همیشه چای بعد از برنج، دومین محصول استراتژیک گیلان بوده است، بهویژه آنچه که در رودسر و لنگرود و لاهیجان کشت میشود.
اما سالهاست که وسعت رویشگاههای آن در گیلان به دلایلی، کم شده است و زمینهای زیر کشت آن تغییرکابری داده و کشت این محصول برای کشاورزان آن به صرفه نیست.
آری، استان گیلان که زمانی بهسر سبزی و استعدادش برای گسترش کشاورزی شناخته میشد، به تدریج دارد رنگ زردی به خود میگیرد و حتی این استان سرسبز هم از سیاستهای ویرانگر آخوندها در امان نمانده است.
چای گیلان هر روز کمرنگتر میشود
تلویزیون رژیم در گزارشی در زمینه تغییر کاربری باغات چای در لاهیجان میگوید: «با وجود کیفیت بالای چای ایرانی و اقبال گسترده مصرفکنندگان از این محصول صنعت چای کشور همچنان با چالشهای متعددی از جمله واردات بیرویه دست و پنچه نرم میکند.»
در ادامه گزارشگر تلویزیون رژیم در مورد باغات چای رهاشده در یکی از روستاهای اطراف لاهیجان میگوید: «در اطراف این مسیر جاده سختگذر و پر پیچ و خم روستای سوستانپشته در لاهیجان سرمایههای ملی به چشم میخورد که روزگاری نه چندان دور درآمد خانوادهها بود. اما امروز باغ ها را (یکطرف جاده)میبینی حدود ۱۵سال رها شده هستند. (طرف دیگر جاده) هم اصلاً دیگر اصلاً جنگل شده اینجا باغ چای بود حدود ۶۰هکتار هست که رها شده هستند. در زمینه به صرفه نبودن کشت چای یکی از کشاورزان میگوید« برای ما دیگر صرف نمیکند باید دست برداریم». کشاورز دیگری ضمن تأیید حرفهای او اضافه میکند: «در سالهای اخیر دیگر مقرون به صرفه نیست. یعنی قیمت پایین است پایین بودن برگ سبز نسبت به اجناس دیگر». (تلویزیون شبکه خبر ۲۱خرداد ۹۷)
بر اساس آمارها طی سالهای گذشته حدود دههزار هکتار از باغهای چای کشور رها شدند.
سؤال این است که چرا باغهای چای کشور رها میشوند؟
در این رابطه یک مهندس کشاورزی میگوید به صرفه نبودن تولید در بخش کشاورزی، افزایش هزینههای بخش کشاورزی، روشهای سنتی کاشت، داشت و برداشت محصولات و افزایش ضایعات در بخش کشاورزی، به روز نبودن تولیدات استان با نیازهای صادراتی و مصرف داخلی و چشمگیر نبودن فعالیت صنایع تبدیلی در استان و غیره موجب تغییر بیرویه و غیرقانونی اراضی کشاورزی میشود.
یک عضو مجلس ارتجاع از لنگرود گفت: «حدود ۳۰۰۰هکتار از اراضی برنج، ۷۰۰۰هکتار از باغات چای همچنین ۴۰۰۰هکتار از باغات توت شمال کشور بر طبق اعلام مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی تغییر کاربری داده اند».
به گزارش خبرگزاری ایرنا مدیرعامل اتحادیه تعاونیهای چای شمال کشور گفت در سالهای اخیر مساحت باغات چای استان گیلان از ۲۸هزار هکتار به ۱۸هزار هکتار رسیده است.
حالا باید دید که سرنوشت باغات چای در اثر سیاستهای ضدمردمی این رژیم تغییر کاربری داده شده به دست چه باندهایی افتاده و چه استفادهای از آن میشود.
ویلا جای برنج و چای
خبرگزاری حکومتی مهر با خبری تحت عنوان ویلا جای برنج و چای سبز میشود، مینویسد ویلاهایی که بر روی زمینهای کشاورزی با مجوز یا بدون مجوز ساخته میشوند و دیگر خبری از محصولات کشاورزی نیست و فقط ساختمانهای سیمانی است که قد میکشد.
هر چه ویلاها برای آقازادهها و کارگزاران رژیم قد میکشند، کشاورزان و چایکاران بیشتری از باغاتشان رانده شده و در فقر و فاقه به حاشیه شهرها روی میآورند.