در روزنامه‌های حکومتی شنبه ۱۵آبان موضوع مشترک فتوحات خیالی رژیم در ماجرای کشتی ویتنامی در دریای عمان است. البته با دو رویکرد به این موضوع پرداخته‌اند. روزنامه‌های باند ولی‌فقیه دود و دمهای ضداستکباری پاسدار سلامی را بازخورد کرده‌اند و روزنامه‌های باند مغلوب با تیترهای دست به عصا و محتاطانه مثل: «تناقض روایتها» به روی باند مدعی آورده‌اند که همه دنیا یک چیز دیگر می‌گوید. موضوع مشترک بعدی مذاکرات آتی برجام در ۸آذر است که روزنامه‌های باند خامنه‌ای ادعاهای رئیسی و مهره‌های وزارت‌خارجه‌اش را تکرار کرده‌اند و روزنامه‌های باند مغلوب بر ضرورت مذاکره هر چه زودتر و هشدار نسبت به پیامدهای تأخیر در احیاء برجام پرداخته‌اند. بحرانهای اقتصادی اجتماعی و در کانون آن وحشت از قیام و سرنگونی به دست مجاهدین هم از جمله موضوعات ثابت روزنامه‌های حکومتی شده که امروز هم اعترافات قابل توجهی در آن دیده می‌شود.
تسلیم در مذاکره در وحشت از مجاهدین و کابوس قیام
تیترهای مقالات خودشون گویا هستند و این چگونگی را نشان می‌دهند. «درنگ در احیای برجام» عنوان مطلبی در مستقل است که به نظام گوشزد کرده «ادامهٔ تنش با جامعة جهانی بر روی ابرچالشهای داخلی کشور تأثیرات کلان می‌گذارد و «گسل‌هایی» را به‌حرکت در می‌آورد» و در ادامه افزوده: «مهمتر این‌که دشمنی هم هست که برای حرکت گسل‌های اجتماعی لحظه‌شماری و برنامه‌ریزی می‌کند. به‌ویژه در شرایطی هستیم که دشمن، خاصه (مجاهدین) که خود باعث و بانی گرفتاری نظام در بحران اتمی بوده‌اند، در تلاشند تا به‌نارضایتی‌های اجتماعی دامن بزنند و گسل‌ها را به‌صورت اغتشاش‌های پراکنده و در گام بعد گسترده، به‌حرکت در‌آورند». در ادامه هم بعد از سوزوگداز از افشای اتمی رژیم و سایر طرح‌های توسعه‌طلبانه‌اش توسط مجاهدین افزوده است: «اکنون در داخل کشور نیز تیم‌های تخریب خود را گسترش داده‌اند و جوانان را برای شورش و اغتشاش تحریک می‌کنند؟».
«درس‌هایی از آبان تلخ۹۸» عنوان مطلبی در دنیای اقتصاد است که کابوس نظام برای سربرآوردن آتش قیام ۹۸ انعکاس داده و نوشته است: «آبان ۹۸ نیز یکی از آن خاطرات تلخی است که بعید می‌دانم هیچ‌گاه از خاطر سیاست‌گذاران و البته سیاستمداران (نظام) برود». در ادامه هم امکان شعله‌ور شدن قیام را گوشزد کرده و نوشته است: «پافشاری بر سلیقه شخصی سیاستمدار و پشت پا زدن به یافته‌های «علم اقتصاد» و بی‌توجهی به نظر ات «کارشناسان زبده در سیاست‌گذاری» می‌تواند سریع‌ترین دستورالعمل برای تکرار آبان ۹۸ باشد».
«دو پوپولیسم» عنوان مطلبی در شرق است که نسبت به زنجیر شده سلسله قیامها هشدار داده و نوشته است: «اگر چه اعتراضات ۸۸ اعتراضات پوپولیستی از جنس دولتی بود، اما بعد از ناکامی، با اعتراضات آبان و دی ۹۸ هم‌داستان شد».
زمینه لازم برای مذاکرات «نتیجه محور» فراهم نیست.
در روزنامه‌های حکومتی دو نوع ارزیابی دیده می‌شود. یک دسته بدون توجه به پیامدهای توافق با گوشزد کردن فضای انفجاری جامعه به نظام توصیه کرده‌اند که برای ایجاد شغل و جمع کردن بحران اقتصادی باید پای میز مذاکره بود. «شغل روی زمین یا کاغذ» عنوان مطلبی است در اعتماد که با یادآوری انشاءالله درمانیهای دولت رئیسی برای ایجاد یک میلیون و هشتصدوپنجاه هزار شغل در ۱۷ماه نیاز به پول دارد پول هم از فروش نفت حاصل می‌شود، فروش نفت هم اجازه‌اش در مذاکره به دست می‌آید. در انتها هم روش معمول رژیم را در دروغ‌گویی خاطرنشان کرده و نوشته: «تنها راه ایجاد این تعداد شغل، در غیاب منابع مالی لازم، آمارسازی روی کاغذ است».
«چشم‌انداز مذاکرات نتیجه‌محور» عنوان مطلبی است که در صفحه اول جهان صنعت آمده و نوشته است: «از منظر نشانه‌شناسی، بروز و ظهور برخی از قراین و نشانگان دلالت بر آن دارند که زمینه لازم برای انجام مذاکره «نتیجه‌محور» فراهم نیست، چرا که مواضع طرفین همانند گذشته دست نخورده باقی مانده و تغییری در مواضع طرفین هم‌چون گذشته به‌وجود نیامده است. در این ارتباط ایران برنامه‌های موشکی و رفتار‌های منطقه‌یی خود را قابل مذاکره نمی‌داند و به چیزی کمتر از لغو تمام تحریم‌ها و نتایج ملموس آن بر وضعیت اقتصادی رضایت نمی‌دهد. از طرف دیگر، آمریکا در دادن هر گونه امتیاز پیش‌بینی‌شده به ایران در این مذاکره آن را مشروط به جرح و تعدیل ایران در برنامه‌های موشکی و رفتار‌های منطقه‌یی دانسته و می‌کند».
«روند مذاکرات هسته‌یی پیچیده‌تر شده است» هم عنوان مطلبی است در ابتکار که او هم روی همین واقعیت از یک زاویه دیگر دست گذاشته و به‌نقل از یک تحلیل گر حکومتی نوشته: «انتخابات میان دوره‌ای که سه‌شنبه در آمریکا انجام شد، ممکن است زنگ خطر را برای دمکراتها و بایدن، به صدا در آورده باشد و کار دولت بایدن از نظر صرف سرمایه سیاسی در داخل آمریکا برای پیشبرد برجام را قدری سخت‌تر از گذشته کرده باشد»....
