ویروس کرونا جهان را تحت تأثیر قرار داده و هر روز گسترش پیدا می‌کند، کشورها برای مقابله با کرونا، ساز و کار‌های مختلفی را بکار گرفتند: اختصاص بودجهٔ هنگفت، امکانات بهداشتی، تلاش برای تغییر رفتار‌های اجتماعی و...
اما در رژیم آخوندی از همان روزهای اول کرونا به‌جای کمک به مردم و اختصاص بودجه، گله‌های پاسدار و بسیجی را به خیابان فرستادند تا به نمایش قدرت بپردازند.
بر اساس آمارهای رژیم، از ورود کرونا به ایران تاکنون، جان دهها هزار ایرانی از دست رفته است، که البته آمارهای واقعی ۳ تا ۴برابر آمارهای رسمی است (سایت حکومتی انتخاب- ۴آبان ۱۳۹۹).
با این‌که بحران کرونا از فاجعه هم فراتر رفته، اما رژیم جز به اقدامات سرکوبگرانه فکر نمی‌کند.
پاسدار سلامی (۹آبان۹۹) در این باره گفت: «برای شناسایی همه بیماران و تلاش‌مان این هست که انشاالله خانه به خانه بتوانیم این شناسایی را انجام بدهیم... تلاش می‌کنیم که به نقاط، نقاطی که ویروس محل سکونت خودش قرار داده حمله کنیم ... پایگاههای بسیج محلات ما، این ۵۴هزار پایگاهی که در اختیار هست اینها به پایگاههای حافظان سلامت تبدیل بشوند».
البته این پاسدار جنایتکار توضیح نمی‌دهد حمله به ویروس چگونه انجام می‌شود؟
مقابله با ویروس کرونا نیروی انسانی، تجهیزات، امکانات و بیمارستان نیاز دارد و هم‌چنین تأمین معیشت مردم که نیاز نباشد برای لقمه‌ای نان به میدان مین کرونا بروند.
اما بدلیل این‌که رژیم به‌شدت لرزان و نگران قیام است به چیزی جز سرکوب فکر نمی‌کند که البته این تلاش‌ها آب در هاون کوبیدن است. قیام آبان اثبات‌گر این موضوع است و قیام مردم ایران ادامه خواهد داشت.
