از روز ۱۷ژوئن سال۲۰۰۳ و کودتای ننگین مماشاتگران غربی که مجاهدین را وجه المصالحهٔ «اپیزمنت» با آخوندها کردند ۱۸سال میگذرد. در آن روزهای تلخ، مسابقهیی شوم برای دلربایی از آخوندها در جریان بود و بهای آن از یکسو بمباران سنگین چندین و چندبارهٔ پایگاههای ثبت و معرفی شدهٔ سازمان مجاهدین در نوار مرزی ایران و عراق بود؛ از سوی دیگر هم بمباران بیسابقهٔ سیاسی برای به محاق بردن و قطع کردن صدای مجاهدین و مقاومت ایران.
مجاهدین و هواداران اشرفنشان و اعضای مقاومت ایران اما با ایستادگی قهرمانانه به جنگ با تک به تک این بیشرافتیهای تاریخی رفتند. هزینهٔ این ایستادگی خون و بود و عمر اعضای این مقاومت؛ اما نتیجه چنان شد که اکنون تنها با یک نگاه به جایگاه امروزی مجاهدین و مقاومت ایران در عرصهٔ داخلی و بینالمللی، باور شرایطی که در آن قرار داشتند برای بسیاری ناممکن و دور از ذهن است.
در سال۲۰۰۳ مجاهدین زیر ضربات نظامی ۱۲کشور تهاجم سیاسی آمریکا و اتحادیه اروپا قرار داشتند. دستشان در لیستهای سیاه دروغین بسته و پایشان در زنجیرهای توطئه گرفتار بود تا منافع اقتصادی سخاوتمندانه سرشار از «سخافت» آخوندها به جیب شرکتها و کارتلهای بزرگ برود. اما اکنون...
بیسابقهترین کهکشان مقاومت
روزنامهٔ واشنگتن تایمز در شماره ۱۶ تیر۱۴۰۰ نوشت: «جنبش جهانی مخالفان ایرانی گردهمایی سالانه خود را از روز شنبه تا دوشنبه بههمراه هوادارانش در ۵۰هزار نقطه در ۱۰۵کشور جهان بهصورت آنلاین برگزار میکند تا برای سرنگونی رژیم سرکوبگر مذهبی و جایگزینی آن با یک دمکراسی فراخوان بدهند».
اعداد و ارقام خود به تنهایی میتوانند سخن بگویند! ۵۰هزار نقطه در ۱۰۵کشور جهان!
برای هر کسی که اندک تجربهای در جهان ارتباطات امروزی داشته باشد ناگفته روشن است که تنها حل و فصل مسائل فنی چنین رویداد عظیمی، خود به تنهایی یک پروژهٔ غولآسا است! چه رسد به اینکه بخواهید انسانهایی را هم پای چنین برنامهیی بنشانید. طبعاً سخن از یک برنامهٔ سیاسی بزرگ است و نه یک کنسرت یا یک مسابقهٔ ورزشی!
تنها برای یک مقایسه کوچک، کافی است به رژیمی نگاه بیاندازیم که برای برگزاری یک تظاهرات حکومتی تمامی ارگانهای حکومتی و پادگانها و دوایر دولتی و حتی مدارس را هم بسیج میکند، اما باز جز رسوایی به بار نمیآورد؛ تا جایی که روی به اقدامات مسخرهای مانند استفاده از تصاویر تکراری برای شهرهای مختلف میآورد یا تصاویر سالهای گذشته را به کار میگیرد. آن قدر که در صفحات اجتماعی موجب استهزا و تمسخر کودکان هم میشود!
اکنون به این آمار و ارقام اضافه کنید تعدد شخصیتهای سیاسی اجتماعی و فرهنگی که برای شرکت در این رویداد عظیم اعلام آمادگی یا همبستگی کردهاند. بیش از ۱۰۰۰ شخصیت!
تنها از یک کشور عضو اتحادیه اروپا، بلژیک، ۵۲تن از سناتورها، پارلمانترها و شهرداران این کشور در آستانهٔ کهکشان بزرگ مقاومت، از قیام مردم ایران و برنامهٔ ۱۰مادهای خانم مریم رجوی، طی بیانهای اعلام حمایت کردهاند. اقدامی مشابه که از سوی ۶۱ پارلمانتر و سناتور ایتالیایی پیشتر انجام گرفته بود. حمایتهایی که از کانادا و آمریکا گرفته تا اروپا و استرالیا و کشورهای عربی هر روزه در سایت سازمان مجاهدین و سیمای آزادی منتشر میشود.
... و حضیض ولایت
بررسی این اوج و اعتلای مقاومت وقتی مهمتر و ارزشمندتر میشود که نگاهی به ولیفقیه درمانده و نظام واماندهٔ ولایت بیاندازیم!
نظام «مقتدر!» ولایت حتی توان تأمین برق و آب مردم در تابستان و گاز مصرفی مردم ایران در زمستان را ندارد، آن هم در کشوری که گنجینهای از نفت و گاز و منابع و معادن بیکران را در خود جای داده است.
خامنهای با ممنوع کردن ذلیلانه و جنایتکارانهٔ ورود و استفادهٔ واکسن معتبر جهانی، کرونا را به جان مردم انداخته تا با سیاست ضدبشری کلان تلفات انسانی، برابر مردم و خروش آنها سد ببندد و رژیم ننگیناش را موقتاً از مهلکهٔ سقوط در ببرد.
دوران مانور مسخره و بیمحتوای «اصلاحات بازی» نظام هم به پایان رسیده و ظرفیت تحمل مدره نمایی و لبخندهای سیاسی در نظام وجود ندارد. وضع نظام پا بهگور چنان بحرانی است که جز انقباض مطلق و قطع یکی یکی اندامهای پلید خود چارهای در برابر خود نمیبیند. آخوند جلاد رئیسی هم که هنوز به کرسی ننشسته کوس رسواییاش در جهان به صدا درآمده است.
همهٔ این موارد را بگذارید کنار موج عظیم خشم و تراکم نارضایتی مردمی که حتی با قطع برق هم شعار محوری «مرگ بر خامنهای» را فریاد میکنند. همه چیز خبر از یک انفجار میدهد. آنچنانکه حتی در آن سوی جهان صدایش به گوش لوموند هم رسیده در ۱۳تیر ۱۴۰۰ نوشت: «... ترس کمتر شده و خشم جای آنرا گرفته است».
بیخود نیست که زوزهٔ رئیس دفتر خامنهای، آخوند محمد محمدی گلپایگانی چنین به هوا برخاسته که به ناله و تضرع میگوید که نظام را «باید با چنگ و دندان نگهداریم» (خبرگزاری حکومتی ایرنا ۱۴تیر ۱۴۰۰).
آری، در ایران و تعادلقوای موجود بین مردم و مقاومت ایران از یکطرف و خامنهای و رژیمش از طرف دیگر، این خامنهای و نظام آخوندی است که بر خود میلرزند و هر روز به هم هشدار خیزش مردم خشمگین و قیامی فراتر از قیام آبان ۹۸ را میدهند. کهکشان به سوی ایران آزاد، منادی رهایی مردم ایران و سرنگونی رژیم درهم شکسته ولایت فقیه است