جلاد قتل‌عام که با وعدهٔ ساخت سالی یک میلیون مسکن از پستوی خلیفهٔ ارتجاع بیرون آمد، اکنون کار را به جایی رسانده که سایت حکومتی فراز (۷مرداد۱۴۰۲) با اشاره به گسترش روزافزون حاشیه‌نشینی و بی‌خانمانی نوشت: «هزاران خانواده اثاثیهٔ منزل خود را انبار کرده و بی‌خانمان شده‌اند. جمعیت حاشیه‌نشینها در کشور به ۲۰میلیون نفر رسیده است. دو سال قبل میانگین قیمت هر متر مربع مسکن ۳۳میلیون تومان بود و حالا به ۷۸میلیون تومان رسیده است». یعنی یک افزایش ۲۵۰درصدی طی فقط دو سال!
این رسانه در ادامه با اشاره به سلسله‌یی از بحرانهای اجتماعی و خانوادگی، افزود: «کار اکنون به جایی رسیده که بسیاری از خانواده‌ها دیگر توان اجارهٔ یک واحد با حداقل متراژ را هم ندارند و خودشان به خانهٔ پدر و مادر باز می‌گردند یا به شهرستان مهاجرت می‌کنند».
برخی خانواده‌ها متلاشی شدند، برخی اسباب و اثاثیه را به کانتینرهای آهنی و فرسوده در حاشیه تهران منتقل کردند و بسیاری حتی توان پرداخت اجارهٔ انبارها و کانتیترها را هم ندارند.
سایت حکومتی تجارت نیوز (۸مرداد) در گزارشی با عنوان «مستاجران به‌دنبال کانیتنر» می‌نویسد:
«یکی از انبارداران اطراف تهران گفته که بسیاری از خانواده‌ها، اثاث منزل‌شان را با قراردادهای یک‌ساله و دوساله در کانتینرها انبار می‌کردند اما پس از پرداخت کرایه ماه اول، دیگر خبری از پرداخت‌های بعدی نبود. یعنی در واقع، خانواده‌های به حاشیه‌رانده شده یا ناچار به مهاجرت، پس از کوچ اجباری قید وسایل و اثاثیه منزل‌شان را می‌زنند. گویی که کالبد، قید جوارحش را زده باشد».
گماشته خامنه‌ای هم‌زمان با گسترش فاجعه‌بار بی‌خانمانی و حاشیه‌نشینی، از انعکاس اخبار و آمار آن توسط منابع رسمی جلوگیری می‌نماید. روزنامهٔ حکومتی فراز (۱۵مرداد) از «پنهان‌سازی ۸ماهه آمار مسکن» خبر داده و سایت هم‌میهن، (۹مرداد ۱۴۰۲) نوشت: «بانک مرکزی و مرکز آمار ایران، انتشار آمار‌های مربوط به بخش مسکن را از آذرماه سال گذشته متوقف کرده‌اند».
آخوند جلاد پس از رسوایی بحران مسکن، با فریبکاری تلاش کرد ضمن طرح ساخت «خانه‌های ۲۵متری» بحران را کاهش دهد که البته این هم یک وعدهٔ تو خالی است، آن‌چنان‌که خودیهای نظام هم در وحشت از فرجام کار و خشم بی‌پناهان، می‌نویسند:
«هنوز وعده‌های سیدابراهیم رئیسی برای خانه‌دار کردن مردم با ساخت سالانه یک میلیون مسکن در سال از یاد هیچ‌کس نرفته است... اظهارنظر یک مقام مسئول مبنی بر این‌که فضایی ۲۵متری می‌تواند رفاه یک خانواده را تأمین کند، بحث‌برانگیز شده است که چگونه این خانه‌های قوطی‌کبریتی می‌توانند در کیفیت زندگی مردم اثرگذار باشند؟» (سایت حکومتی اقتصاد نیوز ـ ۹مرداد).
کار به‌جایی رسیده که پاسدار چماقدار قالیباف (۱۰مرداد) حل مشکل مسکن را «حل دائم مشکل معیشت مردم» توصیف کرد و گفت: «الآن دو تا زن و مرد دو شیفت هم باهم کار کنند اجاره خانه را نمی‌توانند بدهند».
دولت قتل‌عام با غارت منابع و ثروتهای عمومی و همدستی با مافیای مسکن مرکب از بانکها و مؤسسات وابسته به سپاه پاسداران، مسکن را به مصیبتی جانکاه برای زحمتکشان و کارگران و حتی جوانان ایران تبدیل کرده است. یک سایت حکومتی (۹مرداد) در این باره می‌نویسد: «ماراتن مسکن برای دههٔ هفتادی‌ها، در بهترین حالت، با توجه به سطح درآمد آنها، ۱۶۶سال طول می‌کشد».
در بخشی از اطلاعیه دبیرخانهٔ شورای ملی مقاومت ایران دربارهٔ اجلاس شورا (۱۸تیر ۱۴۰۲) با اشاره به رسوایی برنامه‌های دولت جلاد آمده است:
«این قبیل برنامه‌ها که روی استثمار بیشتر زحمتکشان و کارگران بنا شده، فقط تضاد بین مردم و رژیم را تشدید می‌کند و در درون حاکمیت هم بحران‌زاست. زیرا شکست کامل دولت جلادان در تمامی وعده‌های شیادانه پوپولیستی از قبیل تثبیت نرخ ارز یا ساختن میلیونی مسکن چنان ابعاد پرفضیحتی دارد که بخش عمدهٔ اعضای مجلس فرمایشی با ابراز پشیمانی از نامه دو سال پیش خود برای کاندیدا شدن رئیسی، اکنون از او می‌خواهند برای نجات نظام از مهلکهٔ بحرانها، روی «مین استعفا»! برود».
