شرکتهای بزرگ خارجی یکی بعد از دیگری در حال خارج شدن از ایران هستند. بسیاری حتی صبر نکردند تا موعد اعمال تحریمهای جدید آمریکا که در ماه نوامبر است سر برسد و با سرعت تمام معاملات و قراردادهای خود با رژیم را فسخ کردند. این شتاب بیانگر جدیت این تحریمها و شدید بودن فشاری است که آمریکا می‌خواهد با اعمال تحریمهای جدید به رژیم آخوندی وارد کند. در مقابل رژیم آخوندی تا کنون هیچ اقدام عملی یا حتی موضع‌گیری سیاسی جدی برای رویارویی با چنین شرایطی اتخاذ نکرده است و واکنشهای رژیم از حد رجز خوانیهای پوشالی که مصارف داخلی دارند یا آویختن بی‌ثمر به کشورهای اروپایی برای جلوگیری از تأثیرات تحریمها فراتر نرفته است.
رجز خوانیهای توخالی خامنه‌ای
علی خامنه‌ای در ۱۴خرداد۹۷در سخنرانی خود بر سر گور خمینی ـ در حالی که سعی می‌کرد دارای لحن متحکم و از موضع قدرت باشد ـ گفت:
«سازمان انرژی هسته‌یی موظف است سریعاً آمادگی‌های لازم برای رسیدن به ۱۹۰هزار سو، فعلاً در چارچوب برجام را فراهم کند. برخی مقدمات دیگر را که رئیس‌جمهور دستور آن را داده‌اند از همین فردا آغاز کنند».
ولی‌فقیه ارتجاع با این اقدام عملاً روغن ریخته را نذر امام‌زاده کرد. تأکید او بر «البته فعلاً در چارچوب برجام» نشان می‌داد که این ناپرهیزی لفظی صرفاً برای ایجاد یک پروپاگاند جهت خروج موقت از چنبره بحرانهاست و قبل از هر چیز یک مصرف داخلی دارد. زیرا دلواپسان نظام سوالشان شده بود که چرا در فردای خروج آمریکا از برجام ما آن را آتش نزدیم! اما این عر و تیز اتمی در کادر برجام اما برای «نظام الهی!» با هزینه‌های زیادی همراه بوده و خواهد بود.
شرکتهای اروپایی در تبعیت از تحریمهای جدید «یکی یکی ایران را ترک می‌کنند»!
روزنامه آرمان وابسته به باند روحانی به تاریخ ۱۹خرداد۹۷در توجیه این مانور فریبکارانه و از سر استیصال علی خامنه‌ای نوشت:
«ایران با آماده‌سازی تأسیسات هسته‌یی خود این پیام را به اروپا می‌دهد که در صورت عدم پایبندی ۱+۴به تعهدات خود، ایران نیز آمادگی کامل دارد تا به شرایط قبل برجام و از سرگیری فعالیت‌های هسته‌یی بازگردد. این در حالی است که ایران علاقه‌مند به بازگشت به روزهای قبل از برجام نیست چرا که این خواست آمریکا برای ایجاد اجماع جهانی علیه ایران است.».
نقوی حسینی سخنگوی کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع در روز ۱۶خرداد آن را مصداق هم چوب و هم پیاز دانست. او هم‌چنین گفت:
« اروپا مدعی حفظ برجام است، اما شرکتهایشان یکی یکی ایران را ترک می‌کنند! به کشورهای اروپایی هم اعتمادی وجود ندارد». حال پس از گذشت کمتر از یک هفته از اظهارات علی خامنه‌ای و در ادامهٔ روند شتابان تحریم نفتی از سوی پالایشگاههای جهان
شاهد خروج شرکتهای اروپایی، آمریکایی، چینی، هندی و روسی از ایران هستیم. سرمقاله وطن امروز با تیتر «ابتکار عمل ایرانی با بازگشت به گزینه‌های هسته‌یی»، به تاریخ ۱۹خرداد۹۷به شکست ادعاهای غنی‌سازی رژیم اینگونه اذعان می‌کند:
«برخلاف تصویری که عموماًً در رسانه‌ها ارائه می‌شود، مذاکرات برای حفظ برجام با اروپا خوب پیش نمی‌رود. دولتهای اروپایی فقط به حرف بسنده کردهاند و در عمل شرکتهای اروپایی در حال ترک ایران هستند، اگر چه زمانی هم که در ایران بودند کار خاصی جز تبدیل ایران به بازار صادرات نامطمئن کالاهای خود نمی‌کردند.».
تحریمهای جدید و مسابقه خروج شرکتهای خارجی از ایران
به‌رغم این‌که ابتدا حسن روحانی می‌خواست این تلقی را جا بیندازد که خروج آمریکا از برجام فقط «خروج یک مزاحم!» است و تأثیری در روند برجام اروپایی نخواهد داشت اما به فاصله کوتاهی دیدیم ورق برگشت. نخستین کسی که به این چرخش تعادل اشاره کرد علی خامنه‌ای بود. او برجام منهای آمریکا را به «برجام معیوب!» تشبیه کرد.
مجله فوربز آمریکا به تاریخ ۱۶خرداد ۹۷گزارشی از پیامدهای تحریم ایران توسط دولت آمریکا منتشر کرد و به شکست تلاش دولتهای اروپایی برای ممانعت از آن پرداخته است. فروبز تحت عنوان «۱۰شرکتی که با نزدیک شدن تحریمهای ترامپ، ایران را ترک می‌کنند»، اسامی و توضیحات مربوط به توقف فعالیت‌های این شرکتهای بزرگ در ایران را منتشر کرده است.
تحریم های جدید و ۱۰شرکتی که ایران را ترک می‌کنند
شرکت نفتی توتال فرانسه
این شرکت اعلام کرده که قرارداد چند میلیارد دلاری خود با رژیم و یک شرکت چینی را در صورت عدم دریافت معافیت از تحریمهای آمریکا، متوقف می‌کند.
شرکت کشتیرانی مولرـ مرسک
این شرکت اعلام کرد که به‌خاطر تحریم های جدید آمریکا، دیگر نفت (رژیم) ایران را حمل و نقل نخواهد کرد.
شرکت خوروسازی پژو فرانسه
این شرکت که گروه پ.اس.آ. صاحب آن است گفته است اگر موفق به دریافت معافیت از تحریم نشود، قصد دارد از ایران خارج شود.
شرکت آمریکایی جنرال الکتریک و شرکت تابع آن بیکر هیوز
آنها از قراردادهایشان با (رژیم) ایران، درآمد مشترکی به ارزش ۲۵میلیون دلار از سال ۲۰۱۶، به‌دست آورده‌اند. این دو شرکت فعالیت‌های خود را در ایران مطابق قانون آمریکا، متوقف می‌کنند.
شرکت آمریکایی‌هانیول اینترنشنال Honeywell
یک شرکت تکنولوژی است که به‌گفته وال استریت ژورنال از سال ۲۰۱۶تا کنون، بیش از ۱۱۰میلیون دلار در ایران درآمد داشته است. این شرکت به‌تازگی اعلام کرده است که از ایران خارج خواهد شد.
شرکت هواپیماسازی بوئینگ آمریکا
که قراردادی به ارزش ۲۰میلیارد دلار برای فروش هواپیما داشته اعلام کرد که به‌خاطر تحریمهای جدید، این هواپیماها را به رژیم تحویل نخواهد داد. بوئینگ می‌توانست از دولت آمریکا درخواست معافیت کند، اما روز ششم ژوئن اعلام کرد که قراردادش را لغو خواهد کرد.
لوک‌اویل دومین شرکت بزرگ نفتی روسیه
این شرکت در پایان ماه می تصمیم به توقف سرمایه‌گذاریهای مشترک خود با شرکتهای نفتی در ایران گرفت.
ریلاینس هند
صاحب بزرگ‌ترین مجموعه پالایش نفت در جهان روز ۳۰می اعلام کرده است که دیگر واردات نفت خام از ایران را نخواهد پذیرفت.
شرکت داور Dover
سازنده پمپ و دیگر تجهیزات مورد استفاده در صنعت نفت که در سال ۲۰۱۷شروع به انعقاد قراردادهایی در ایران کرده بود، قصد دارد همه تجارت‌هایش را با رژیم در انطباق با تحریمها، به پایان ببرد.
شرکت زیمنس
و شرکت بزرگ زیمنس آلمان سازنده مجموعه متنوعی از مواد بهداشتی، صنعتی، انرژی و خودرو که اعلام کرده است، سفارشات جدید از سوی رژیم را دیگر نخواهد پذیرفت.
شرکتهایی که اعلام کردهاند معاملاتشان را با رژیم به پایان می‌رسانند
علاوه بر خروج این شرکتها، لازم است اشاره کنیم تحریم های جدید آمریکا موضوع اخراج بانکهای رژیم از سوئیفت را نیز دنبال می‌کند.
سوئیفت با قطع شریان مالی می‌تواند اقتصاد رژیم ایران را فلج کند
دویچه وله روز جمعه ۱۸خرداد ۹۷نوشت: تحریم های جدید رژیم ایران از سوی دولت آمریکا از جمله هدف اخراج بانکهای رژیم ایران از سوئیفت را دنبال می‌کند. موضوعی که می‌تواند فشار اقتصادی و مالی بسیاری به رژیم ایران تحمیل کند و به معاملات تجاری و واردات و صادرات این رژیم آسیب بزند.
در ارتباط با این موضوع، روزنامه فایننشال تایمز با انتشار گزارشی در روز ۷ژوئن (۱۷خرداد) به تاثیر خروج آمریکا از توافق هسته‌ای و سرنوشت همکاری بانکهای رژیم ایران با سوئیفت پرداخته و گفته است در صورت تحقق این موضوع، پیوند بانکهای رژیم ایران از جمله بانک مرکزی، بانک ملی، سپه و صادرات با شبکه سوئیفت قطع خواهد شد. پدیده‌یی که در جریان تحریمهای سال ۲۰۱۲نیز اتفاق افتاد و عملاً آسیبی جدی به اقتصاد رژیم ایران وارد آورد.
سوئیفت (SWIFT) جامعه جهانی ارتباطات مالی بین بانکی است. مؤسسه‌یی بزرگ است که از طریق ایجاد پل‌های ارتباطی، کار داد و ستد مالی را تسهیل می‌کند. مرکز این شرکت در بروکسل قرار دارد.
در شرایط کنونی حدود ۱۱هزار بانک و مؤسسه مالی در ۲۰۹کشور جهان را در بر می‌گیرد. ۶میلیارد پیام مالی در سال توسط سوئیفت مبادله می‌شود.
در ادامهٔ دومینوی تحریمها خوب است نگاهی هم به مطلب «شرکت چینی ZTE: دیگر نقض تحریم آمریکا علیه رژیم ایران را تکرار نمی‌کنیم» اندازیم.
در یک چرخش دیگر علیه رژیم، خبرگزاری آسوشیتدپرس در روز ۱۸خرداد۹۷گزارش داد: مدیر شرکت عظیم چینی ZTE (زد.تی.ئی) قول داده است که دیگر تحریمها را نقض نکند. وی طی نامه‌یی که روز جمعه ارسال شد، از مشتریانش به‌خاطر اختلالهایی که این نقض تحریمها به وجود آورد عذرخواهی کرد.
یادآوری می‌شود که آمریکا شرکت چینی زد تی یی ZTE را به‌دلیل دور زدن تحریمهای رژیم ایران و کره شمالی وادار به پرداخت یک میلیارد دلار جریمه کرده بود؛ آمریکا هم‌چنین از این شرکت چینی خواسته بود ظرف ۳۰روز همه کادر مدیریتی خود را تعویض کند.
ویلبر رأس وزیر بازرگانی آمریکا هم‌چنین دو مجازات دیگر نیز برای این شرکت پیش‌بینی کرده است، دادن ضمانت ۴۰۰میلیون دلاری و هم‌چنین اجازه نظارت ده ساله به یک تیم آمریکایی بر کل فعالیت‌های این شرکت.
این شرکت به مجازات آمریکا گردن نهاد و ۱میلیارد دلار جریمه پرداخت. این امر طبعاً خوشایند دیکتاتوری آخوندی نیست.
البته این هنوز آغاز ماجراست و دومینوی تحریمها و خروج شرکتهای خارجی از ایران و سر باز زدن آنها از ادامهٔ همکاری با دیکتاتوری آخوندی بعد از خروج آمریکا از برجام هم‌چنان ادامه دارد.
ادعایی که در عمل تأثیر تحریمهای جدید را شتاب داد
آری، در کمتر از یک هفته دورخیز علی خامنه‌ای برای از سرگیری غنی‌سازی [حتی در لفظ و ادعا و با هدف مصرف تبلیغاتی و پروپاگاند] منجر به سقوط او با مخ به زمین سفت واقعیت‌های موجود شد؛ زیرا نه رژیم در شرایط قبل از آغاز ماراتون مذاکرات اتمی است، نه جامعه بین‌المللی در آن شرایط قرار دارد و نه در آمریکا سیاست مماشات حاکم است. علاوه بر این مؤلفه‌ها در داخل ایران با جامعةی جوشان و آمادهٔ قیام و مقاومتی قدرتمند مواجه هستیم. رژیم مسافت یک بحران تا بحران دیگر را با زانوان خون‌آلود و به‌صورت سینه‌خیز طی می‌کند؛ بنابراین بیش از‌پیش نیازمند آن است که برای فرار از تحریمهای جدید به همین «برجام معیوب» دخیل ببندد. بهتر است انعکاس همین معنا را در رسانه‌های رژیم ببینیم تا از هر توضیحی ما را بی‌نیاز کند:
«اکنون در ایران به‌طور فزاینده‌یی این دیدگاه در حال شکل‌‌‌گیری است که هدف اروپا نه مقاومت مؤثرو واقعی در مقابل تحریمهای آمریکا، بلکه جلوگیری از ترک برجام یا ترک اتاق مذاکره از سوی ایران در طول چند ماهی است که آمریکا برای به حداکثر رساندن تحریمهای خود به آن نیاز دارد. اروپا قرار نیست جلوی گلوله‌‌های آمریکا را بگیرد، بلکه قرار است ایران را در سیبل نگه دارد تا گلوله‌‌های محدود آمریکا هدر نرود.» (وطن امروز ۱۹خرداد۹۷)
