یکی از مشکلات روانی دیکتاتورها شک و بی‌اعتمادی وافر حتی نسبت به نزدیک‌ترین اطرافیان و منسوبان است. در یک نظام خودکامه که خبری از انتخابات آزاد، انتقادات آزاد، آزادی بیان و عقیده و اندیشه، روند دموکراتیک انتقال قدرت و... نیست، یک دیکتاتور همواره در وحشت از دست دادن امکانات و قدرت در جهنمی از سوءظن و بدگمانی زندگی می‌کند.
نمونه بارز بی‌اعتمادی و ترس دائمی از یک توطئه در دوره حکمرانی محمدرضا شاه دیده می‌شد. او در بی‌اعتمادی و نگرانی از آینده خودش حتی به نخست‌وزیران منصوب خودش هم اطمینان نداشت و به چشم رقیب در آنها می‌نگریست. کما این‌که شاه در اواخر دوران حاکمیتش دیگر حتی به کارکنان دربار هم اطمینان نداشت و از همه منزوی شده بود.
همکاری «مجلس انقلابی» با اغتشاشگران!
استبداد غاصب ولایت فقیه نیز به‌عنوان یکی از محدود دیکتاتورهای باقی مانده در قرن بیست و یکم بر همین نهج می‌رود. دیکتاتور فرتوت در رأس نظامی آکنده از تبهکاری و آدمکشی، اینک و در فاز پایانی، به نزدیک‌ترین حلقه‌های حکومتی خودش به دیده ظن می‌نگرد و به هیچ‌کس اعتمادی ندارد. او حتی برای «مجلس انقلابی» ِ دست‌نشانده هم نفرات ِ بپا و جاسوس چیده است.
یک سایت حکومتی در مطلبی با سوتیتر «اقدامات عجیب حراست مجلس در اعتراضات پاییز ۱۴۰۱» نوشته است: «گروه هکری مدعی شده در تاریخ ۴ مهر ماه ۱۴۰۱، مرکز حراست قوه مقننه طی نامه‌یی به محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس از اقدامات امنیتی حراست در خصوص اعتراضات خبر داده است. در بین اقدامات امنیتی، هشدار به نمایندگان برای عدم موضع‌گیری درباره مهسا امینی و اعتراضات، و احصای شماره تلفن کلیه نمایندگان و کارکنان مجلس و ارسال آن به نهادهای امنیتی جهت رصد احتمالی حضور آنها در تجمعات و جمع‌آوری و ارسال سطل‌های زباله اطراف مجلس به نقاط دورتر جهت جلوگیری از آتش زدن آنها توسط معترضان موارد عجیبی به نظر می‌رسیدند» (رویداد۲۴، ۲۶ بهمن ۱۴۰۲).
خواننده به‌راحتی می‌فهمد که خامنه‌ای در چه محذوریت و فلاکتی بوده است که علاوه بر ممنوع کردن هر گونه صحبت و موضع‌گیری برای نمایندگانش، از شدت بدگمانی شماره تلفن همه‌شان را ردیابی می‌کرده تا مبادا در «تجمعات» ضدنظام شرکت کنند.
نکته جالب دیگر، احراج همین سایت حکومتی و سانسور اصل اسناد افشا شده است. دیگر سایتهای حکومتی عبارت کامل از همان سند را این‌طور مخابره کرد‌ه‌اند: «احصای شماره تلفن کلیه نمایندگان و کارکنان مجلس و ارسال آن برای نهادهای امنیتی و اطلاعاتی جهت رصد احتمال حضور آنها در تجمعات و همکاری با اغتشاشگران»! (دیده‌بان ایران، ۲۴ بهمن ۱۴۰۲) یعنی خامنه‌ای نه‌تنها از «حضور» این نمایندگان خالص‌شده در «تجمعات» می‌ترسیده است بلکه در وحشت از این بوده است که این مهره‌های از فیلتر رد شده تا «همکاری با اغتشاشگران» نیز پیش بروند و به کسانی بپیوندند که خواهان سرنگونی هستند!
به‌هرحال رویداد۲۴ افزوده است: «در بخشی از اسناد ادعایی، حراست نامه‌یی به قالیباف نوشته و خواستار رفع موانع حضور پرسنل حراست در جلسات کمیسیون‌ها به بهانه جلوگیری از انتشار مباحث مطرح شده در جلسات تخصصی توسط برخی رسانه‌ها شده است. حسین عرفانیان رئیس مرکز حراست مجلس در این نامه گفته برخی کمیسیون‌ها از جمله «کمیسیون فرهنگی» از پذیرش نماینده مرکز حراست در جلسات کمیسیون امتناع می‌کنند».
از این خبر افشا شده هم مشخص می‌شود که خامنه‌ای در هراس از قیام مردم ایران و ریزش شدید در بین همین نمایندگانی که از جنایتکارترین پاسداران دست‌چین شده‌اند، در اندرونی‌ترین پستوهای نظام و کمیسیونهای مجلس ارتجاع نیز نفراتی را به اسم حراست گماشته است تا علاوه بر خبرچینی و گزارش دادن به بالا درباره حرف‌ها و نظرات رد و بدل‌شده، حواسشان باشد که کسی نتواند هیچ سند کتبی یا مدرک صوتی یا تصویری از پشت پرده‌ٔ زد و بندهای مجلس درز بدهد.
بنابراین مافیای ولایت فقیه که روزگاری، امام دجالش در ضرورت جاسوسی فتوا داده و علناً گفته بود که «وقتی که اسلام [بخوانید ولایت فقیه] در خطر است، همه شما موظفید که با جاسوسی حفظ بکنید اسلام را»! (صحیفه دجال، جلد ۱۵، ص ۱۱۶) حال به نقطه‌ای رسیده است که برای مجلس خالص‌شده و یک‌دست خودش هم جاسوس و «آنتن» کاشته است.
مافیایی که برای تحمیل حجاب اجباری به زنان آزاده‌ٔ میهن از انواع و اقسام دوربینهای نظارتی و نرم‌افزار تشخیص چهره استفاده می‌کند همزمان، «عصاره فضایل» نظامش را هم دید می‌زند و «رصد» می‌کند.
این است فرجام یک دیکتاتور منزوی و دچار ریزش! دیکتاتوری که بسیاری از نیروهایش را در انقباض و خالص‌سازی حذف کرده و برای باقی ماندگان هم به‌طور پیوسته «پیامک» می‌فرستد و شماره تلفن‌هایشان را «احصا» می‌کند و ۲۴ساعته زیر نظرشان گرفته است!
