در روزنامههای حکومتی پنجشنبه چهارم اردیبهشت ابراز وحشتهای غیرمستقیم نسبت به موقعیت نظام در پسا کرونا دیده میشود.
روزنامه ابتکار با اشاره به بحران جهانی کاهش قیمت نفت وحشت نظام را بهصورت غیرمستقیم بروز داده و نوشته است:« کشورهایی که اقتصاد آنها دهههاست با دلارهای نفتی چرخیده نیز بهخصوص در خاورمیانه دچار بحران فراگیر خواهند شد که ممکن است بهگفته برخی از ناظران بار دیگر موج دومینووار انقلابهای عربی را در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا شاهد باشیم».
روزنامه حکومتی جهان صنعت از تهدیدهای بیثبات سازکرونا رو به درون رژیم ابراز نگرانی کرده و نوشته است« رکود اقتصادی گسترده و بیسابقه ناشی از شیوع جهانی ویروس کرونا، آثار خود را بر زندگی شهروندان عادی نشان میدهد. تبعات وخیم اقتصادی بیماریای که با کاهش تولید و مصرف در سراسر جهان همراه شده، پیش از همه زندگی فرودستترین اقشار جامعه را به استیصال کشانده است. بحران رهبری فقط یکی از منابع بالقوه بیثباتی سیاسی است که کرونا ویروس میتواند برانگیزد. برخی دیگر شامل خطر ناآرامیهای مردمی و بحران بدهی هستند».
در روزنامههای باند مغلوب به کارنامه شکست حوردهٔ روحانی و نظام در مهار کرونا اذعان شده است. مردمسالاری از جمله نوشته است:« امروز که به گذشته نگاه کنیم به راستی در کنترل کدامیک؛ بحران اقتصادی یا ویروس کرونا، موفق بودهایم؟» این روزنامه در ادامه افزوده است:«حضور مردم در خیابان، نه تنها کمکی به اقتصاد ناتوان کشور نبود، بلکه در جهت مهار بیماری هم (جز توقع بیمورد رعایت از طرف مردم)، کار دیگری از دست دولت برنمیآید».
اعتراف روزنامههای حکومتی به شیوع کرونا در اثر سیاستهای ضدمردمی نظام آخوندی بهرغم ادعاهای دولت روحانی مبنی بر کاهش آمار فوتیها و مبتلایان، حاکی از فشار افکار عمومی و فضای انفجاری جامعه است.
آرمان نوشته است:« آمار وزارت بهداشت از روند ابتلای روزانه شهروندان به کرونا، تقریباً سیر نزولی دارد، با این حال علیرضا زالی، فرمانده ستاد عملیات مقابله با کرونا در تهران، از افزایش تعداد بیماران در بیمارستانهای این شهر خبر داد و گفت: «الگوی مراجعه بیماران مبتلا به کرونا تغییر کرده است و بیماران با حال وخیمتری به بیمارستانها و مراکز درمانی مراجعه میکنند»
و آفتاب یزد نوشته است:« به نظر میرسد در چنین شرایطی زنگ خطر پیک دوم شیوع کرونا به صدا در آمده است... تعداد بیماران بدحال کرونایی در تهران افزایش یافته است».
در جنگ گرگها روزنامههای باند روحانی برای در بردن این باند شیوع کرونا و قرنطینه نشدن مردم را به گردن باند رقیب انداختهاند. روزنامه حکومتی اعتماد از جمله نوشته است:« شاید این امکان وجود داشت که با قرنطینه قم که شهر کوچک و کمجمعیتی است از شیوع گسترده آن در کشور جلوگیری کنیم. البته مشخص است که این تصمیمگیری تنها برعهده دولت نبوده و نیست. ضمن اینکه گروههای فشار نیز در امتناع دولت از این تصمیمگیری نقش داشتهاند اما دولت باید وارد عمل میشد و نشان میداد که چه عواملی مانع این تصمیمگیریها هستند. علاوه بر دولت برخی نهادها و دستگاهها نیز میتوانستند بهتر یا به عبارتی زودتر وارد عمل شوند. نهادها یا بنگاههای اقتصادی ثروتمندی چون بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان امام، آستان قدس و... میتوانستند با تکیه بر ثروت هنگفتی که دارند زودتر به میدان بیایند».
ضرورت تسلیم و عقبنشینی و غلط کردم گویی برای برونرفت از چنبره بحرانهای فراگیر موضوعی که روزنامههای باند مغلوب به بیانهای مختلف تکرار کردهاند.
روزنامه حکومتی شهروند نوشته است:« کرونا بازار مواد غذایی جهان را مختل کرده است، تا آنجا که سازمان ملل متحد درباره احتمال بروز قحطی غذا ابراز نگرانی کرده است. این اتفاق در حالی رخ میدهد که کووید-١٩ بر اساس گزارش مرکز پژوهشهای مجلس در اسفندماه ۱۳۹۸ در حدود ۳۲۵۰میلیارد تومان در بخش مصرف و ۷۰۰میلیارد تومان در بخش صادرات خسارت وارد کرده است. در این شرایط حمله گسترده ملخها به مزارع جنوب ایران شروع شده و تمام این مسائل در کنار تحریم و مشکلات FATF و نقل و انتقال پول بازار مواد غذایی ایران را دچار نگرانی کرده است».
آرمان هم بهنقل از هاشمی طبا از باند مغلوب نوشته است:« برای تغییر کشور و بهبود شرایط نیاز به تغییرات کلان سیاستهای کلی در کشور وجود دارد...اگر قدرت یکدست شود شاید بتواند در جهت سیاستهای کلی گامی بردارد. در نهایت یا سیاستهای انقباضی داخلی باید با برنامهریزی پیگیری شود یا همکاریهای بیشتری با دنیا صورت بگیرد و چون مورد اول را نمیتوانند انجام بدهند، فکر میکنم در راستای تغییر سیاستهای مورد دوم قدم برخواهند داشت».