هاشمزاده هریسی، نماینده خامنهای در تبریز، اعتراف کرد که مردم از آنها بدشان میآید. او البته احساس واقعی مردم از آخوندها و پاسدارانشان را مینیمیزه کرد وگرنه که باید میگفت مردم از ما منزجر هستند و اگر دستشان برسد یکشبه ما را سرنگون میکنند.
واقعیت آن است که فساد نهادینه در دیکتاتوری آخوندها و غارت و چپاول اموال مردم دو روی سکه این نظام هستند. آنچنان که این روزها دیگر هیچکس نمیتواند ربط به این دو را به یکدیگر انکار کند.
فضای انفجاری جامعه و بیراهحلی نظام آخوندی در تنگنای تحریمها، برخی از کارگزاران حکومتی را به اذعان واداشته و آنها بهراحتی از نفرت مردم از نظام سخن میگویند و اینکه نظام آخوندی در معرض توفان خشم مردم است. این شرایط انفجاری برخی کارگزاران حکومتی را بهصحنه کشانده تا با فاشگویی پارهای از حقایق، برای نظام زمان بخرند. غافل از آنکه این اعترافات دیرهنگام دیگر نتیجهای جز پاشیدن بنزین بر آتش خشم و نفرت مردم ندارد.
یک نمونهٔ آن، اظهارات آخوند هاشمزادهٔ هریسی در مجلس آخوندی است:
آخوند هاشمزاده هریسی، عضو مجلس خبرگان ارتجاع، در روز ۶شهریور با اشاره به بحرانهای اقتصادی اجتماعی در حالی که نظام آخوندی را «اسلام و ایران مینامید» به کارگزاران نظام هشدار داد: «حلشدن این مشکلات از پایین به بالا خیلی هزینه دارد. هزینه آن نابودی اسلام، انقلاب، روحانیت و ایران است».
وی اذعان کرد: «مردم از ما بدشان میآید و از ما ناراضی هستند». وی اعترافات و هشدارهای خمینی دجال را یادآوری کرد و گفت: «الآن هم اسلامیت نظام ما از بین رفته است. امام میگوید بترسید از آن روزی که مردم بفهمند در باطن و ذات شما چیست. بترسید از اینکه انفجار حاصل شود و همه ما را به باد فنا بدهد؛ مغرور نشوید؛ از مردم بترسید».
در حرکتی مشابه، عماد افروغ، مهرهٔ باند خامنهای، به کارگزاران حکومتی هشدار داد دوران وعدهدرمانی سپری شده است. وی گفت: «مردم مسکّن و وعده و وعیدهای صوری نمیخواهند و نیازی به همدردی ندارند».
وی افزود: «مردم جامعه امروز زمانی که وضعیت زندگی خود را با دولتمردان مقایسه میکنند به این تصور و باور میرسند که کسی بهفکر آنها نیست و بهنوعی رها شدهاند. مردمی که هر روز با افزایش قیمت کالاها مواجه میشوند و دولتمردان سعی دارند با وعدههای صوری آنها را آرام کنند. در چنین وضعیتی چگونه مردم میتوانند به دولتمردان اعتماد کنند»؟(خبرگزاری سپاه پاسداران موسوم به فارس ۵شهریور)
از سوی دیگر پاسدار الیاس حضرتی، رئیس کمیسیون اقتصاد مجلس آخوندی، اعتراف کرده بود که: «در حوزه اقتصادی بیشترین فشار به مردم و دهکهای پایین است». وی هشدار داده بود: «باید به معیشت مردم و رفع گرفتاری اقتصادی ملت توجه بیشتری شود و در جهت حل اختلافات داخلی که مانند خوره نظام را از درون میپوساند و از بین میبرد، برآییم».
وی که نفرت عمومی مردم از نظام آخوندی را در «بیاعتمادی جامعه» خلاصه کرده، به بحران درونی نظام بر سر غارت اموال مردم اشاره کرده و گفت: «اختلافات و تضعیف یکدیگر دستبهدست هم داده تا میزان بیاعتمادی ملت نسبت به حکومت و گروههای مرجع اصلی در پایینترین شکل خود قرار گیرد و یأس و ناامیدی نسبت به آینده و بیاعتمادی جامعه را تهدید کند».(اعتماد آنلاین ۶شهریور)
طی هفته گذشته از تریبون مجلس ارتجاع صدای کارگزاران مختلف حکومتی در وحشت از فضای انفجاری جامعه بلند بود و همه نسبت به بقای نظام در صورت تداوم این وضعیت هشدار میدادند.
قرچه طیار، عضو مجلس آخوندی، روز ۴شهریور در مجلس ارتجاع با بیان اینکه مردم مدتهاست از زیر خط فقر به خط بقاء سقوط کردهاند، تلویحا تهدید بروز قیام و سرنگونی نظام را خاطرنشان کرد و گفت: «همه باید توجه داشته باشیم که مردم نباید ناراضی شوند وگرنه این همان آب به آسیاب دشمن ریختن است».
واقعیت آنکه تمامی این اعترافهای دیرهنگام به خیانتکاری نظام از سوی مهرهها و کاربهدستان این نظام نه از سر صدق و برای تغییر وضعیت موجود بلکه روشی حیلهگرانه برای التیام موقت زخم خیانتی است که آخوندها از پشت به مردم وارد کرده و اینک نیز تلاش میکنند با این روضهخوانیها اندکی شبهه در مردم ایجاد کرده و برای خود فرصت بیشتری جهت استمرار دزدیها و خیانتهایشان در شرایط بحرانی فعلی ایجاد کنند چرا که خود نیز بهخوبی دریافتهاند که بحران کنونی با تمامی دیگر بحرانهای نظام در ادوار گذشته تفاوت دارد و احتمال بسیار جدی وجود دارد که آقایان نتوانند از آن خارج شوند.