تلویزیون رژیم ۲۰آذر ۹۷ در گزارشی که از نشست وزیران خارجهٔ اتحادیهٔ اروپا و اظهارات فدریکا موگرینی در پایان این نشست پخش کرد، تلخکامی شدید حکومت آخوندی از این سخنان را به نمایش گذاشت و در این رابطه گفت: «برجام در هزارتوی وعده و وعیدهای اروپا، ۸ماه بعد از خروج آمریکا از برجام، اتحادیهٔ اروپا در یک گفتگوی خبری وعده داده که سازوکار ویژهٔ اتحادیهٔ اروپا برای مراودات مالی با ایران موسوم به SPV تا پایان سال جاری میلادی یعنی ۳هفتهٔ بعد راه‌اندازی می‌شود. او البته این را هم گفت که شروع فعالیتهای SPV به‌معنای نادیده گرفتن سایر مسائل در مورد ایران از جمله سیاست‌های منطقه‌ای یا دفاعی نیست».
این تلخکامی و ناامیدی به‌خصوص آنجا به نهایت خود می‌رسد که مسئول روابط خارجی اتحادیهٔ اروپا شرط و شروطی را هم برای برخورداری رژیم از سازوکار اروپایی اعلام کرد.
فدریکاموگرینی در این رابطه گفت: «انتظار ما این است که ایران پایبندی کامل خود را به توافقات هسته‌ای حفظ کند هم به‌علت منافع امنیتی و هم به‌خاطر نیاز به جلوگیری از گسترش سلاح هسته‌ای که در منطقه مشاهده می‌شود. مسائلی که نگرانی‌های جدی در مورد آنها وجود دارد، از جمله موشکهای بالستیک، سوریه و مسائل دیگر که داریم و بر سر آنها با ایران بحث و گفتگو می‌کنیم».(تلویزیون رژیم ۲۰آذر ۹۷)
این اظهارات خشم و ناراحتی باند خامنه‌ای و دلواپسان را به‌دنبال داشت و جنگ باندی بر سر برجام را بیش‌از‌پیش شدت داد.
روزنامهٔ حکومتی سیاست روز ضمن اشاره به بخشی از اظهارات موگرینی مبنی بر آغاز مکانیزم سازوکار اروپایی طی هفته‌های آتی می‌نویسد: «اما (موگرینی) نگفت که چرا اتهام واهی به ایران از سوی فرانسه و انگلیس مطرح و پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل می‌رود!».
سیاست روز سپس با اشاره به بخش دیگری از اظهارات موگرینی می‌افزاید: «موگرینی در واقع تلویحاً می‌گوید که در ذیل برجام باید ایران از اقدامات و استراتژی‌های خود دست بردارد».
این روزنامهٔ باند خامنه‌ای در انتها وزارت‌خارجهٔ دولت روحانی را به‌خاطر انفعال در برابر اروپا مورد حمله قرار داده و نتیجه‌گیری می‌کند: «وقاحت اروپایی در کنار انفعال ایران روزهای سختی را برای ملت رقم خواهد زد روزهایی که توهم خوش‌بینی هم نمی‌تواند شیرینش کند».(سیاست روز ۲۰آذر ۹۷)
متقابلاً روزنامهٔ ایران ارگان دولت روحانی در شمارهٔ ۲۰آذر ۹۷، اظهارات موگرینی را به منزلهٔ دستاورد برجام تلقی کرده و نوشته است: «موگرینی عنوان کرد که اجرای برجام زمینه گفتگوهای منطقه‌ای با ایران را فراهم کرده و در این رابطه به گفتگوهای سطح‌بالا با مقامهای ایرانی اشاره کرد. او در این رابطه به حمایت ایران از تلاش‌های فرستاده ویژه سازمان ملل متحد در امور یمن اشاره کرد و گفت: «این نتیجه گفتگوهای ما با ایران درباره مسائل منطقه‌ای بوده است و ایران از نفوذش بر حوثی‌ها استفاده کرد تا در مذاکرات صلح یمن در سوئد شرکت کنند». موگرینی ادامه داد: «ما معتقدیم که از طریق اجرای کامل برجام و گفتگو با ایران قادر هستیم تا سایر مسائلی که برای ما نگران‌کننده است از جمله موشکهای بالستیک و بحران سوریه را حل و فصل کنیم».
ملاحظه می‌شود که به‌قول تلویزیون حکومتی اتحادیه اروپا «در هزارتوی وعده و وعید»هایش به رژیم وعده‌هایی می‌دهد، اما در عمل خواستار زهرخورشدن رژیم در زمینه مسایل موشکی، قطع دخالتهای رژیم در منطقه و قطع حمایت از تروریست‌های دست‌نشانده است.
انتظاراتی که بسیار واضح است که در صورت برآورده شدن آنها از طرف رژیم از یک طرف وعده و وعیدهای اروپا نمی‌تواند بسیاری از انتظارات رژیم را برآورده کند، و از طرف دیگر این وعده‌ها به‌هیچ‌وجه نمی‌تواند جبران خسارتهایی را بکند که رژیم از بابت دست کشیدن از سیاست توسعه موشکی و دخالتهای منطقه‌ای متحمل می‌شود.
واقعیت این است که شروط اروپا برای رژیم از جمله شروطی که در گفته‌های مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا آمده است، چشم‌انداز روشنی برای رابطه اروپا و رژیم ترسیم نمی‌کند، مگر این‌که رژیم تماماً به خواسته‌های جامعه جهانی از جمله اتحادیه اروپا و کشورهای منطقه تن بدهد.
البته بسیار واضح است پذیرش این خواسته‌ها توسط رژیم چشم‌انداز بقای رژیم را بیش‌از‌پیش تاریک‌تر می‌سازد.
رژیمی که در حال حاضر با خیزشهای اجتماعی، مقاومت‌های مردمی و کانونهای شورشی مواجه است و می‌رود که این خیزش‌ها، این مقاومتها و این نبردها، آخرین رمق‌های حیات ننگین آن را بگیرد.
وقتی که رژیم در داخل با چنین چشم‌انداز سهمگینی مواجه است و زمانی هم که در زمینه‌های یادشده زهرخور شود و آخرین حربه‌هایش را برای سرپوش گذاشتن بر سرکوب داخلی از دست بدهد، تلخکامی و ناامیدی در زمینه مقابله با مسایل داخلی و از جمله مقابله با مقاومت‌های مردمی و کانونهای شورشی هم به حد اعلی درجه می‌رسد، و تنها راه و چاره برای آن پیوستن به گورستان تاریخ است.
چنین چشم‌اندازی است که چشم‌انداز رابطه با اتحادیه اروپا را هم برای آن تاریک می‌کند، به‌گونه‌یی که تلویزیون حکومتی را نیز این چنین نگران کرده است تا نسبت به« هزار توی وعده و وعیدهای اروپا» آه و فغان سر بدهد و آن روزنامه حکومتی(سیاست روز) را نیز نسبت به روزهای سختی که برای «ملت»(بخوانید حاکمیت آخوندی) رقم خواهد خورد سخت نگران کند.
