شهادت نوید افکاری شورشگر قیام‌آفرین در جامعه ایران التهابی دم افزون ایجاد کرده است.
خشم و نفرت مردم نسبت به اعدام نوید حکومت آخوندی را آن‌چنان ترسانده که رسانه‌ها و مهره‌هایش در زمینه عواقب دامنگیر شهادت نوید هشدارهای جدی داده‌اند.
در صحنه بین‌المللی نیز خون نوید شورشگر تاثیرات جدی گذاشته و محکومیت‌های بین‌المللی در بالاترین سطوح علیه حاکمیت آخوندی در جریان است.
این اقدام جنایتکارانه آن‌چنان در صحنه بین‌المللی منفور و منزوی شده که حتی آلمان هم دیدار از پیش تعیین شده جواد ظریف را به‌خاطر جنایت اعدام نوید منتفی کرد.
به گفته کارشناسان این خونی است که بهایی سنگین و خطرناکی از رژیم آخوندی خواهد گرفت و رسانه‌ها و مهرههایی از نظام نیز نسبت به چنین نتیجه خطرناکی هشدار می‌دهند.
هراس از انزوای هر چه بیشتر بین‌المللی یکی از نتایج منفوریت این اقدام جنایتکارانه نزد جامعه بین‌المللی است.
در زمینه واکنش اعتراضات جهانی به اعدام نوید روزنامه همدلی نوشت: «لغو سفر محمدجواد ظریف به سه کشور اروپایی که قرار بود طی روزهای آتی انجام بگیرد، گمانه‌زنی‌های زیادی را در خصوص ارتباط دلایل آن با برخی موضع‌گیریهای بین‌المللی نسبت به اعدام نوید افکاری، ایجاد کرده است. بر همین اساس روزنامه پر تیراژ آلمانی بیلد، با استناد به منابع خود خبر داد که از قرار معلوم سفر وزیر خارجه ایران به سه کشور اروپایی موقتاً لغو شده است».
سخنگوی وزارت‌خارجه قلب واقعیت کرد و وانمود کرد گویا لغو سفر ظریف به اروپا به‌خاطر تاثیرات اعدام نبوده بلکه دلیل آنرا «مشکلات لجستیکی» بوده است.
در این رابطه سایت اعتماد به‌نقل از خطیب‌زاده سخنگوی وزارت‌خارجه نوشت: «به‌دلیل مشکلات لجستیکی ناشی از شیوع ویروس کرونا هنوز این سفرها قطعی نشده و بعید است که در چند هفته آتی قطعی شود» (سایت اعتماد ۲۲شهریور۹۹).
این دلیل مضحک در شرایطی است که تا قبل از اعدام نوید چند دیپلمات خارجی از ایران دیدار کردند، و در حال حاضر نیز مقامات دیپلماتیک و اقتصادی کشورهای اروپایی به خارج از این کشورها مسافرت می‌کنند.
واقعیت این است که اعدام نوید افکاری دلیر آن‌چنان چهره کریه آخوندها را در نزد افکار عمومی مردم ایران و جهان رسوا کرده، که در چنین شرایطی کشورهای غربی حاضر نشده‌اند چهره در چهره وزیر خارجه آخوندها بشوند.
بسیاری از کشورها از جمله آمریکا، هلند، اروپا، آلمان، فرانسه، بلژیک کانادا، سخنگوی دبیرکل ملل متحد، اتحادیه… و بسیاری از مجامع حقوق‌بشری و ورزشی از جمله اتحادیه جهانی کشتی اعدام ناجوانمردانه نوید توسط قضاییه آخوندی را محکوم کردند.
محکومیت جهانی اعدام نوید آن‌چنان گسترده است که علی باقری معاون بین‌الملل قضایه ضمن ابراز هراس نسبت آن، کشورهای اروپایی را متهم به داشتن «سابقه طولانی در حمایت و پشتیبانی از دیکتاتورها»! کرد و به آنها توصیه کرد «مانند یک گروه اپوزیسیون بلندگوی دروغ‌پراکنی نشوید»! (تلویزیون شبکه یک ۲۴شهریور۹۹).
در هراس از این محکومیت حمیدرضا عاصفی سفیر اسبق رژیم در فرانسه کشورهای اروپایی از جمله آلمان را متهم به دخالت در امور داخلی نظام کرد چرا «که اروپایی‌ها از جمله آلمانی‌ها بدون اطلاع و صرفاً با راه‌انداختن پروپاگاندای تبلیغاتی، درصدد نشان دادن گفتاری دروغ به‌جای حقیقت هستند» (روزنامه رسالت ۲۵شهریور۹۹).
به‌رغم تشبث وزارت‌خارجه به توجیه «دلایل لجستیکی» رونامه همدلی در مطلب دیگری «لغو سفر ظریف به اروپا» را «پیآمد اساسی» اعدام نوید دانست و در باب خسارت ناشی از پیآمد لغو سفر نوشت: «اعدام نوید افکاری یک پیآمد اساسی داشت؛ لغو سفر محمدجواد ظریف به اروپا. شاید بتوان برداشت غربی‌ها از اجرای حکم افکاری را به حمله به سفارت عربستان از سوی تندروها تشبیه کرد، خسارت آن حمله با هیچ خسارت دیگری قابل مقایسه نیست. با این همه متأسفانه رقابتهای جناحی، در خلأ فقدان حاکمیت منافع ملی بیش از آن‌که انتظار می‌رود، بسیار خصمانه و عمدتاً به نفع بیگانگان است. اکنون با توجه به تجربه‌های مشابه لغو سفر دکتر ظریف به اروپا غیرعادی به‌نظر نمی‌رسد. از یک‌سو هیات ایرانی دم‌به‌دم باید از سوی رسانه‌های جمعی اروپایی درباره اجرای حکم مذکور سؤال و جواب شود و از سوی دیگر رهبران اروپایی درباره دلایل سفر ظریف به کشورشان با توجه به حوادث رخ داده، باید پاسخگو باشند. به عبارت دیگر ظریف باید به جای تعقیب و تأمین اهداف منافع ملی، باید درباره عملکرد قوای دیگر پاسخگو می‌شد» (همدلی ۲۵شهریور۹۹).
مقاله‌نویس همدلی با زبان بی‌زبانی شرایط حساس انفجاری در داخل و نفرت جهانی نسبت به اعدام نوید را گوشزد می‌کند و به قضاییه آخوندی تفهیم می‌کند که در بد موقعیتی اقدام به اعدام نوید شورشگر کرده است.
واقعیت این است که تاکنون جامعه بین‌المللی در مورد هیچ‌یک از اعمال جنایتکارانه قضاییه آخوندی چنین واکنش یک پارچه، گسترده و خشم آلود نداشته است.
امری که معاون دژخیم قضاییه آخوندی را واداشت که با درخواست و التماس از اروپایی‌ها بخواهد «رعایت ادب دیپلماتیک»! را بکنند.
رژیم می‌خواست با اعدام نوید شورشگران و قیام‌کنندگان را از قیام و شورش بازدارد و به آنها القا کند که اگر اعتراض و قیام کنند، سرنوشتی مانند نوید و نویدهای سربه‌دار در قیامهای سالهای گذاشته دارند، اما نه تنها این اقدام مؤثر واقع نشد بلکه مورد انزجار مردم و با موج محکومیتها از طرف اقشار مختلف مواجه شد.
اما سؤال این است که چرا حکومت آخوندی نوید افکاری را اعدام کرد؟
جواب را باید در بن‌بست همه‌جانبه آن در برابر مردم قیام‌کننده و جوانان شورشگری هم‌چون نوید دانست.
خامنه‌ای و دستگاه قضاییه‌اش به خیال خام می‌خواهند با اعدام و شکنجه جوانان شورشگری مانند نوید افکاری، فضای رعب و خفقان ایجاد کنند.
پنج کارشناس حقوق‌بشر سازمان ملل هم که با صدور بیانیه اعدام نوید را به‌شدت محکوم کردند، هدف از اعدام نوید را چنین اعلام کردند «مقامات ظاهراً از اعدام یک ورزشکار برای ترساندن مردم در شرایط ناآرامی‌های اجتماعی استفاده کردند» (سایت کمیساریای عالی حقوق بشر۱۴سپتامبر۲۰۲۰).
اما به‌رغم این گمان باطل رژیم که با اعدام نوید می‌تواند مردم به‌ویژه جوانان را از شورش بازدارد، بازتاب اعدام نوید در میان مردم بیانگر عزم آنان برای قیام و شورش است و نه تسلیم و سکون.
موضوع مهم دیگر این است که خامنه‌ای می‌خواست با این اقدام روحیه نیروهای خود در برابر مردم و شورشگرانی مانند نوید افکاری را بالا ببرد.
اما واقعیت این است که در این زمینه نیز موفقیتی به دست نیاورد و اظهارات هراس‌آلود رسانه‌ها و مهرههایی از حاکمیت بیانگر شکست خامنه‌ای و قضاییه سرکوبگر است.
حکومتی که بیش‌از‌پیش خود را در نزد مردم ایران و افکار عمومی مردم جهان و بسیاری ازدولتها مفتضح و رسوا کرد و آتش خشم انقلابی در دل مردم خصوصاً جوانان شورشی را بیش‌از‌پیش شعله‌ور ساخت.
این واقعیت که نظام ولایت فقیه و قضاییه جنایتکار آن با اعدام نوید افکاری شورشگر باد
