روز جمعه ۲۸شهریور ۱۴۰۴، در اجلاس شورای امنیت سازمان ملل متحد، قطعنامهٔ ارائه‌شده برای لغو دائمی تحریم‌های پیش از سال ۲۰۱۵ علیه رژیم آخوندی با اکثریت قاطع آرا رد شد. به این ترتیب، ۶قطعنامه شورای امنیت درباره تحریم‌های رژیم پس از ۱۰روز یعنی از آغاز روز ۲۸سپتامبر ۲۰۲۵ برابر با ۶مهر ۱۴۰۴ به اجرا گذاشته می‌شود مگر این‌که خامنه‌ای زهر بخورد و تسلیم شود.
در رأی‌گیری بر سر قطعنامه‌یی که توسط کره جنوبی به‌عنوان رئیس دوره‌یی شورای امنیت ارائه شد، ۴کشور رأی موافق، ۹کشور رأی منفی و ۲کشور رأی ممتنع دادند. برای ادامهٔ تعلیق تحریم‌ها، قطعنامه به ۹رأی موافق نیاز داشت اما با ۹رأی منفی بدون این‌که به وتو نیازی باشد، رد شد. از این‌رو، تحریم‌ها علیه رژیم تحت قطعنامه ۲۲۳۱، شامل محدودیت‌های برنامه موشکی، تسلیحاتی و تجارت هسته‌یی، از نیمه‌شب ۲۸سپتامبر ۲۰۲۵ (۶مهر ۱۴۰۴) به وقت گرینویچ مجدداً اعمال خواهد شد.
۳کشور اروپایی فرانسه، آلمان و انگلستان در ۲۸ اوت ۲۰۲۵ (۶شهریور ۱۴۰۴)، به‌دلیل نقض توافق هسته‌یی(برجام) توسط رژیم، از جمله غنی‌سازی اورانیوم فراتر از محدودیت‌ها و کاهش همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، مکانیسم ماشه را فعال کردند.
نمایندهٔ انگلستان پیش از رأی‌گیری گفت: فعال‌سازی ماشه "کاملاً قانونی" است و به‌دلیل عدم رعایت تعهدات هسته‌یی رژیم ایران، از جمله افزایش ذخایر اورانیوم غنی‌شده، ضروری است.
نمایندهٔ فرانسه در شورای امنیت نیز به ذخایر بالای اورانیوم ۶۰درصدی ایران اشاره کرد و گفت آژانس نمی‌تواند مکان دقیق آن را ردیابی کند. رژیم ایران هنوز هیچ اقدامی برای همکاری با آژانس نکرده و مذاکرات با آمریکا هم آغاز نشده؛ باید با ماشه پیش برویم.
با رأی قاطع شورای امنیت ملل متحد در اجلاس ۱۹سپتامبر(۲۸شهریور) و بازگشت ۶ قطعنامه مصوب شورای امنیت قبل از توافق برجام، رژیم بار دیگر ذیل ماده ۴۱ فصل هفتم منشور ملل متحد قرار می‌گیرد. طبق ماده ۴۱ فصل هفتم، شورای امنیت می‌تواند برای اجرای تصمیمات خود به اقداماتی مانند متوقف ساختن تمام یا قسمتی از روابط اقتصادی و ارتباطات راه‌آهن، دریایی، هوایی، پستی، تلگرافی، رادیویی و سایر وسایل ارتباطی و قطع روابط سیاسی تصمیم بگیرد. طبق ماده ۴۲ فصل هفتم اگر شورای امنیت تشخیص دهد که اقدامات پیش‌بینی شده در ماده ۴۱ کافی نخواهد بود به وسیله نیروهای‌هوایی، دریایی یا زمینی به اقدامی که برای حفظ یا اعاده‌ٔ صلح و امنیت بین‌المللی ضروری است مبادرت ورزد. این اقدام ممکن است حرکات نظامی و محاصره و سایر عملیات نیروهای هوایی، دریایی یا زمینی اعضای ملل متحد باشد.
یک روز قبل از رأی شورای امنیت ملل متحد برای بازگشت ۶قطعنامهٔ بین‌المللی علیه رژیم آخوندی، خانم مریم رجوی این اقدام را بار دیگر «دیرهنگام اما بسیار مبرم و ضروری» توصیف و خاطرنشان کرد که «هر چیزی غیر از این، فرصت دادن به رژیم اعدام و قتل‌عام برای سرکوب هر چه بیشتر مردم ایران است. جهان می‌داند که اگر ۱۳۳رشته افشاگری‌های مقاومت ایران در ۳۴سال گذشته و مخصوصاً افشای تأسیسات مخفی اتمی در نطنز و اراک در اوت ۲۰۰۲ نبود، دیکتاتوری دینی حاکم بر ایران اکنون به بمب اتمی مسلح بود و دنیا را در برابر عمل انجام شده قرار می‌داد. اکنون با رد کردن پیشنهادات تروئیکای اروپایی ثابت شد که رژیم آخوندها از پروژه اتمی دست‌بردار نیست و اروپا چاره‌یی جز ”ماشه“ ندارد. به‌راستی اگر از یک دهه پیش مماشات نبود و قطعنامه‌ها متوقف نمی‌شد هیچ نیازی به جنگ نبود»(اطلاعیهٔ دبیرخانهٔ شورای ملی مقاومت، پنجشنبه ۲۷شهریور).
