چهار موضوع مشترک
در گردهمایی و تظاهرات اعضاء و هوادارن مقاومت ایران به‌مناسبت گرامی‌داشت سالگرد انقلاب ضد سلطنتی ۱۳۵۷ که روز ۲۰ بهمن در پاریس برگزار شد، شرکت‌کنندگان و سخنرانان در شعارها و گفته‌هایشان بر چهار موضوع مشترک تأکید کردند:
مرزبندی با شیخ و شاه در تاریخ گذشته و اکنون ایران
خواسته‌های رو به آینده
موانع اصلیِ پیش رو [چه داخلی و چه بین‌المللی]
سرمایه‌های نقد و بالفعل مقاومت برای تغییر در ایران.
نقدها و دست‌آوردها
این چهار محور، تصویری روشن از یک مبارزه‌ی علمی، اصولی و سازمانیافته ارائه می‌دهند. از طرفی این چهار محور، کمبودهای مبارزه‌یی علمی برای برانداختن دیکتاتوری‌های موروثی در تاریخ ایران را گوشزد می‌نمایند. به‌راستی اگر در مبارزات پیشین ــ که بسیار هم بوده ــ مرزبندی با عوامل ارتجاعی و استعماری و وابستگی به‌طور مکفی و همه‌جانبه صورت می‌گرفت، سرنوشت اکنون ایران‌زمین جلوه‌یی بسا متفاوت با شاخص آزادی و دموکراسی می‌داشت.
به‌راستی اگر خواسته‌ها و برنامه‌های رو به آینده، روشن و صریح با شاخص نفی هرگونه دیکتاتوری سیاسی و مذهبی می‌بود، از پس آن‌همه قیام و جنبش در تاریخ ایران، دیگر دیکتاتوری به سلطه نمی‌رسید.
به‌راستی اگر موانع اصلیِ پیش روی هر قیام و جنبش با شاخص تضاد آن با منافع ملی ایران شناخته می‌شد، جبهه‌بندی‌های سیاسی به‌معنی جبهه‌ی خلق و جبهه‌ی ضد خلق برای مردم بسیار روشن می‌شد و این میزان زمان و انرژی از نسل‌های پیاپیِ آزادی‌خواه به‌قیمت آوارگی و تبعید و خون صرف نمی‌شد.
به‌راستی سرمایه‌های واقعی و اصیل یک انقلاب یا جنبش برای آزادی و دموکراسی، چه عوامل و نیروهایی هستند؟ آیا معیار تشخیص، جز مقاومت تمام‌عیار در مقابل دیکتاتور حاکم و پرداخت بهای همه‌جانبه‌ی این مقاومت در هر مکان و هر زمان است؟
آیا به‌راستی این چهار محور که در گردهمایی ۲۰ بهمن پاریس مورد نقد و بررسی واقع و تصویری روشن از آن‌ها ارائه شد، نقد علمیِ مبارزات آزادی‌بخش در تاریخ معاصر ایران نیستند؟ از طرفی همین گردهمایی نشان داد که مقاومت ایران در هیأت شورای ملی مقاومت و سازمان مجاهدین خلق ایران، با همین چهار محور توانسته‌اند ۴۶ سال مبارزه‌ی حرفه‌یی و هوشیاری سیاسی در انبوه تلاطم‌های داخلی و بین‌المللی را با تمرکز بر دشمن اصلی ایران یعنی حاکمیت آخوندی پیش ببرند و انسجام ساختاریِ خود را هر سال قوی‌تر از گذشته سامان بخشند.
مضامین سخنرانی‌ها در این گردهمایی، تصویری موجز از تاریخ چند دهه‌ی گذشته‌ی ایران، شرایط بسیار متحول کنونی و افق روشن ایران با یک مقاومت سازمانیافته را بیان می‌کنند:
چراغی بر گذشته و پرتوی بر افق روشن آینده
مریم رجوی: «نه شاه، نه شیخ، زنده باد انقلاب دموکراتیک مردم ایران. نسل انقلاب ۵۷ بارها قتل عام شد، ولی در نسل قیام‌های ایران و کانون‌های شورشی زنده شد.
خامنه‌ای می‌گفت اگر در سوريه نجنگيم بايد در تهران و اصفهان خط ببنديم. به آن‌ها می‌گوییم: معطل نكنيد؛ بيت‌العنكبوت را هم سنگربندي كنيد! شورشگران برآنند كه چهار راه پاستور را براي هميشه از ميكروب‌های شيخ و شاه پاک و پاستوریزه كنند.
در انقلاب ۵۷، زنان فداكارانه به ميدان قيام آمدند اما سهم آنان تبعيض و سركوب و حجاب اجباری شد. حالا انقلابی در جريان است كه به‌سوی مشاركت فعال و برابر زنان در رهبری سياسی در حركت است. در آن انقلاب، جاي استبداد سلطنتی را استبداد دينی پر كرد. حالا جامعه‌يی مي‌سازيم كه در آن دين و دولت از هم جداست و در آن همهٔ مليت‌ها از هموطنان كرد، عرب، بلوچ و تركمن به حقوق خود دست ميی‌يابند.»
زینت میرهاشمی سردبیر نشریه نبرد خلق و عضو شورای ملی مقاومت ایران: «جایی که دیکتاتورها با سرکوب و قهر زندگی را برای مردم ناامن می‌کنند، برهم زدن امنیت و نظم دیکتاتوری یک حق است. این نه‌تنها خشونت محسوب نمی‌شود بلکه می‌تواند به یک انقلاب منجر شود. شاه با تأسیس حزب رستاخیر و سرکوب مطلق، امکان نفس کشیدن برای آزادی را از همه سلب کرد. به همین دلیل دیکتاتوری آخوندی وارث دیکتاتوری شاه است. امروز شجاعت و از خودگذشتگی شورشیان علیه وضع موجود برای تغییر و سرنگونی استبداد مذهبی حاکم، یک افتخار است. ما برای دست یابی به آرزوها و ایده‌هایی که در سرنگونی حکومت سلطنت داشتیم پیگیرانه برای رسیدن به آن یعنی سرنگونی جمهوری اسلامی و برقراری جمهوری دموکراتیک مبارزه می کنیم. مردم ایران سزاوار تحقق چنین آرزوهایی هستند . دست در دست هم ظرفیت‌های کلانی داریم تا بتوانیم این ایران را بسازیم.»
کی فرهوفشتاد نخست وزیر بلژیک [۱۹۹۹ تا۲۰۰۸]: «تغییر دادن سیاست استمالت به یک سیاست شجاعانه است. باید در اسرع وقت بدترین چیز را تعیین‌تکلیف کرد و آن هم سپاه پاسداران است که بایستی در لیست تروریستی قرار بگیرد. هرچه سریعتر باید مقاومت ایران به رسمیت شناخته شود.»
اینگرید بتانکور کاندیدای سابق ریاست جمهوری کلمبیا: «ما برای حق و حقیقت مبارزه می‌کنیم. نباید تسلیم شد. ما خواهان بیرون کردن ملاها از ایران هستیم. ما می‌خواهیم کشورهای اروپا و جهان گوش فرادهند. ما در این تظاهرات صدای محکوم شدگان در ایران هستیم، صدای اعضای مقاومت ایران و کانون‌های شورشی. ما به‌زودی در ایران همدیگر را خواهیم دید، یکدیگر را در آغوش خواهیم گرفت و پیروزی را به همدیگر تبریک خواهیم گفت.»
ژاک بوتو معاون شهردار پاریس مرکزی: «ما در مسیر آزادی با شما هستم. بسیاری از شهرداران فرانسه بیانیه حمایت از این تظاهرات را امضا کرده‌اند و هم‌چنان امضا می‌کنند. انقلاب مردم ایران توسط آخوندها به سرقت رفت و رژیم سازندگان انقلاب را اعدام کرد. زندانیان در ۳۵زندان در ایران علیه اعدامها اعتصاب غذا می‌کنند. ما دولت فرانسه و سازمانهای بین‌المللی را فرا می‌خوانیم که به اعدامها اعتراض کنند. سیاست سکوت و استمالت نباید ادامه پیدا کند. ما دولت‌های جهان را فرامی‌خوانيم كه حق مردم ايران برای تعيين سرنوشت خود و رهايی از ستمگری و استبداد را به رسميت بشناسند.»
کریستین آریگی نماینده مجلس ملی فرانسه: «دیکتاتورها شیوه‌های مختلفی دارند، اما همه‌ی آن‌ها می‌خواهند آزادی را از بین ببرند. دیکتاتوری در ایران هم سرنگون می‌شود. آن‌چه مردم ایران شایسته‌ی آن هستند یعنی آزادی و دموکراسی، محقق خواهد شد.»
ریاض‌الاسعد مؤسس ارتش آزاد سوریه: «آن‌چه در سوریه اتفاق افتاد یک‌بار دیگر اثبات می‌کند که رژیمی که به مردم خود متکی نباشد، به‌طرزی غیرقابل تصور سرنگون می‌شود.»
ربکا ملیحی از هیأت جوانان ایرانی: «چهل‌وشش سال پیش خمینی دجال انقلاب مردم ما را دزدید و از هیچ جنایتی دریغ نکرد. ولی آرمان آزادی را هیچ‌کس نمی‌تواند از مردم ما بگیرد. این‌گونه مقاومتی سترگ در مقابل آخوندها شکل گرفت که به گنجینه‌یی بی‌بدیل برای آزادی مردم ایران تبدیل شده. ما مسعود رجوی را داریم که با هوشیاری و با پرداخت بالاترین بها، ذره‌یی از آزادی مردمش کوتاه نیامده. ما خواهر مریم را داریم که با نگرشی نو به انسان، رؤیای بردگی زنان ایران توسط آخوندها را تبدیل به کابوس کرده است. ما تشکیلات منسجم سازمان مجاهدین خلق را داریم، اشرف ۳ و هزاران کانون شورشی جان بر کف را داریم که خار چشم دشمان‌مان‌اند. با پشتوانه‌ی ۱۲۰ هزار شهید و زندانیان سیاسی مثل بهروز و مهدی که حتی زیر اعدام هم می‌گویند جان ما وسیله‌یی برای رهایی خلق اسیرمونه.
استعمار و ارتجاع بیهوده در تلاشند که با علم کردم مترسک‌های آلترناتیونما، در مسیر آزادی ما سنگ‌اندازی کنند. ما قسم خورده‌ایم که پرچم جمهوری دموکراتیک را بر فراز دماوند برافرازیم و این‌چنین خواهد شد.»
