهای مربوطه با مفسدان اقتصادی بدون تبعیض و قاطع برخورد کنند».
امام‌جمعه شاهرود پرده را کمی بیشتر بالا زده که چرا نمایش مبارزه با فساد ضروری است. وی گفته است: «دشمن از این اختلالات به‌دنبال ناامیدی در جامعه است لذا نباید آب به آسیاب دشمن ریخت، حال چرا کسی که آبروی نظام را رعایت نکرده نباید به‌صورت علنی مجازات و محاکمه شود»؟
وحشت از «دشمن» آخوندهای دانه‌درشت و مراجع حکومتی را هم به فریاد و فغان واداشته است.
مکارم شیرازی که خود یکی از کلان غارتگران نظام است و پشت دامادش مدلّل معروف به سلطان شکر قرار دارد، با ابراز نارضایتی از دستگاه قضاییه خامنه‌ای گفته است: «مردم از دستگاه قضایی فعلی نیز راضی نیستند چرا که با جدیت به مجازات مفسدان اقتصادی نمی‌پردازد».
اما از همه اینها واضح‌تر، علم‌الهدی، نماینده و امام‌جمعهٔ خامنه‌ای در مشهد، صحبت کرده است و ضمن این‌که رژیم را در حالت محاصره توسط دشمنان دانسته، با دجال‌گری اقدام پیامبر را که هنگام محاصره مدینه با کندن خندق در اطراف شهر مانع نفوذ دشمن شد، قوه قضاییه را به کندن خندق در اطراف رژیم فراخواند و گفت: «بابا خندق بکنید عزیزان قوه قضاییه. بگیرید اینها را جلوی چشم مردم به مردم نشان بدید که شما با مفسد اقتصادی برخورد قاطع دارید، این مردم آرامش پیدا کنند».
اگر چه منظور از دشمن، که رژیم را در همه شهرها به محاصره خود درآورده، روشن است، اما نوری همدانی از مراجع حکومتی به‌وضوح آدرس این دشمن را داده است و دشمنی که مردم حرفش را می‌شنوند و به آن باور دارند؛ او گفته است: «مردم هم نباید اجازه موج سواری به دشمنان دهند چون این افراد دست‌شان به خون این ملت آلوده است».
اگر چه امام‌جمعه‌های رژیم از ترس واکنش مردم نسبت به این همه فساد و بیداد کر همآهنگ مبارزه با فساد راه انداخته‌اند، کیست که نداند که فساد در این نظام نهادینه شده و اسحاق جهانگیری معاون آخوند حسن روحانی آن را «فساد موریانه‌ای» و احمد توکلی یکی از عناصر باند خامنه‌ای «فساد سیستمی» خوانده است، صدر تا ذیل نظام را درنوردیده است.
بنابراین توصیه آنها به مبارزه با فساد از طریق نهادهای ذیربط رژیم و از جمله توسط قوه قضاییه آن به‌مثابه این است که چاقو دسته خود را ببرد که روشن است چنین اقدامی محال است.
یک قلم از دزدی‌ها و سرکیسه‌کردن مردم توسط سرمداران رژیم، موضوع چپاول مردم از طرف رئیس قوه قضاییه از طریق واریز کردن وثیقه‌های متهمان به ۶۳حساب بانکی آخوند صادق لاریجانی، سردژخیم قضاییه، است که طی چند ماه گذشته مورد نزاع باندهای درونی رژیم است.
در جریان این فساد، آخوند صادق لاریجانی متهمان در دادگاه‌های رژیم را وادار کرده است که بیش از هزار و ۷۰۰میلیارد تومان به حساب شخصی او به‌عنوان وثیقه واریز کنند در حالی‌که وی در این رابطه به هیچ‌کس و هیچ نهادی پاسخگو نیست.
در زمینه مبارزه با فساد در نظام آخوندی به‌قول معروف «گر حکم شود مست گیرند، در شهر هر آن که هست گیرند». بنابراین وقتی مبارزه واقعی با فساد صورت می‌گیرد و وقتی ابعاد حقیقی چپاول و غارت این نظام مشخص می‌شود که این نظام در تمامیتش سرنگون شود.
