روزنامهٔ حکومتی خراسان در تاریخ ۳بهمن ۹۲در مطلبی نوشته بود: «آن روز که سعدی (علیه الرحمه) این بیت «ترحم بر پلنگ تیز دندان / ستمکاری بود بر گوسفندان» را سرود، شاید نمیدانست که روزگاری خواهد آمد که باید این بیت را بدون مصرع دوم خواند. روزی که این تیز دندان وحشی خود نیازمند ترحم میشود و نگاه ملتمسانه چشمانش دل آدمی را آتش میزند که گویی تو را به کمک میخواند و فریاد میزند که مرا از انقراض و نابودی برهانید. میغرد نه از سر توحش که از سر التماس برای ماندن»!
اگر با چند درجه اغماض موش ولایت را پلنگ تیزدندان و البته درمانده و گرفتار بخوانیم شاید بتوان گفت آن روز سعدی نمیدانست برای حفاظت از این وحشی دارای خیال تسلط بر انس و جن ـ با ساختن موشکهای دوربرد و کلاهکهای اتمی و استقرار نیروهای نیابتی در گوشه و کنار خاورمیانه و کشت و کشتار مردم ایران در خیابانها و ... ـ، نیاز به اینستکس و لابیگری در پایتخت «استکبار جهانی»! باشد.
دخیل بستن به شفاخانهٔ اینستکس!
سهشنبه ۱۲فروردین ۹۸ خبرگزاری اسپوتنیک اعلام کرد سه کشور اروپایی، عملیات مالی با ایران بر اساس اینستکس را تأیید کردند.
انگلیس، آلمان و فرانسه در این روز بهطور رسمی با تأیید انجام گرفتن اولین مبادله مالی از طریق سازوکار اینستکس با ایران مدعی شدند که کالاهای دارویی جمهوری اسلامی را ارسال کردهاند.
اینستکس (INSTEX) یا سازوکار حمایت از مبادلات تجاری با ایران، ژانویه ۲۰۱۹توسط فرانسه، آلمان و بریتانیا برای تسهیل تجارت غیردلاری با تهران ایجاد شد. هدف از ایجاد اینستکس از سوی اروپاییها، فراهم آوردن امکانی برای برخورداری حاکمیت آخوندی از مزایای برجام و در نتیجه ادامه ماندن در چارچوب این توافقنامه بوده است.
مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا تابستان سال گذشته در جریان سفری رسمی به آلمان گفته بود ایالات متحده برای ارسال اقلام انساندوستانه به ایران یا کالاهایی که مشمول تحریم نیستند، با اینستکس مشکلی ندارد. (دویچه وله ۱۳فروردین ۹۸)
اما مشکل اصلی اینجاست که رژیم آخوندی نیاز چندانی به یک محموله پزشکی و دارویی برای درمان بیماران کرونا ندارد بلکه درمان دردهای لاعلاجش دلار سبزرنگی است که بتواند تجهیزات مدرن برای سرکوب مردم تهیه کند و پول پاسداران و لباس شخصیهایی را پرداخت کند که صبح تا شب در کوی و برزن بهدنبال جوانان شورشی هستند و باقی آن خرج نمایندگان ولایت و مزدبگیران تفنگ به دست در عراق و سوریه و لبنان و یمن شود.
حفاظت از حیات وحش با ترس و لرز
گرفتاری رژیم آخوندی یکی دوتا نیست و پیشاپیش معلوم است که از اینستکس آبی برای او گرم نخواهد شد. در فوریه ۲۰۲۰ روزنامه نیویورک تفسیری از آنا ساوربری، خبرنگار آلمانی خود گفته بود: «اینستکس؛ تلاش بیهوده اروپا برای سیاست مستقل از آمریکا در برابر ایران است.»
مفسر نیوریورک تایمز تلاش این سه کشور برای استقلال از آمریکا را شکستخورده و نمونهیی از تلاش بیهوده اروپا برای استقلال راهبردی خود از آمریکا خوانده بود.
در تأیید این تفسیر «مقامات آلمانی حجم مالی این معامله را کمتر از «یک میلیون یورو» عنوان و همزمان تأکید کردند که این معامله تحریمهای آمریکا را نقض نمیکند زیرا کالای صادراتی به ایران «کالاهای پزشکی تولید یک شرکت آلمانی است.». نام این شرکت و سایر شرکتهای صادر کننده به ایران هم قرار است کاملاً محرمانه و در شمار اسرار دولتی بماند، مانند نام بانکهایی که با اینستکس همکاری میکنند. همکاری با اینستکس ممکن است، هدف اقدامات تنبیهی آمریکا قرار گیرد.
در مقابل هنوز توافقی برای واردات کالا از ایران به اتحادیه اروپا، آنطور که در اینستکس تعریف شده، انجام نگرفته است.آنا ساوربری در تفسیر خود برای نیویورک تایمز نوشته است: «اروپا پس از این همه مدت سازوکاری راه انداخته تا مخفیانه کمکهای بشردوستانه به ارزش کمتر از یک میلیون یورو به ایران ارسال کند». نویسنده این مقاله در ادامه با اشاره به دستور رئیسجمهور آمریکا برای کشتن قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس که از دید بسیاری از کارشناسان اروپایی تصمیمی با ریسک بسیار بالا بود و میتوانست به بروز جنگ دیگری منجر شود، نوشته است: «اروپا در برابر سیاست خارجی دونالد ترامپ کاملاً ناتوان است و هیچ حرفی برای گفتن ندارد.» رهبران اروپایی به عقیده نویسنده این مقاله چیزی بیش از درخواست کاهش تنش از دو طرف در چنته ندارند. (دویچه وله ۱۲فوریه ۲۰۲۰)
سقوط بهای نفت و ورشکستگی
فاشیسم مذهبی نحوست خود را در اوضاع خراب بازار نفت بهتر از هر جای دیگری احساس میکند تا جایی که بنا به قول کارشناسان نفتی، اقتصادش در آستانه ورشکستگی قرار گرفته و آخوند روحانی مجبور به التماس و درخواست از خامنهای برای باز کردن درب «صندوق توسعه ملی» لااقل به اندازه یک میلیارد دلار شده است.
باید به سرگردانی رژیم در مناقشه و جنگ نفتی روسیه و عربستان نیز اشاره کرد. همین عامل باعث سقوط بیشازپیش قیمت آن شده است. بر این وضعیت بحران ناشی از کرونا را نیز باید افزود. سعید لیلاز، اقتصاددان حکومتی در این زمینه میگوید:
«بحران ناشی از این ویروس بخش خدمات اقتصاد را تحتتاثیر شدید قرار میدهد. برآورد اولیه من این بود که اگر این بحران تا اردیبهشت ادامه پیدا کند بین ۲تا ۳درصد از تولید ناخالص داخلی ایران را کم خواهد کرد که این رقم معادل ۲۰تا ۳۰میلیارد دلار است. امروز نیز معتقدم که باید صبر کنیم و ببینیم که آیا این بحران بیش از آن ادامه پیدا میکند یا نه؟ معتقدم که ما حداقل تا پایان اردیبهشت درگیر این ویروس خواهیم بود و شاهد یک ورشکستگی عمومی بهخصوص در بخشهای غیردولتی و کسبه خرده پا خواهیم بود.» (عصر ایران ۹فروردین ۹۹)
چشمانداز دور و نزدیک
فرشاد مؤمنی از کارشناسان اقتصادی باند مغلوب نیز میگوید: « اقتصاد ایران را نه تحریمها و کرونا که نظام تصمیمگیری کشور شکننده ساخته است. پیش از آن که کرونا و بازگشت تحریمهای آمریکا شرایط کشور را تحت تاثیر قرار بدهند، از اقتصادی بهغایت شکننده، جامعهیی با مناسبت بهغایت نابرابر و محیطزیستی به کلی ناپایدار برخوردار بودیم. پیش از ظهور کرونا برای اولین بار کل سرمایهگذاریهای صورت گرفته در اقتصاد ایران حتی قادر به جبران استهلاک نبوده و ما با یک بحران جدی در زمینه سرمایهگذاری روبهرو هستیم که شکنندگیهای ما را به طرز غیرمتعارفی افزایش میدهد» (ایلنا ۱۲فروردین ۹۹)
حاتم قادری یک مهره دیگر باند مغلوب و یکی دیگر از تئوریسینهایش: «بهصورت کلی سطح عقلانیت و درک اجتماعی حاکمان ما و یا نحوه استفاده از ابزارهایی که در دست دارند، از متوسط جامعه پایینتر است و حاکمان آن مدیریت و کارآیی لازم برای اداره جامعه بهویژه در شرایط پیچیده فعلی را ندارند و در بهترین حالت، تنها قادر به اداره اجتماعات ساده با کیفیت سطحی هستند؛ نه اداره یک کشور در شرایط پیچیده جهانی و در یک منطقه بحرانزده به اسم خاورمیانه. حکومت ما حکومتی است که مناسب این زمان و مکان نیست، این حکومت بر اساس چند تصور نادرست شکل گرفت و با اصرار بر این تصورات، تداوم یافت. الآن تقربیاً ۹۹سال از کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹میگذرد. ما در این صد ساله یک رضاخان، محمدرضا، آقای خمینی و آقای خامنهای در صحنه رهبری سیاست ایران داشتهایم، اما الآن اینجا ایستادهایم. بهرغم همه تحولات اجتماعی، نسبت به برخی از شعارهایی که در مشروطه داده میشد بعضاً دورتر هم شدهایم، زیرا به جهت اجتماعی فرصت لازم برای تعامل با مردم و توزیع مناسب قدرت وجود نداشته است. ولایت فقیه میخواهد در همه جا حضور داشته باشد و تصمیم بگیرد بدون اینکه مسئولیت این حضور را بپذیرد». (دیدار نیوز ۱۲فروردین ۹۹)
موش آب کشیدهٔ ولایت و فرجام کار
با دیدن تنها بخشی از درماندگیها و ورشکستگیهای «پلنگ درمانده و تیزدندان»! یا بهتر است بگوییم موش آب کشیدهٔ ولایت، باید گفت که دیگر زمان برای اینگونه امدادرسانیهای مماشاتگران ترسیده از قطب اول دنیا بهسر آمده است. هیچ معجزهای قادر نیست این وحشی محاصره شده و در هراس از خشم مردم ایران را از وضعیتی که در آن است نجات دهد؛ ولو در پوست پلنگ خزیده باشد.
جای آن است که به سعدی درود بفرستیم که قرنها پیش هشدار داده بود که نباید به این موجود خونریز رحم کرد.