دراین روزها تشدید تبعیض علیه زنان توسط نظام زن‌ستیز ولایت‌فقیه آن‌چنان است که روزنامه‌های حکومتی هم ناگزیر شده‌اند ظرف یکی دو روز گذشته به زمینه‌هایی از این محدودیت و تبعیض اعتراف کنند.
یکی از زمینه‌های سرکوب و تبعیض نهادینه علیه زنان خانه‌نشین کردن آنها استخدام نکردن آنها در بسیاری از مشاغل به‌ویژه در پستهای مدیریتی است که نهایتاً منجر به بیکاری قشر وسیعی از آنان شده است.
این سیاست تبعیض‌آمیز و ارتجاعی به گونه‌یی است که به اعتراف علی ربیعی وزیر کار دولت آخوند حسن روحانی طی 20سال گذشته بیکاری زنان 5برابر شده است. ضمن آن که این نرخ در بین زنان دانش‌آموخته، بسیار بالاتر و به بیش از 31درصد رسیده است. (خبرگزاری ایرنا 11شهریور 96)
ربیعی در ادامه اظهاراتش اعتراف می‌کند که زنان مشارکت قابل ملاحظه‌ای در اقتصاد ندارند.
وزیر کار رژیم با رندی خاص کارگزاران نظام آخوندی مشارکت ندادن جدی زنان در عرصه‌های اقتصادی کشور را چنین تئوریزه می‌کند: ”چالش بعدی بحث اشتغال زنان است. با توجه به نقش سنتی و غالب مردان در کسب درآمد خانوارهای شهری و روستایی، توزیع شاغلین در کشور به نفع شاغلین مرد بوده و زنان مشارکت قابل ملاحظه‌ای در اقتصاد نداشته‌اند“.. (خبرگزاری حکومتی ایرنا 11شهریور 96)
روزنامه حکومتی فرهیختگان وابسته به باند روحانی نیز با تئوری‌بافی مضحک و ابلهانه، تبعیض نهادینه علیه زنان ولایت‌فقیه و محروم کردن آنها از ایفای نقش مدیریتی در این حاکمیت را این چنین تئوریزه می‌کند: ”زنان از دیدگاه تاریخی همواره در پستهایی قرار گرفتهاند که ناگزیر بودهاند کارهای تکراری انجام دهند و جایگاههایی در سطوح پایین احراز کنند. و به ندرت مسئولیتهای مدیران صفی و مشاغل سخت را برعهده داشتهاند. از اینرو نتوانستهاند در سازمانها قدرت چندانی کسب کنند، بنابراین در تصمیمگیریهای سازمانی نیز دخالت و نفوذ چندانی ندارند“. (فرهیختگان 12شهریور 96)
مصداق عینی و عملی این تئوری بافیهای سخیف این است که محروم کردن زنان از بسیاری از مشاغل و به‌ویژه پستهای مدیریتی در نظام عقب مانده ولایت‌فقیه امری طبیعی است.
تبعیض علیه زنان منحصر به بازارکار و محروم کردن آنها در حوزه‌های مختلف اقتصادی و مدیریتی نیست. محروم کردن آنها از حضور در ورزشگاهها به هنگام مسابقات وزرشی عرصه دیگری از این محرومیتهاست. این سیاست ظرف سالهای اخیر همواره از یک طرف مورد اعتراض زنان و اقشار مختلف مردم، و از طرف دیگر مورد تأیید و تأکید مراجع حکومتی و آخوندهایی نظیر علم الهدی، صدیقی، احمدخاتمی و سرکردگان نیروهای سرکوبگر رژیم می‌باشد.
اخیراً با وجود این‌که بلیط شرکت در مسابقه فوتبال بین تیمهای ایران و سوریه به تعدادی از خانمها فروخته شده، رسانه‌های رژیم پیش‌بینی می‌کنند که باز هم مانند سالهای گذشته در روز مسابقه عذر آنان خواسته می‌شود.
سایت حکومتی ناطقان با عنوان طنز آمیز ”موش و گربه برای ورود زنان به ورزشگاه“ می‌نویسد: ”دیدار تیمهای ایران و سوریه در چارچوب مرحله نهایی انتخابی جام جهانی 2018 روسیه سه‌شنبه 14شهریورماه در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شود. سامانه بلیت‌فروشی اینترنتی این بازی از هفته گذشته فعال شده است. نکته جالب درباره خرید بلیت‌های این بازی این است که بانوان هم می‌توانند از این سامانه بدون مشکل، بلیت خریداری کنند.
سوال این است، آیا بانوانی که تاکنون بلیت خریده‌اند، اجازه ورود به استادیوم آزادی برای تماشای دیدار ایران و سوریه را خواهند داشت؟“ (ناطقان 11شهریور 96)
روزنامه بهار وابسته به باند روحانی نیز موضوع فروش بلیط مسابقه فوتبال ایران و سوریه به زنان را با این عنوان ”به‌رغم فروش اینترنتی بلیط استادیوم آزادی و با وجود درخواست فوتبالیستهای زن، زنان را «صمیمانه» راه نمی‌دهند“ به سخره گرفته است. (بهار 12شهریور 96)
عرصه دیگر تبعیض‌ها علیه زنان، سلب حق انتخاب آزادانه شغل ازآنان است، به‌نحوی که آنان نمی‌توانند شغل دلخواه خود را انتخاب کنند، آن‌چنانکه بسیاری از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی زن پس از ورود به بازار کار ناگزیرند درکارهایی پایین‌تر از حد تخصص خود وبا حقوقهای بسیار اندک کار کنند.
بسیارند زنانی که به‌دلیل سلب حق انتخاب آزادانه شغل از آنها، ناگزیرند در حاشیه متروهای تهران و سایر کلانشهرها دستفروشی کنند
روزنامه حکومتی ایران 18آذر 94 از ”زنانه شدن دستفروشی“ خبر داد: ”در بازار تهران که کلاً فضای مردانه‌ای دارد در گذشته کمتر می‌شد دستفروش‌های زن را دید. دستفروش‌های زن بیشتر می‌رفتند کنج فضاهای داخلی یا قسمت زنانه متروی تهران؛ اما امروز همه جا می‌توان دستفروش‌های زن را دید. همه چیز می‌فروشند از شال بافتنی گرفته تا گیوه‌های دستباف شمال ایران و غذاهای خانگی. همه به‌خاطر حضور مأموران شهرداری عصبی و کلافه هستند... “ (ایران 18آذر 94)
یکی از زمینه‌های سرکوب و تبعیض نهادینه علیه زنان خانه‌نشین کردن آنها استخدام نکردن آنها در بسیاری از مشاغل به‌ویژه در پستهای مدیریتی است که نهایتاً منجر به بیکاری قشر وسیعی از آنان شده است.
این سیاست تبعیض‌آمیز و ارتجاعی به گونه‌یی است که به اعتراف علی ربیعی وزیر کار دولت آخوند حسن روحانی طی 20سال گذشته بیکاری زنان 5برابر شده است. ضمن آن که این نرخ در بین زنان دانش‌آموخته، بسیار بالاتر و به بیش از 31درصد رسیده است. (خبرگزاری ایرنا 11شهریور 96)
ربیعی در ادامه اظهاراتش اعتراف می‌کند که زنان مشارکت قابل ملاحظه‌ای در اقتصاد ندارند.
وزیر کار رژیم با رندی خاص کارگزاران نظام آخوندی مشارکت ندادن جدی زنان در عرصه‌های اقتصادی کشور را چنین تئوریزه می‌کند: ”چالش بعدی بحث اشتغال زنان است. با توجه به نقش سنتی و غالب مردان در کسب درآمد خانوارهای شهری و روستایی، توزیع شاغلین در کشور به نفع شاغلین مرد بوده و زنان مشارکت قابل ملاحظه‌ای در اقتصاد نداشته‌اند“.. (خبرگزاری حکومتی ایرنا 11شهریور 96)
روزنامه حکومتی فرهیختگان وابسته به باند روحانی نیز با تئوری‌بافی مضحک و ابلهانه، تبعیض نهادینه علیه زنان ولایت‌فقیه و محروم کردن آنها از ایفای نقش مدیریتی در این حاکمیت را این چنین تئوریزه می‌کند: ”زنان از دیدگاه تاریخی همواره در پستهایی قرار گرفتهاند که ناگزیر بودهاند کارهای تکراری انجام دهند و جایگاههایی در سطوح پایین احراز کنند. و به ندرت مسئولیتهای مدیران صفی و مشاغل سخت را برعهده داشتهاند. از اینرو نتوانستهاند در سازمانها قدرت چندانی کسب کنند، بنابراین در تصمیمگیریهای سازمانی نیز دخالت و نفوذ چندانی ندارند“. (فرهیختگان 12شهریور 96)
مصداق عینی و عملی این تئوری بافیهای سخیف این است که محروم کردن زنان از بسیاری از مشاغل و به‌ویژه پستهای مدیریتی در نظام عقب مانده ولایت‌فقیه امری طبیعی است.
تبعیض علیه زنان منحصر به بازارکار و محروم کردن آنها در حوزه‌های مختلف اقتصادی و مدیریتی نیست. محروم کردن آنها از حضور در ورزشگاهها به هنگام مسابقات وزرشی عرصه دیگری از این محرومیتهاست. این سیاست ظرف سالهای اخیر همواره از یک طرف مورد اعتراض زنان و اقشار مختلف مردم، و از طرف دیگر مورد تأیید و تأکید مراجع حکومتی و آخوندهایی نظیر علم الهدی، صدیقی، احمدخاتمی و سرکردگان نیروهای سرکوبگر رژیم می‌باشد.
اخیراً با وجود این‌که بلیط شرکت در مسابقه فوتبال بین تیمهای ایران و سوریه به تعدادی از خانمها فروخته شده، رسانه‌های رژیم پیش‌بینی می‌کنند که باز هم مانند سالهای گذشته در روز مسابقه عذر آنان خواسته می‌شود.
سایت حکومتی ناطقان با عنوان طنز آمیز ”موش و گربه برای ورود زنان به ورزشگاه“ می‌نویسد: ”دیدار تیمهای ایران و سوریه در چارچوب مرحله نهایی انتخابی جام جهانی 2018 روسیه سه‌شنبه 14شهریورماه در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شود. سامانه بلیت‌فروشی اینترنتی این بازی از هفته گذشته فعال شده است. نکته جالب درباره خرید بلیت‌های این بازی این است که بانوان هم می‌توانند از این سامانه بدون مشکل، بلیت خریداری کنند.
سوال این است، آیا بانوانی که تاکنون بلیت خریده‌اند، اجازه ورود به استادیوم آزادی برای تماشای دیدار ایران و سوریه را خواهند داشت؟“ (ناطقان 11شهریور 96)
روزنامه بهار وابسته به باند روحانی نیز موضوع فروش بلیط مسابقه فوتبال ایران و سوریه به زنان را با این عنوان ”به‌رغم فروش اینترنتی بلیط استادیوم آزادی و با وجود درخواست فوتبالیستهای زن، زنان را «صمیمانه» راه نمی‌دهند“ به سخره گرفته است. (بهار 12شهریور 96)
عرصه دیگر تبعیض‌ها علیه زنان، سلب حق انتخاب آزادانه شغل ازآنان است، به‌نحوی که آنان نمی‌توانند شغل دلخواه خود را انتخاب کنند، آن‌چنانکه بسیاری از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی زن پس از ورود به بازار کار ناگزیرند درکارهایی پایین‌تر از حد تخصص خود وبا حقوقهای بسیار اندک کار کنند.
بسیارند زنانی که به‌دلیل سلب حق انتخاب آزادانه شغل از آنها، ناگزیرند در حاشیه متروهای تهران و سایر کلانشهرها دستفروشی کنند
روزنامه حکومتی ایران 18آذر 94 از ”زنانه شدن دستفروشی“ خبر داد: ”در بازار تهران که کلاً فضای مردانه‌ای دارد در گذشته کمتر می‌شد دستفروش‌های زن را دید. دستفروش‌های زن بیشتر می‌رفتند کنج فضاهای داخلی یا قسمت زنانه متروی تهران؛ اما امروز همه جا می‌توان دستفروش‌های زن را دید. همه چیز می‌فروشند از شال بافتنی گرفته تا گیوه‌های دستباف شمال ایران و غذاهای خانگی. همه به‌خاطر حضور مأموران شهرداری عصبی و کلافه هستند... “ (ایران 18آذر 94)
