روزنامه‌های حکومتی در روز شانزدهم اردیبهشت پاره‌یی از بحرانهای گریبانگیر نظام را در عرصه‌های اجتماعی – اقتصادی و جهانی انعکاس داده‌اند. در صدر این بحرانها تحریم‌های جدید هسته‌یی رژیم و وضعیت بن‌بست نظام در برجام قرار دارد. روزنامه‌های هر دو باند حاکم هر یک وجهی از بن‌بست و بی‌راه‌حلی نظام را انعکاس داده‌اند. این وضعیت در تمامی مقولات حکمفرماست.
کیهان: سایه خیالی جنگ سرپوش دولت بر سوء مدیریت اقتصادی
سیاست روز:مردم در محاصره رکود، بیکاری و تورم سالیانه، چرا دولت روی آتش گرانی‌ها بنزین می‌ریزد؟
وطن امروز: دبیرکل حزب مؤتلفه با اشاره به افزایش قیمتها در آستانه ماه مبارک رمضان، گفت: احساس می‌شود دست‌های نفوذی تلاش می‌کنند با افزایش نرخ‌ها فتنه ۹۸را زمینه‌سازی کنند. عدم نظارت و رهاسازی نرخ‌ها در بازار رشد غیرقابل تحملی را برای مردم در قیمت کالاها و اجناس مورد نیازشان پدید آورده.
آفتاب اقتصادی: ارز ۱۴هزار تومانی هم موجب رشد صادرات نشد
ابرار: ۳۱۸شرکت دولتی و شبه دولتی ارز را به کشور برنمی گردانند
عصر ایرانیان: دلالآن ۲۰۰هزار میلیارد تومان از «دلار جهانگیری» سود کرده‌اند
برخی روزنامه‌ها به نقش دولت روحانی در گرانی‌ها اذعان کرده‌اند:
وطن امروز: بر اساس اعلام بانک مرکزی، برخی اقلام اساسی از تاریخ ۳۱فروردین‌ماه سال جاری از دریافت ارز رسمی ۴۲۰۰تومانی حذف شده‌اند که گوشت، کره و حبوبات را شامل می‌شود؛ این امر باعث می‌شود قیمت آنها افزایش قیمت چشمگیری داشته باشد
کیهان: در شرایطی که بازار عمده کالاهای مصرفی کشور دستخوش گرانی‌های افسارگسیخته شده، معاون اول رئیس‌جمهور اعلام کرده توان نظارتی ما همین مقداری است که هست! به عبارت دیگر، سخنان مذکور به این معنی است که در پاسخ به نارضایتی مردم نسبت به شرایط اقتصادی گفته شود: همینی که هست!
برجام از دیگر موضوعاتی است که روزنامه‌های روز دوشنبه ضمن پرداختن به آن بن‌بست نظام را برجسته کرده‌اند:
وطن امروز: جمالی نوبندگانی عضو هیات رئیسه کمیسیون امنیت مجلس: از برجام به‌عنوان ساختمانی چهارگوش چیزی باقی نمانده و ایران تنها در این میان باقی مانده است لذا اندرونی و بیرونی برجام دیگر تفاوتی ندارد.
رسالت: حشمت الله فلاحت‌پیشه رئیس کمیسیون امنیت مجلس: آمریکا می‌خواهد نظام را وارد فاز افراطی کند جمهوری اسلامی نباید از هیچ معاهده‌ای به‌صورت اعلامی خارج شود چون آمریکا به‌دنبال چنین بهانه‌یی است.
آرمان: مهدی مطهرنیا: تمامی شواهد و قراین نشان می‌دهد که آمریکا درپی تحریک خروج ایران از برجام بوده و در راستای ایجاد اجماع بین‌المللی و محاصره منطقه‌یی درپی خروج احتمالی تهران از برجام است. لذا ایران از یک‌سو به‌خوبی می‌داند که برجام به هیچ عنوان نمی‌تواند کار کرد داشته باشد و از سوی دیگر نیز به این آگاهی رسیده است که اگر بخواهد از برجام خارج شود می‌بایستی هزینه‌های خروج از برجام را پرداخت نماید. اینجاست که تصمیم‌گیران می‌بایستی بیندیشند که آیا می‌خواهند در ارتباط با مسأله ایالات متحده آمریکا به ادامه بحران کنونی استمرار بخشیده و یا این‌که با اراده جدی به سمت فضای جدی مثبت به‌منظورحل این بحران حرکت کنند.
آرمان: حسن هانی زاده: اگر نگوییم با توجه به تحریم‌های جدیدی که آمریکا تلاش دارد به حوزه‌های دیگر هم تسری دهد، رئیس‌جمهور این کشور راه هر گونه همکاری بین ایران و سایر کشورهای امضاکننده توافقنامه برجام را بسته است، حداقل می‌توان گفت ادامه همکاریها دشوارتر از قبل خواهد شد.
ستاره صبح: امروز سخن سیاست‌مداران و تحلیل گران داخلی و خارجی بر روی این قرار گرفته که قدم بعدی دولت ترامپ چیست؟ آیا تحریم‌های بیشتری را در برنامه دارد؟ آیا احتمال حمله نظامی دارد یا خیر؟
این سؤال پیش روی جامعه و فعالآن آن قرار دارد که چه راه‌کاری برای کاهش تخاصم میان ایران و آمریکا وجود دارد؟آنچه مسلم است، شرایط گفتگو میان سیاست‌مداران ایرانی و آمریکایی مشابه آنچه که در برجام اتفاق افتاد وجود ندارد
اذعان به ناکارآمدی باندهای حاکم و نفرت مردم از آنان و نگرانی از پیآمد این وضعیت در روزنامه‌های باند روحانی دیده می‌شود:
آرمان: امیر محبیان: اصلاح‌طلبان با چالش اعتماد عمومی مواجه شده‌اند و از سوی دیگر اصول‌گرایان قرار دارند که هیچ مانیفست و آلترناتیوی برای حل مشکلات کشور ندارند و در حالت کمای سیاسی به‌سر می‌برند. مردم بدبین شده و به وعده‌های مثبت با دیده تردید می‌نگرند ولی از سوی دیگر شایعات و اخبار منفی را سریع‌تر می‌پذیرند.
ابتکار: مدتها است که سپهر سیاست در ایران را دو جناح اصول‌گرا و اصلاح‌طلب با گرایش‌ها و نحله‌هایی که اندک تفاوتی با یکدیگر دارند، به سیطره خود درآورده‌اند. به‌نظر می‌رسد بخش قابل توجهی از جامعه بنای عبور از این دو جریان را دارد. آنچه بیش از هر چیز در این میان حائز اهمیت بوده و می‌تواند به مسأله‌ای خطرخیز در کشور بدل شود، موضوع گفتمان جایگزین این دو گفتمان است.
