روز ۱۶دی ۹۷ زلزله‌ای با قدرت ۵.۹ریشتر گیلانغرب در استان کرمانشاه را لرزاند، پس از وقوع زلزله رژیم مدعی شد که خسارات وارده را ارزیابی می‌کند.
اما بر اساس تجربه‌ای که از زلزله‌های قبلی در استان کرمانشاه وجود دارد، رژیم هیچوقت گزارش کامل و درستی از میزان خسارات وارده نمی‌دهد، در شرایطی که ارزبابی صرف و بدون اقدام عملی نیز هیچ تضادی از مردم حل نمی‌کند. زیرا مردم خسارت‌دیده به اندازه کافی درد خسارات و جراحات وارده را حس می‌کنند.
بلافاصله بعد از زلزله تمامی کسانی که واحدهای مسکونی و مغازه‌های آنها خسارت دیده‌اند، درخواستهای خود را به بنیاد مسکن حکومتی در شهرستان گیلانغرب تحویل دادند تا نسبت به ارزیابی منازل آنها از سوی کارشناسان بنیاد مسکن اقدام شود. اما واقعیت این است که هم‌چون تجربه‌های تکرارشده قبلی، نظام آخوندی هیچ مرحمی بر زخم این مردم نمی‌گذارد و جبران خسارت های وارد شده به آنان را نیز نمی‌کند.
آن‌چنان که هنوز ارزیابی‌های زلزله ۶.۴ریشتری ۴آذرماه که کانون آن قصرشیرین بود نیز برای برآورد خسارت ادامه دارد! یعنی این‌که هیچ قدم جدی حتی برای یک ارزیابی خسارت هم برداشته نشده و کمک جدی هم در زمنیه جبران خسارت‌های وارده به مردم نشده است.
در زلزله اخیر کانون اصلی زلزله در ۲۳کیلومتری شهر گیلانغرب و ارتفاعات شیاکوه گزارش‌شده است که حدود ۱۰۰نفر مصدوم شدند. آب شرب مردم دچار کدورت بالا شده و ورودی آب به مخازن اصلی قطع شد. راههای روستایی مسدود شد و زندگی را بر مردم سخت کرده است.
بر اساس گزارشات و فیلمهایی که در شبکه‌های مجازی منعکس شده، خسارت مالی هم قابل توجه بود. خسارت‌ها بیشتر به واحدهای مسکونی غیرمقاوم شهرستان گیلانغرب و واحدهای دامی مناطق روستایی این شهرستان وارد شده است. چون مردم محروم این منطقه خودشان توان ساخت واحدهای مسکونی مستحکم ندارند.
ترس و وحشت ناشی از زلزله به یکی از مشکلات جدی مردم این منطقه تبدیل شده است و آنها همواره در استرس هستند و احساس ناامنی می‌کنند.
زیرا حتی ساختمانهای دولتی این منطقه از جمله ادارات و مدارس دارای زیربنای مستحکمی نیستند آن‌چنان که در زلزله اخیر آسیب جدی به مدارس و ساختمانها وارد شد.
در این زمینه نماینده مجلس ارتجاع از قصر شیرین گفت: «با توجه به این‌که مدارس در نوبت بعدازظهر در زمان زلزله باز بوده‌اند، ۹نفر از مجروحان دانش‌آموز هستند زیرا فضای مدارس در گیلانغرب از استحکام کافی برخوردار نیست».(سایت خبرآنلاین ۱۶دی ۹۷)
عدم رسیدگی به مشکلات زلزله‌زدگان در زلزله اخیر در شرایطی است که وضعیت زلزله‌زدگان ۱۴ماه پیش در استان کرمانشاه وضعیت به‌غایت تأسف‌باری است.
بسیاری از مردم مناطق زلزله‌زده هنوز در کانکس زندگی می‌کنند که به‌معنای این است که از بازسازی و همچنین از معیشت و کار و بهداشت در این منطقه هیچ خبری نیست.
روز ۱۶دی ۹۷ فرهاد تجری، نایب‌رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس ارتجاع با اعتراف به این‌که زلزله‌زدگان حوزه گیلانغرب هنوز کانکس ندارند و در چادر زندگی می‌کنند، گفت: «مردم امشب باید در چادر یا در ماشین با شرایط بد به‌سر کنند».
وی با بیان این‌که زلزله گیلانغرب یک زلزله خاص است، افزود: «مسئولان نباید با آن به‌مثابه زلزله در دیگر مناطق که می‌آید و تمام می‌شود برخورد کنند؛ با وقوع زلزله‌های مداوم و بی‌توجهی مسولان احتمال دارد مردم منطقه را ترک کنند و خالی از سکنه شود».(روزنامه دنیای اقتصاد ۱۶دی ۹۷)
قطعاً در آینده نیز چشم‌انداز کمک جدی از طرف دولت آخوندی حسن روحانی به مردم زلزله‌زده نخواهد بود و بسیار روشن است که زندگی این مردم با وضعیت ناگواری همراه خواهد بود.
زیرا بر اساس تجربه عملکردهای حاکمیت و دولت آخوند حسن روحانی در حوادث قبلی، هیچ مسأله جدی از این مردم حادثه‌دیده حل نخواهد شد و دردهای این مردم التیام نایافته باقی خواهد ماند.
آن‌چنان‌که سایت رویداد ۲۴ در سالگرد زلزله قبلی در استان کرمانشاه نوشت: «یک‌سال از وقوع زلزله ۷ و نیم ریشتری در استان کرمانشاه می‌گذرد؛ زلزله‌ای که قدرت آن عراق و ترکیه را هم لرزاند و خانه‌های زیادی را در کرمانشاه ویران کرد و مردم زیادی هستند که از آن روز در کانکس و چادر زندگی می‌کنند. وضعیت زندگی مستاجران در این مناطق پس از یک‌سال هنوز بلاتکلیف است؛ مالکان نمی‌دانند با وضعیت پیش آمده چه کنند. آلودگی محل اسکان موقت زلزله‌زدگان(که این روزها از موقت به دائمی تبدیل شده است) باعث بروز بیماری در منطقه شده است؛ اخباری از خودکشی از منطقه به گوش می‌رسد و حال در آستانه فصل سرما در سالگرد زلزله کرمانشاه، همان دغدغه‌هایی که یک‌سال پیش درباره آن صحبت می‌شد، بار دیگر تکرار شده است».(رویداد ۲۴- ۲۱آبان ۹۷)
قبل از آن هم خبرگزاری حکومتی ایرنا در گزارشی با عنوان «اینجا سرپل ذهاب؛ حال زلزله‌زدگان این دیار خوش نیست» نوشت: «فقر و بیکاری بر مردان ساکن در چادرها و کانکس‌ها سایه افکنده است، زنان و دختران جوان شرایط بسیار دشوارتری را تحمل می‌کنند. تنگدستی مطلق در منطقه بیشتر شده است، سرمایه اجتماعی و اعتماد بین افراد کمتر شده است، کنترل خانواده‌ها بر کودکان بسیار کم شده و اغلب کودکان تقریباً به‌حال خود رها شده‌اند. خشونت و درگیری افراد با کوچکترین اصطکاکی وجود دارد و پدران به‌خاطر فقر مالی دختران را از رفتن به مدرسه در سال جدید تحصیلی منع می‌کنند.
پس‌لرزه‌ها سبب شده افرادی هم که خانه‌هایشان سالم است، نتوانند به خانه‌هایشان برگردند، هنوز بسیاری از افراد در چادرهای اسکان اضطراری و موقت هلال احمر زندگی می‌کنند و نتوانسته‌اند کانکس دریافت کنند، ترس از پس‌لرزه‌ها و موارد دیگر مردم را از بازسازی دلسرد کرده است».(ایرنا ۹مرداد ۹۷)
