یکی از سران حکومت آخوندی یعنی جهانگیری، معاون آخوند روحانی، روز سهشنبه ۸بهمن طی صحبتی درباره فساد در نظام آخوندی حرفهایی زد که قابل توجه است. اعترافاتی که عمق این فاجعه را در نظام سراسر ضدمردمی ولایت فقیه نشان میدهد.
جهانگیری گفت: «امروز فساد مثل موریانه به جان انقلاب افتاده و در شرایطی که عدهای در کشور به نان شب محتاج هستند، عدهای دیگر در حال چپاول بیتالمال هستند».(خبرگزاری حکومتی تسنیم ۸بهمن ۹۸)
این صحبتهای کسی است که نزدیک به ۸سال معاون رئیسجمهور همین رژیم بوده و هنوز هم در این منصب قرار دارد. جهانگیری در جای دیگری درباره فساد نظام آخوندی گفته بود: «اقتصاد کشور را در یک گودالی انداختند که اگر بخواهد از این گودال بیرون بیاید و به حرکت بیفتد کار بسیار دشواری است و باید صبر و تحمل داشته باشیم».(خبر آنلاین ۲۶مهر ۹۵)
اما جهانگیری نمیگوید که چه کسی اقتصاد کشور را در گودال انداخته است. کما اینکه نمیگوید آن عدهای که در حال چپاول بیتالمال هستند چه کسانی هستند. او در جای دیگری میگوید:
«چند ده میلیارد دلار بهغارت رفته است».(روزنامه حکومتی شرق ۱۱اسفند ۹۵)
چند ده میلیارد دلار معادل دستکم ۲۰-۳۰درصد کل بودجه سالانه رژیم است و آنچنان این حجم غارت در نظام آخوندی عادیست که جهانگیری نمیگوید این چند ده میلیارد دلار چگونه و توسط چه کسی یا چه کسانی بهغارت رفته است تا پای خودش گیر نیفتد. غافل از اینکه در جنگ باندهای نظام هر باند دست دیگری را رو میکند. در یک نمونه: «مهدی جهانگیری، رئیس گروه مالی گردشگری و نایبرئیس اتاق بازرگانی تهران، بازداشت شد… گفتنی است برادرِ معاون رئیسجمهور… بهعنوان کارآفرین برتر این صنعت… تندیس شایستگی بهدست روحانی به او اهدا شده بود».(روزنامه حکومتی کیهان ۱۴مهر ۹۶)
کما اینکه حسین فریدون، برادر آخوند روحانی نیز از سوی باند مقابل دستگیر شد. باشگاه خبرنگاران جوان در این رابطه نوشت: «حسین فریدون را به کدام زندان میبرند؟».(باشگاه خبرنگاران جوان ۲۱مهر ۹۸)
در ادامه، جهانگیری باز هم اقدام به رو کردن دست طرف مقابل میکند و میگوید: «گروهی تصمیم گرفتند که در دوران تحریم از یکی از کشورهای خارجی پول بیاورند. در بانک مرکزی آنجا ۱۳۰میلیون دلار تحویل آنها دادند و همانطور در هواپیما نشستند و وقتی به ایران بازگشتند ۱۰۰میلیون دلار به بانک مرکزی تحویل دادند. وقتی هم پرسیده میشود که ۳۰میلیون دلار چه شد میگویند نمیدانیم گم شده است. تا این لحظه هم گم شده است».(خبرگزاری ایسنا ۲شهریور ۹۵)
در اینجا نیز جهانگیری بهعنوان معاون رئیسجمهور نمیگوید این گروه چه کسانی هستند و از قضا در ادامه میگوید: «بهخاطر آزرده نشدن خاطر مردم خیلی از مسائل را نمیگوییم».(همان منبع)
این یعنی اینکه جهانگیری همه چیز از کلاهبرداریها و اختلاسها را میداند اما نمیگوید. چون حفظ نظام بر همه چیز دیگر اولویت دارد و این چیزی است که روزنامه حکومتی دنیای اقتصاد بهوضوح به آن اعتراف میکند و مینویسد: «کسی نگفته تصمیمات اقتصادی… بر اساس علم اقتصاد صورت گرفته، جنبه امنیتی، اصلیترین مسأله در آن تصمیمات بود».(روزنامه حکومتی دنیای اقتصاد ۲۴فروردین ۹۸)
آری، اصلیترین مسأله برای کارگزاران چپاولگر، امنیت نظام است. بههمین خاطر از شورش و قیام مردم میترسند. خبرگزاری حکومتی ایسنا ۱۵اسفند ۹۶ مینویسد: «فساد در کشور زیاد است و فساد سیستمی وجود دارد» و در ادامه ترس خود را برملا میکند و میگوید: «آنچه ما را باید نگران کند نفرت، خشم و کینه مردم نسبت به مسئولان و نظام است».
اما سپاه گرسنگان و ارتش بیکاران با پیشتازی جوانان و کانونهای شورشی میهن، کار این نظام پوسیده و موریانهخورده را تمام خواهند کرد.
این واقعیتی است که احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، بهناگزیر به آن اعتراف کرده است: «متأسفانه فساد سیستماتیک شده است. فساد حکومت را ساقط میکند و اگر مبارزه با فساد نشود قطعاً فساد جمهوری اسلامی را ساقط میکند».(خبرگزاری ایسنا ۱۷بهمن ۹۶)