دیروز با مراسم به‌اصطلاح تنفیذ روحانی توسط ولی‌فقیه ارتجاع، دوباره سر یک بحث و داستان قدیمی در محافل مختلف سیاسی و اجتماعی و به‌خصوص در فضای مجازی باز شد و بسیاری از هموطنان، به‌صورت جدی یا در قالب جوک و تمسخر، این موضوع را مطرح کردند که تنفیذ دیگر چه صیغهای است؟!.
این در واقع تناقض و پارادوکس استبداد مطلقه دینی ولایت فقیه مربوط به هزار سال و دو هزار سال پیش است که در عین حالی که می‌خواهد ادای یک رژیم امروزی را دربیاورد و بگوید که ما هم انتخابات داریم، مردم می‌روند و رأی می‌دهند و خودشان رئیس‌جمهور و نماینده مجلس و کذا و کذا انتخاب می‌کنند! اما معنی تنفیذ یعنی همهٴ این حرفها کشک و پوشال و بازی و بازیچه‌ست؛ چون علاوه بر این‌که آنهایی که کاندیدا می‌شوند، هفت بار غربال می‌شوند و اگر کمترین زاویه و فاصله‌یی با اطاعت محض از ولی‌فقیه ارتجاع و از ماکزیمم اعتقاد قلب و التزام عملی به ولایت فقیه داشته باشند، کنار گذاشته می‌شوند، تازه وقتی هم که در نمایش مسخره‌یی به نام انتخابات از صندوق بیرون آورده می‌شوند، یک بار دیگر باید توسط ولی‌فقیه مورد تأیید و امضا قرار بگیرند تا به‌اصطلاح مشروعیت پیدا کنند و با همهٴ اینها باز هم ولی‌فقیه در پیام تنفیذ خودش قید می‌کند که این تأیید و مشروعیت تا وقتی است که رئیس‌جمهور نظام، تمام عیار در خدمت و حلقه به گوش ولی‌فقیه باشد و اگر یک ذره زاویه داشته باشد آخر و عاقبتش می‌شود مانند رفسنجانی، می‌شود مثل خاتمی، می‌شود مثل موسوی و می‌شود مثل احمدی‌نژاد؛ حالا توجه کنید همهٴ این واقعیتی که بیان شد را آخوند علم‌الهدی گماشته و امام جمعهٴ خامنه‌ای در مشهد با وضوح تمام و البته با زبان دجالگرانه آخوندی در نمایش جمعهٴ امروز مشهد گفته است. او می‌گوید: «مشروعیت سیاسی منهای مشروعیت دینی طاغوت است، یعنی اگر یک عنصری در جریان حاکمیت و مدیریت اجتماعی با انتخابات مشروعیت سیاسی پیدا کرد اما مشروعیت دینی نداشت این یک طاغوته، پذیرش این حکومت کفر است، پذیرش این حکومت تخلف از توحید و شرط توحید است به فرمایش وجود مقدس امام رضا (ع) و لذا مقام معظم رهبری در مراسم تنفیذ دیروز حکمی که به رئیس‌جمهور دادند فرمودند من شما را به ریاست‌جمهوری منصوب می‌کنم، یعنی فقط نصب ولی امر و نصب امامت از طاغوت بودن این حاکمیت رو خارج می‌کند… نفرمودند انتخاب می‌کنم، فرمودند منصوب می‌کنم، آن‌که از نظر مردم انتخابه، اما آن‌که به خدا مربوطه، آن‌که به حاکمیت الله ارتباط داره، آن‌که به مقام امامت و ولایت مرتبط است، انتصاب است، نصب است، لذا فرمودند شما را به ریاست‌جمهوری نظام منصوب می‌کنم، یعنی غیر از این حاکمیت، حاکمیت طاغوتی است، یعنی تنها چاشنی که یک حاکم رو در جامعه دینی حاکم رسمی دینی و مشروع قرار می‌دهد، نصب ولی امر و نصب حجت امام زمان (ع) است»!.
این در واقع تناقض و پارادوکس استبداد مطلقه دینی ولایت فقیه مربوط به هزار سال و دو هزار سال پیش است که در عین حالی که می‌خواهد ادای یک رژیم امروزی را دربیاورد و بگوید که ما هم انتخابات داریم، مردم می‌روند و رأی می‌دهند و خودشان رئیس‌جمهور و نماینده مجلس و کذا و کذا انتخاب می‌کنند! اما معنی تنفیذ یعنی همهٴ این حرفها کشک و پوشال و بازی و بازیچه‌ست؛ چون علاوه بر این‌که آنهایی که کاندیدا می‌شوند، هفت بار غربال می‌شوند و اگر کمترین زاویه و فاصله‌یی با اطاعت محض از ولی‌فقیه ارتجاع و از ماکزیمم اعتقاد قلب و التزام عملی به ولایت فقیه داشته باشند، کنار گذاشته می‌شوند، تازه وقتی هم که در نمایش مسخره‌یی به نام انتخابات از صندوق بیرون آورده می‌شوند، یک بار دیگر باید توسط ولی‌فقیه مورد تأیید و امضا قرار بگیرند تا به‌اصطلاح مشروعیت پیدا کنند و با همهٴ اینها باز هم ولی‌فقیه در پیام تنفیذ خودش قید می‌کند که این تأیید و مشروعیت تا وقتی است که رئیس‌جمهور نظام، تمام عیار در خدمت و حلقه به گوش ولی‌فقیه باشد و اگر یک ذره زاویه داشته باشد آخر و عاقبتش می‌شود مانند رفسنجانی، می‌شود مثل خاتمی، می‌شود مثل موسوی و می‌شود مثل احمدی‌نژاد؛ حالا توجه کنید همهٴ این واقعیتی که بیان شد را آخوند علم‌الهدی گماشته و امام جمعهٴ خامنه‌ای در مشهد با وضوح تمام و البته با زبان دجالگرانه آخوندی در نمایش جمعهٴ امروز مشهد گفته است. او می‌گوید: «مشروعیت سیاسی منهای مشروعیت دینی طاغوت است، یعنی اگر یک عنصری در جریان حاکمیت و مدیریت اجتماعی با انتخابات مشروعیت سیاسی پیدا کرد اما مشروعیت دینی نداشت این یک طاغوته، پذیرش این حکومت کفر است، پذیرش این حکومت تخلف از توحید و شرط توحید است به فرمایش وجود مقدس امام رضا (ع) و لذا مقام معظم رهبری در مراسم تنفیذ دیروز حکمی که به رئیس‌جمهور دادند فرمودند من شما را به ریاست‌جمهوری منصوب می‌کنم، یعنی فقط نصب ولی امر و نصب امامت از طاغوت بودن این حاکمیت رو خارج می‌کند… نفرمودند انتخاب می‌کنم، فرمودند منصوب می‌کنم، آن‌که از نظر مردم انتخابه، اما آن‌که به خدا مربوطه، آن‌که به حاکمیت الله ارتباط داره، آن‌که به مقام امامت و ولایت مرتبط است، انتصاب است، نصب است، لذا فرمودند شما را به ریاست‌جمهوری نظام منصوب می‌کنم، یعنی غیر از این حاکمیت، حاکمیت طاغوتی است، یعنی تنها چاشنی که یک حاکم رو در جامعه دینی حاکم رسمی دینی و مشروع قرار می‌دهد، نصب ولی امر و نصب حجت امام زمان (ع) است»!.
