در شرایطی که کارگزاران رژیم نسبت به ابر بحران آب و خشکسالی و خطر واکنشهای شدید مردم هشدار میدهند، همزمان شاهد جاری شدن سیل در بیش از ۲۰استان و جانباختن تعدادی از هموطنان بر اثر آن هستیم؛ بنابراین مشکل، کمبود آب یا افزایش باران نیست و اشکال را باید در نابودی زیرساختها و فساد سیستماتیک و حکومتی جستجو کرد.
در حالی که روزانه ۱.۲میلیارد تومان یارانه برای پر کردن استخر خانههای لاکچری مسئولان اختصاص داده میشود و ۴۷درصد از میزان آب بخش خانگی تهران را ساکنان «خاص» مناطق ۱ تا ۳شهر مصرف میکنند، در قلب تهران «پایتختنشینان دبه بهدست شدند!» (دنیای اقتصاد ۲۳خرداد).
یک رسانهٔ حکومتی درباره سوابق امر و کارکرد حکومتهای ضدمردمی شاه و شیخ در خرابی زیرساختها و بحران آب مینویسد: «اولین هشدار آب درباره تراز منفی دشتها به سال۱۳۴۰ مربوط میشود و پدیده فرو نشست زمین که در پی افزایش برداشت از سفرههای زیرزمینی بهوجود میآید، پدیدهیی نیست که مدیران را غافلگیر کند یا مسئولی اعلام کند که از آن بیاطلاع بوده است... تمام این موضوعات دست به دست هم داده تا امروزه شاهد آن باشیم که تانکرهای آب به کمک حیات مردم بیایند و به پایتختنشینان آبرسانی کنند» (هممیهن ـ ۲۵خرداد).
پیش از این معاون وزیر کشاورزی رژیم با الگوبرداری از وعدهدرمانی دروغبافیهای رئیسی جلاد گفت: «ما با حکمرانی درست آب و در نظر گرفتن بارندگی سالانه و تکیه بر آن و احصا نیازها میتوانیم آب مورد نیاز دو میلیارد نفر را تأمین کنیم. اگر دور تا دور کشور را دیوار هم بکشند و با جای دیگری ارتباط نداشته باشیم باز هم میتوانیم امور کشور را پیش ببریم» (سایت انتخاب ـ اول خرداد ۱۴۰۲).
خلیفهٔ ارتجاع در یک تقسیم «عادلانه»، غارت منابع آبی کشور، سدها و آب سدها را به سپاه بخشید و چاهها و آب چاهها و انحصار حفر چاه را به دولت و از دولت به سازمان آبفا و شرکتهای خصولتی! داد. در چنین روندی، با انحصار مالکیت آب و فروش آن در دست پاسداران و دولت، آبهای کشور پیش از رسیدن به آبریزهای طبیعی خود، خشک شده و نابودی دریاچهها و تالابهای را در پی خواهد شد.
سایت بهار (۲۴خرداد) با اشاره به وعدههای پوشالی دولت جلاد نوشت: «دولت رئیسی ادعا میکند که با بهینه کردن مصرف انرژی و تمهیداتی که دیدهاند، مثل حضوری کردن ساعت کار کارمندان در ۶صبح مانع از قطعی آب و برق خواهند بود که البته در آینده معلوم خواهد شد...» و رویداد۲۴ (۲۴خرداد) ضمن ابراز نگرانی از لبریز شدن صبر مردم در مطلبی با عنوان «دولت رئیسی دولت توهم است» نوشت: «با دولتی مواجهیم که درک صحیحی از شرایط موجود و دغدغههای مردم ندارد و همچنان سوار بر موج توهم هستند. به همین دلیل در حوزه سیاست خارجی، در مباحث اقتصادی و همچنین موضوعهای مربوط به جامعه و فرهنگ وضعیتی مملو از ابهام و البته نگرانکننده داریم».
در همین ایام یک عضو مجلس ارتجاع ضمن ابراز نگرانی از «واکنش شدید مردم» هشدار داد: «کمبود آب در حال تبدیل شدن به یک بحران است... آقای رئیسجمهور بحران آب اگر تدبیر نشود و چارهای اندیشیده نشود قطعاً موجبات تنشهای اجتماعی را در بر خواهد داشت» (علیاصغر خانی ـ ۲۲خرداد).
حکومت سراپا فساد آخوندها از فوران خشم مردم به ستوه آمده گریزی ندارد. صورت مسأله بحران آب و جوانب مختلف آن و بیعلاجی آن در نظام فاسد آخوندها سالهاست که روی میز است. در این باره در بیانیهٔ سالگرد تأسیس شورای ملی مقاومت (مرداد۱۴۰۱) آمده است: «فرو نشست زمین، زلزلهٔ خاموش و بمب ساعتی متروکه شدن شهرهاست. مسألهٔ فرو نشست زمین که در پیوند تنگاتنگ با بحران آب است، موجودیت شهرهایی از ۲۹استان را تهدید میکند.
در بیانیهٔ سالانهٔ شورا در سال۹۸ نیز تأکید شده بود: «مسألهٔ آب و تخریب محیطزیست از چالشهای مهمی است که مردم در نقاط مختلف با آن درگیر هستند. ولایت خامنهای و سپاه منفور پاسداران و وابستگان به آن نقش اصلی در تخریب محیطزیست دارند. فساد نهادینه شده و سیاستهای مخرب حکومت، بهویژه سپاه پاسداران موجب ویرانیهای فاجعه باری در پایان سال گذشته و بهار امسال شد. بارندگیهای شدید امسال میتوانست با وجود حاکمیتی مردمی برای غلبه نسبی بر خشکسالی مفید باشد. اما حاکمیت جهل و جنایت آخوندی نه میخواست و نه میتوانست از این بارندگیها استفادهٔ بهینه کند و مشکل بیآبی همچنان ادامه پیدا کرد...».