رژیم خامنه‌ای به چند دلیل، از جمله شکست فجیع در انتخابات گذشته و هم‌چنین ضربات مهلک اخیر در خاورمیانه که در نتیجه‌ٔ آنها بسیاری از پاسداران دانه‌درشت خود را در سپاه قدس از دست داده بود، با دود و دم بسیار و از چندین روز قبل تلاش کرد که حرکت دجالانه و قدرت‌نمایی پوشالی «روز قدس» امسالش را با شدت و حدت بسیاری برگزار کند؛ اما همان‌طور که در انتخاباتش مغلوب مردم ایران شد، در این‌جا هم هر چه زور زد از نمایش مسخره روز قدس طرفی نبست و صحنه‌های مختلف ِجمعیت‌سازی با بسیجی و پاسدار و مزدوران ریز و درشت در این کارناوال، مانع از رسوایی خامنه‌ای برای صدمین بار نشد.
از فلسطین چه خبر؟!
اما نکته مهم‌تر و جالب‌تر از شکست خامنه‌ای در داخل ایران، شکست این حرکت دجالانه در خود فلسطین بود.
در روز جمعه ۱۷ فروردین که مصادف با آخرین جمعه ماه رمضان بود، بسیاری از رسانه‌های خبری در کشورهای عربی تصاویری را از نماز جمعه باشکوه مردم فلسطین در مسجدالاقصی منتشر کردند. خبرگزاری رسمی فلسطین، وفا، خبر داد که «۱۲۰هزار نمازگزار، نماز جمعه‌ٔ آخرین ماه رمضان را در آستان مسجدالاقصی برگزار کردند»
سایر سایتها و رسانه‌های عربی نیز جزییات دیگری از نمازگزاری انبوه فلسطینی‌ها در مسجدالاقصی را منعکس کرده و به قسمتهایی از صحبت‌های خطیب نماز جمعه در قدس اشاره کردند که وی ضمن صحبت‌های مختلف خود – از جمله ستایش وفاداری خلق فلسطین به قدس و پایداری و اتحاد آنان و... - کوچک‌ترین اظهارنظری درباره‌ٔ روزِ رژیم‌ساخته‌ٔ «قدس» نمی‌کند.
هم‌چنین، خبرهای منتشر شده از سوی رسانه‌های عربی نیز همواره به «آخرین جمعه ماه رمضان» اشاره دارد و کاملاً مشخص است که در بین مردم اصیل عرب و سوای مشتی از مزدوران نیابتی رژیم، کسی پشیزی برای «روز قدس» خامنه‌ای اهمیت قایل نبوده و نیست. کما این‌که از موضع‌گیری یا تظاهرات مردم فلسطین در تأیید این روز و نمایش‌های آن نیز هیچ خبری نبوده است؛ فلسطینی‌هایی که خودشان صاحب خانه و خاک و قضیه و آرمان فلسطین هستند.
به موازات این سیلی ۱۲۰هزار نفری از طرف مردم فلسطین به‌صورت خامنه‌ای، طی روزهای گذشته شاهد افزایش موضع‌گیریهای نمایندگان واقعی مردم فلسطین در افشای نقش جنگ‌افروزانه و تفرقه‌افکنانه رژیم در فلسطین نیز بودیم؛ از جمله آقای محمد الحورانی عضو شورای انقلاب جنبش فتح، یک روز قبل از جمعه‌ٔ آخر رمضان، هشدار داد که «نباید موضوع فلسطین از برادران عرب جدا شده و در دستان رژیم ایران قرار گیرد» و سر مار ولایت را متهم کرد که «از روز قدس به‌عنوان ویترینی جهت ورود به مسائل عربی استفاده می‌کند» (العربیه، ۱۶ فروردین ۱۴۰۳) قبل از وی هم جمال نزال عضو شورای انقلاب و سخنگوی جنبش فتح گفته بود: «اثر انگشت رژیم ایران در صحنه فلسطین ویران‌کننده است. رژیم ایران در فلسطین تلاش می‌کند گروه‌هایی را به سود خود به اجاره در بیاورد. در ظاهر به نظر می‌رسد که رژیم ایران تلاش می‌کند اسراییل را به‌لحاظ نظامی مشغول کند اما در باطن این حضور امنیتی رژیم ایران منجر به تضعیف نقش دولت فلسطین می‌شود» (العربیه، ۱۵ فروردین)
بنابراین، گذشته از درک و اشراف مردم فلسطین به شیادی رژیم و بی‌اعتنایی به فریب‌کاریهایش، دولت‌مردان و مقامات مسئول فلسطینی نیز به‌صراحت نقش مخرب رژیم را افشا می‌کنند. افکار عمومی در کشورهای عربی و به‌طور خاص در خاک فلسطین پی برده‌اند که مبدأ و منشأ تمام مشکلات از کجاست. حقه‌بازیهای سالیان ِخامنه‌ای برای بر سر نیزه کردن پرچم فلسطین و اشک تمساح ریختن برای فلسطینی‌ها دیگر لو رفته است و خریداری ندارد.
روز به روز، هم توجهات جهانی به سوی سر مار افزایش پیدا می‌کند و هم انزوای رژیم در منطقه و جهان بیشتر می‌شود.
