طناب دار نوید افکاری بر گلوی نظام
در روزنامه‌های حکومتی ۳۱شهریور آخرین روزتابستان، دفاع از جنگ ضدمیهنی رژیم موضوع مشترک روزنامه‌هاست. در کنار آن دود و دم های ضداستکباری روحانی و پاسدار سلمانی دیده می‌شود. در میان این دود و دمها وحشت از انزوای اجتماعی رژیم و فضای انفجاری جامعه علیه نظام در عرصه‌های مختلف خبری، در روزنامه‌های هر دو باند حاکم دیده می‌شود. یکی از این عرصه‌ها پیامدهای اعدام قهرمان ملی نوید افکاری است.
رسالت از باند مؤتلفه سوزوگداز رئیس کمیتهٴ روابط خارجی مجلس ارتجاع از محکومیت جهانی اعدام نوید را انعکاس داده که گفته است: « در ماجرای نوید افکاری، برخی از کشورهای اروپایی و نمایندگان دیپلماتیک این کشورها در تهران خارج از قواعد عرفی عمل کردند. کشورهایی که در ماجرای نوید افکاری مداخله کرده‌اند کسانی هستند که از بدترین تروریستها در منطقه حمایت کرده و امکانات سنگین لجستیکی در اختیار آنها قرار داده‌اند».
شرق هم نوشته است: «پرونده نوید افکاری و اعدام او به یک پرسش مهم و جدی در افکار عمومی تبدیل شده است. این به آن معناست که اخبار و اطلاعات رسمی‌ای که از منابع رسمی منتشر شده‌اند، برای افکار عمومی قانع‌کننده نبوده است و هر روز پرسش تازه‌یی مطرح می‌شود».
ستاره صبح هم به‌نقل از جلال ساداتیان سفیر پیشین رژیم در انگلستان با اشاره به تشدید انزوای منطقه‌یی رژیم در پی تحولات اخیر نوشته است: « متأسفانه در داخل آن‌گونه که باید مراقب برخی از رفتارهای خود نیستیم مسأله اعدام نوید افکاری باعث شد وزیر خارجه نتواند به اروپا سفر کند و خنثی‌کننده بخشی از این تبلیغ علیه (نظام) باشد. حداقل در فضای دیپلماسی عمومی و در فضای برخی از رسانه‌های جمعی دنیا می‌شد بهره‌ای برد و بخشی از تبلیغ علیه نظام را خنثی کرد. می‌شد این اعدام را به تعویق انداخت و بهانه‌یی به دست غربی‌ها نداد و این سفر مهم را متوقف نکرد».
وحشت از طوفان خشم مردم در بن‌بست انزوا
بن‌بست نظام و بی‌راه‌حلی همراه با وحشت از انفجار اجتماعی در عرصه‌های مختلف در روزنامه‌های حکومتی دیده می‌شود.
روزنامهٔ دولتی همشهری به‌نقل از آخوند مصباحی مقدم عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام آورده است: «واقع آن است که من نگران بازتاب‌های اجتماعی این وضعیت اقتصادی هستم، چون به‌گونه‌یی رقم خورده که تحمل آن برای عامه مردم سخت است. دولت اقداماتی انجام می‌دهد که وضع را خراب‌تر و بدتر می‌کند».
ابتکار از باند مغلوب با اشاره به جنگ ضدمیهنی و یپامدهای آن به نظام هشدار داده: « مسأله این جاست که آسیب‌های آن، موافق و مخالف، خودی و غیرخودی، فرد و حزب و جناح نمی‌شناسد و دامن همه این «داخل» را می‌گیرد.
فراموش نکنیم که در میان همه فرصت‌های سوخته، صبر برای بهبود هم کمتر شده است. در صورتی که این مهم فراموش شود، آن وقت حتی در میان پیروزیهای میدان جنگ، به ناگهان این درون است که از هم می‌پاشد و آنگاه همه این جنگ‌ها و پیروزی‌ها و هزینه‌ها برای هیچ بوده است».
در زمینه سیاست خارجی هم آرمان به‌نقل از مجتهدزاده یک تحلیل گر حکومتی نوشته است « چندین سال است که به مسئولان کشور توصیه می‌کنم در سیاست خارجی مبتنی بر ایدئولوژی خود تجدیدنظر کنند. در یکی از سخنرانی‌های خود که جمعی از فرماندهان نظامی نیز حضور داشتند عنوان کردم سیاست خارجی ما به بن‌بست رسیده است و هیچ راه میان‌بر دیگری نداریم. یا باید در مقابل این وضعیت قدعلم کنیم و بجنگیم که در نهایت فایده‌ای برای ما ندارد یا این‌که وضعیت کنونی را تلطیف کنیم». این کارشناس حکومتی در ادامه بر ضرورت غلط‌کردم‌گویی تأکید کرده و افزوده است: «عاقلانه این است که به جای این‌که دیگران ما را ترغیب کنند که در سیاست خارجی خود تجدیدنظر کنیم خودمان در این زمینه تجدیدنظر کنیم. این اتفاق نیز باید آرام و بی‌سر و صدا بیفتد.ما می‌توانیم عاقلانه و هوشمندانه لبه‌های تیز سیاست خارجی خود را ملایم کنیم».
