روز شمار کیفی قیام
این روزها اعتصاب و اعتراض در ایران در شهرها و استانهای مختلف جریان دارد.
در تاریخ معاصر ایران حتی در اوج روزهایی که انقلاب ضدسلطنتی(۱۳۵۶–۱۳۵۷) در حال اوجگیری بود، با چنین اعتراضهای گستردهیی روبهرو نبودیم(بهاستثنای چند ماه پایانی دیکتاتوری شاه بهویژه پس از ۱۷شهریور ۵۷ که در واقع رژیم شاه در سراشیب سقوط کامل قرار گرفته بود).
بدون تشبیه سطحی وقایع و با در نظر گرفتن تفاوتهای ماهوی بین دیکتاتوری سلطنتی و دیکتاتوری آخوندی و تفاوت شرایط حاکم بر روزهای پاییز و زمستان سال ۱۳۵۷ با امروز، در این یادداشت با نگاهی به روند حرکتهای اعتراضی در ۲ماهی که از نوروز ۹۷ گذشته، از آنچه که اتفاق افتاده، وضعیت تقریبی روزهای آینده را پیشبینی کنیم.
نگاهی به حرکات اعتراضی از نوروز ۹۷ تا امروز
- ۲فروردین ۹۷ اولین حرکت اعتراضی سال نو در نیشکر هفتهتپه و شرکت پوپلین رشت بهوقوع پیوست
- روز ۸فروردین هموطنان عرب اهوازی در اعتراض به سیمای آخوندی دست به یک رشته تظاهرات گسترده زدند که حداقل تا ۱۹فروردین ادامه داشت
- روزهای ۱۹ و ۲۰فروردین، کشاورزان اصفهان با پیشتازی کشاورزان ورزنه و در اعتراض به بحران آبی که کشاورزی آنان را به نابودی تهدید میکند، دست به تظاهرات زدند. اعتراض کشاورزان حداقل تا روز ۲۶فروردین بهطور فعال ادامه داشت.
- روز ۳۰فروردین اهالی کازرون در ادامه قیام خود در دی ۹۶ و البته با اعتراض به طرح تقسیمات کشوری آخوندی، دست به یک سلسله تظاهرات گسترده زدند. این تظاهرات اعتراضی تا روز ۳۰اردیبهشت ادامه یافت و در جریان آن چند تن از جوانان کازرونی به دست پاسداران جانی خامنهای بهشهادت رسیدند.
- در پایان این مرحله از قیام کازرون و در روز اول خرداد اعتصاب سراسری کامیونداران ایران شروع شد که هماینک نیز ادامه دارد.
- در خلال تمامی این روزها و این حرکات اعتراضی صدها حرکت مقطعی اعتراضی دیگر نیز در چهارگوشه ایران بهوقوع پیوسته که خبرهای آن بهطور کامل در سایت مجاهد بهاطلاع همگان رسیده و هماینک نیز در همین سایت در دسترس است.
- در میان همین حرکات اعتراضی باید از تظاهرات روز جهانی کارگر در ۱۱اردیبهشت، اعتصاب سراسری بازارها و کسبه کردستان، اعتصاب سراسری معلمان ایران در روز دوم اردیبهشت که در ۳۴شهر صورت گرفت و اعتصاب بازارهای دهها شهر میهن در روز۲۳اردیبهشت یاد کرد.
تفاوتها و شباهتهای امروز با ۵۷
نگاهی به همین سیاهه کوتاه حرکتهای اعتراضی بزرگ، نشاندهنده شدت و گستره میهنی اعتراضها و اعتصابهایی است که بهسرعت رو به گسترش هستند.
ورای تمامی ویژگیهای این حرکات، یک نکته ضروری در شباهت و عدمشباهت این حرکات با آنچه که در آخرین سال حیات دیکتاتوری سلطنتی قابل بررسی است و آن اینکه:
در جریان انقلاب ضدسلطنتی سال ۵۷، ابتدا طلسم اختناق با فشار کارتر و سیاستهای جدید آمریکا در آن زمان برداشته شد، شکنجه در زندانها قطع شد، سرکوب پلیسی در جامعه بهشدت کاهش یافت، به ساواک افسار زده شد و راه برای تنفس جامعه از بالا باز شد.
اما در جریان قیام اخیر، تمامی روند رو به گسترش قیام و حرکتهای اعتراضی و اعتصابهای سراسری در شرایطی به پیش میرود که خامنهای و عوامل سرکوبگرش ذرهیی از سرکوب مردم کوتاه نمیآیند و هنوز طلسم اختناق وجود دارد. اعدام بیوقفه ادامه دارد، بازداشتهای فلهیی کماکان ادامه دارد، رژه نیروهای سرکوبگر لباسشخصی و پاسداران در خیابانها و ایجاد جو رعب و وحشت توسط انواع و اقسام گشتهای سرکوبگر رژیم در کوچه خیابانها و حتی پارکهای شهرها لحظهیی قطع نمیشود!
و این همان تفاوت کیفی و برتر روند قیام بزرگ مردم ایران در قیاس با روند انقلاب ۵۷ است.