اکنون نیز برای شنیدن صدای مردم دیر است چه رسد به فردا

توفان انقلاب مهره‌ها و ایادی رژیم را وادار کرده تا  صدای انقلاب را بشنوند! و به حاکمیت نیز توصیه می‌کنند این صدا را بشنود!
شنیدن صدای انقلاب توسط آنها و توصیه‌شان برای شنیدن این صدا در این رابطه است که   شرایط کنونی نظام ولایت فقیه  را با اواخر دوران شاه  و در ماههای پایانی سلطنت مقایسه می‌کنند. از این رو است که ملتمسانه به یکدیگر گوشزد می‌کنند صدای خشم و اعتراض مردم را باید همین امروز شنید و کاری کرد، چون فردا خیلی دیر است و کار از کار خواهد گذشت.
 در این رابطه است که محسن هاشمی پسر هاشمی رفسنجانی توصیه می‌کند صدای مردم توسط حاکمیت شنیده شود و قبل از آن که برای شنیدن دیر شده باشد،تاوان اشتباهات را بپردازد و اشتباهات را تکرار نکند!
 محسن هاشمی ضمن اشاره به تنفر و خشم مردم نسبت به حاکمیت آخوندی می‌گوید: "امروز نیز مانند گذشته صدای نارضایتی و اعتراض مردم را که با مشکلات شدید معیشتی و مطالبات پاسخ داده نشده اجتماعی درگیرند را می‌شنویم... قبل از آن که برای شنیدن دیر شده باشد و اصلاح و خدمت صادقانه را شتاب ببخشیم "(خبرگزاری ایسنا15بهمن 96)
اسحاق جهانگیری معاون آخوند روحانی نیز هشدار می‌دهد " اگر مردم نسبت به آینده خود مأیوس شوند و احساس کنند که آینده آنها با این نظام تأمین نمی‌شود به‌دنبال مسیرهای دیگری می‌روند."(خبرگزاری ایلنا 14بهمن 96)
آخوند رهامی وضعیت  را غیرقابل برگشت می‌داند و  سقوط سلطنت در سال 57را یادآور می‌شود: "رژیم گذشته چون صدای نقد را نشنید همه چیز را از دست داد".
بر این اساس است  که این آخوند به‌اصطلاح اصلاح‌طلب تأکید می‌کند"باید صدای مردم را شنید. این حرف در حال حاضر هم صدق می‌کند؛ مسئولان کشور از صدر تا ذیل باید انتقادهای مردم را گوش کنند، انتقادات را بپذیرند و خود را مصون از خطا ندانند".(خبرگزاری ایسنا14بهمن 96)
روزنامه حکومتی بهار نیز توصیه می‌کند که می‌بایست سردمداران و مهره‌های نظام نسبت به صدای اعتراض مردم گوش شنوا داشته باشند و در غيراین صورت قیامی دیگر در راه است: "اگر گوش شنوایی صدای آنها را نشنود احتمال آن می‌رود که هر لحظه از سر گرفته شوند."(روزنامه بهار15بهمن 96)
 آخوندهادی غفاری از باند روحانی  قیام دیگری را در تقدیر و آن را به  مثابه آتش زیر خاکستر می‌داند که باید تلاش شود با شنیدن صدای اعتراض مردم آن را خاموش کرد: "این آتش وجود دارد، باید تلاش کنیم که منشأ آن خاموش شود. ما بر این آتش تنها فوت می‎کنیم که از طرف دیگری سر برمی‎آورد.
باید عوامل آتش‌زا را از بین برد. از عواملی که این آتش را خاموش می‎کند، دادن آزادی‎های سیاسی به مردم است. مشکل جدی ما این است که می‎ترسیم به مردم آزادی بدهیم".
  فردی به  حکومت آخوندی پیشنهاد می‌کند که به مردم" آزادیهای سیاسی" بدهد که خود در ابتدای   انقلاب ضدسلطنتی و در دهه 60؛ یکی از سرچماقداران و آزادیکشان رژیم خمینی بود که در بسیج چماقداران  و در حمله به  اجتماعات سازمانهای سیاسی، به‌ویژه تجمعات سازمان مجاهدین خلق ایران نقش اساسی داشت. آن‌چنان که پیشاپیش چماقداران خمینی و اسلحه به دست حاضر می‌شد.
اکنون که می‌رود توفان انقلاب طومار ننگین حاکمیت پلید ولایت فقیه را در هم بپیچد،
او و همگنانش نظیر آخوند رهامی،  اسحاق جهانگیری و...که آنها نیز مدافع پر و پا قرص خط منحوس خمینی بودند،  مردمگرا و مدافع آزادی مردم شده‌اند!
پیش از آنها  نیز آخوند حسن روحانی روز11بهمن 96 بر سر قبر خمینی دجال با یادآوری روزهای پایانی شاه و این‌که "حکومت گذشته صدای مردم را نشنید و فقط صدای انقلاب را شنید" به خامنه‌ای طعنه زد که صدای مردم را نمی‌شود و... 
واضح است که این ترفندها و تلاشهای مذبوحانه عبث و دیرهنگام است، چرا که آب از سر این رژیم گذشته است و هم اکنون به‌اصطلاح شنیدن صدای مردم توسط آنان دیر است چه رسد به فردا!
این عناصر نیز که سالها درپوش به‌اصطلاح اصلاح طلبی بزرگترین خدمت ها را به  سلطنت مطلقه فقیه کرده‌اند، در نزد مردم ایران آن‌چنان آبروباخته‌اند که مردم برای خودشان و حرفهایشان پشیزی ارزش قایل نیستند.
اینها همان شکنجه‌گرانی هستند که همراه با علی خامنه‌ای و مهره‌های باندش در کشتار، سرکوب و چپاول اموال مردم سر یک سفره نشستند  و دستشان در یک کاسه بود. اکنون که به قول معروف هوا را پس دیده‌اند و مردم صدای انقلاب را بر آنها تحمیل کرده است  باز هم در راستای مصلحت خواهی برای نظام و در راستای حفظ سلطه ننگین آن تلاش مذبوحانه می‌کنند.
البته مسیر مردم در مقابل هردو باند رژیم کاملاً مشخص است، مسیر این است که حکومت ننگین آخوندی را در تمامیتش و به همراه باندهای درونی‌اش سرنگون کنند. آن‌چنان که مردم قیام آفرین در جریان قیام ایران شعار اصلاح طلب، اصول‌گرا، دیگر تمام شد ماجرا سردادند.