دور دوم اعتصاب سراسری رانندگان کامیون از روز اول مرداد ماه ۹۷ آغاز شد.
به‌رغم تمامی فریب‌کاری‌ها و عملیات ایذایی و حتی سرکوب آشکاری که رژیم در این مورد اعمال می‌کند، اعتصاب رانندگان کامیون با سرعت تمام رو به گسترش است. در پنجمین روز، اعتصاب رانندگان کامیون به بیش از ۱۰۰شهر در ۲۸استان کشور گسترش یافته و هم‌چنان رو به پیش است.
این اعتصاب، فرصتی طلایی برای بازپس‌گیری حقوق سایر اقشار و اصنافی است که حقوقشان توسط رژیم پایمال شده است.
تا روز جمعه ۵مرداد، اقشار و لایه‌های مختلفی از دیگر زحمتکشان و دستمزدبگیران و بازنشستگان با برپایی یا شدت‌بخشیدن به اعتراض‌های خود، حرکت‌هایی موازی با اعتصاب رانندگان کامیون ایجاد کرده‌اند که هم به نفع خودشان است و هم به نفع رانندگان اعتصابی.
در تاریخ مبارزات صنفی زحمتکشان ایران(پس از اعتصاب‌های سراسری منتهی به انقلاب ضدسلطنتی سال ۵۷) اعتصاب‌های روزها و ماه‌های اخیر شاید برای اولین بار باشد که با این تنوع صنفی و با این گستردگی به موازات هم شکل می‌گیرند؛ حرکتی که تحمل آن برای هر حکومتی توان‌فرسا و کمرشکن است.
اهمیت حرکت‌های موازی با اعتصاب رانندگان کامیون
در روزهای اخیر چندین حرکت اعتراضی به موازات اعتصاب سراسری رانندگان کامیون شکل گرفته یا تشدید شده است. در این میان اعتصاب کارگران راهآهن شمال‌غرب (راه‌آهن‌های تبریز و قزوین و زنجان) از اهمیت بیشتری برخوردار هستند چرا که همزمانی اعتصاب در سیستم حمل‌‌‌ونقل ریلی اگر مانند اعتصاب در سیستم حمل‌‌‌ونقل جاده‌یی، سراسری شود بی‌شک مقابله رژیم آخوندی با آن بسیار دشوارتر خواهد بود.
اهمیت ویژه اعتصاب کارگران راهآهن
در بهار امسال اعتصاب کارگران راهآهن لرستان، خراسان و خرمشهر به نوعی با اعتصاب دور اول رانندگان کامیون، همزمانی داشت.
اکنون نیز حرکت اعتصابی کارگران قهرمان راهآهن تبریز تا قزوین و همزمانی آن با دور دوم اعتصاب رانندگان کامیون نشان از همبستگی بیش‌‌از‌پیش اقشار معترض میهن دارد. چنان‌چه این حرکت‌های اعتراضی با همکاری برادران کارگرشان در سایر بخشها و یا در نواحی راهآهن لرستان، خراسان و خوزستان تقویت شود، رژیم را ناگزیر از عقب‌نشینی و پذیرش اجباری خواسته‌های حداکثری کارگران و رانندگان خواهد کرد.
بی‌شک نفس همزمانی این اعتصاب‌ها حتی در شکل صنفی، مهمترین حرکت سیاسی کارگران و زحمتکشان در این مقطع از قیام بزرگ مردم ایران خواهد بود.
برخی از مهمترین حرکت‌های اعتراضی کارگران راهآهن در روزهای اخیر عبارتند از:
- اعتصاب کارگران بخش خط و ابنیه تراورس لرستان در دورود
- اعتصاب کارگران گسترش راهآهن ناحیه آذربایجان در اعتراض به پرداخت‌نشدن ۲ماه حقوق معوقه خود؛ این اعتصاب از حوزه سلماس شروع شده و در طول هفته به حوزه‌های تبریز، صوفیان، عجب‌شیر، مرند و شفاخانه گسترش یافته است.
- اعتصاب کارگران راهآهن شمال‌شرق سمنان و شاهرود و دامغان در اعتراض به دریافت‌نکردن ۳ماه حقوق خود
دیگر حرکت‌های اعتراضی موازی با اعتصاب رانندگان کامیون
در روزهای اخیر به‌جز کارگران برخی نواحی راهآهن، در دیگر بخش‌های شغلی کشوری نیز حرکت‌های اعتراضی زیادی به‌وقوع پیوسته که برخی از مهمترین آنها عبارتند از:
- کارگران و کارمندان شرکت پتروشیمی ماهشهر
- کارگران شرکت پتروشیمی بندر موسوم به خمینی
- کارگران شهرداری مرکزی آبادان
- صیادان میگوی جنوب
- غارت‌شدگان مؤسسه کاسپین تهران
- کسبه بازار فردوسی در مشهد
- کسبه و بازاریان اصفهان
- اعتصاب دکان‌داران و بازاریان یکی دو شهر کردستان
- اعتصاب مغازه‌داران در کرج
- اعتصاب کارکنان پترو شیمی کرمانشاه
نگاهی به راه طی‌شده
از اولین اعتصاب کارگری در ایران تا امروز حدود ۱۱۰سال می‌گذرد.
به نوشته فریدون آدمیت(کتاب فکر دموکراسی اجتماعی در نهضت مشروطیت ایران) اولین اعتصاب کارگران ایرانی در سال ۱۹۰۶ میلادی(آبان ۱۲۸۵ خورشیدی) یعنی کمی پیش از پیروزی انقلاب مشروطه، در گیلان رخ داد.
در جریان آن اعتصاب، کارگران شرکت شیلات شمال متعلق به لیانازوف اعتصاب کرده و در تلگراف‌خانه بندرانزلی تحصن کرده و اعلام نمودند از این به بعد تمامی ماهی‌های صیدشده را برای خود نگه خواهند داشت.
در آن روزگار تعداد کل کارگران ایران، تقریباً ۱۲۶هزار نفر تخمین زده می‌شد که ۱۷هزار نفرشان در صنایع مدرن ماشینی و بقیه در بخش صنایع دستی و تولید سنتی مشغول به کار بودند.(برای اطلاع بیشتر نگاه کنید به کتاب کارگران ایران در اواخر قاجار نوشته عبدالله‌یف)
در آن روزگار، کارگران از حداقل تشکل صنفی و امکان ارتباطی و اساساً فرهنگ مبارزه صنفی و طبقاتی محروم بودند. اما هیچ‌یک از کمبودها باعث نشد که آنان واکنش طبیعی خود برای احقاق حقوقشان را انجام ندهند.
همزمانی اعتصاب‌های امروز اصناف مختلف در ایران آخوندزده، البته دستاورد بیش از یک قرن انقلاب و مبارزه مردم ایران برای آزادی و برابری است. امتیازی که این روزها با اعلام اعتصاب‌های پی‌در‌پی کارگران و زحمتکشان میهن، به سرمایه قیام در برابر دیکتاتوری فاشیستی حاکم بر میهن افزوده است.
در زمینه چنین پیشینه مستعدی، بی‌شک درخت انقلاب با سرعتی بسا بیشتر از پیش شکوفا خواهد شد و به‌بار خواهد نشست.
هوشیاری و همبستگی تمامی اقشار و اصناف معترض میهن و پایداری همبسته آنها در این حرکت اعتراضی، ضامن پیروزی زحمتکشان و اقشار مختلف مردم در این دور از نبرد با ارتجاع آخوندی است.
همبستگی و پایداری، مهمترین عامل پیروزی در این نبرد است.
برخی از تصاویر آرشیوی از اعتراض کارگران راهآهن در مناطق مختلف
کارگران راهآهن تبریز در اعتراض به عدم پرداخت حقوق
۲۶آبان ۹۶ کارگران راهآهن تبریز
پنجشنبه ۳خرداد ۹۷ کارگران راهآهن مشهد مقابل استانداری
اسلامشهر
راهآهن آذربایجان
ورامین ۳بهمن ۹۶ – متوقف کردن قطار توسط کارگران شرکت تراورس راهآهن ورامین در اعتراض به عدم پرداخت ۴ماه حقوق
