آتشسوزیهای گستردهٔ اخیر در جنگلهای هیرکانی بار دیگر نشان داد که این آتشها حلقهٔ آخر یک زنجیرهٔ طولانی از فساد و غارت و جنایت در نظام قتلعام است. تا وقتی منابع طبیعی ایران جولانگاه شبکههای قدرت و مافیای پاسداران بیتالعنکبوت خامنهای باشد، جنگلها هر سال بیشتر خواهند سوخت.
روزنامهٔ آرمان ملی در شمارهٔ دوم آذر مینویسد «بیشترین علت آتشسوزی در جنگلهای ایران عمدی است» و «کسی آماری در این باره نمیدهد». با این حال آمارهای رسمی نشان میدهد که در یک دههٔ گذشته بیش از ۲۰۰ هزار هکتار جنگل در آتش سوخته و بیش از ۹۰ درصد آتشسوزیها عامل انسانی و عمدی داشتهاند. اما این فقط بخش علنی ماجراست. مساحت واقعی تخریب چندین برابر است؛ چون پروژههای سنگین و حکومتی سدسازی، ویلاسازی و جادهسازی هر سال صدها هزار هکتار دیگر را از نقشهٔ سبز ایران پاک میکند (اعتماد، اول آذر).
روزنامهٔ حکومتی جهان صنعت در شمارهٔ اول آذر زیر تیتر «گنجینهٔ ملی در آتش» از قول یک مدرس دانشگاه مینویسد: «آتشسوزی جنگلهای هیرکانی منطقه الیت استان مازندران همچنان ادامه دارد؛ اتفاقی تلخ و هولناک برای یکی از دو اثر میراث طبیعی جهانی ایران که به واسطه اهمیت آن از نظر تنوع زیستی گیاهی و جانوری بسیار دردناک است. آنچه مسلم است اینکه در سالهای اخیر به دلایل مختلف (که اغلب آنها نیز ریشه در عوامل انسانی دارد و شواهد و گزارشهای سالیان اخیر آن را تأیید میکند) عدهیی برای تأمین منافع فردی خود برای قاچاق چوب و جنگلتراشی کمر جهل به نابودی این سرمایه ملی و خدادادی بستند».
اینکه ایران با ۱۱ میلیون هکتار عرصهٔ جنگلی حتی یک بالگرد اطفای حریق مستقل ندارد و هر سال با تأخیر چند روزه (پس از خاکستر شدن جنگل) از ترکیه و روسیه بالگرد اجاره میکند؛ اتفاقی نیست. اینکه منطقهٔ ۲۰ هزار هکتاری چهارباغ با یک یا دو محیطبان اداره میشود؛ محیطبانانی که نه بیسیم دارند، نه خودرو، نه لباس نسوز و نه حتی آب کافی برای اطفای حریق، تصادفی و اتفاقی نیست. به گواه کارشناسان و رسانههای حکومتی الگوی تکراری آتشسوزیها همیشه یکسان است: اول جاده میکشند، بعد معدن یا ویلا میسازند، سپس آتشسوزی «مشکوک» رخ میدهد و زمین جنگلی به کشاورزی یا مسکونی تبدیل میشود. جنگلهای الیمالات نور، لیسار گیلان و مناطق بلوطنشین زاگرس صدها بار این چرخه را طی کردهاند.
درباره این ویرانگری عمدی، سایت حکومتی بهار (۳۰ آبان) نوشته است: «بر اساس گزارشها، یکی از نزدیکان یک مقام سابق استانی [بخوانید یکی از حلقههای زنجیر مافیای سپاه]، در جنگلهای هیرکانی چند واحد دامسرا و بخشهایی مسکونی را روی اراضی ملی به شکل غیرمجاز بنا کرده. او در تازهترین تخلف خود، بدون هیچ واکنشی از سوی اداره کل ساری، حدود ۶ کیلومتر جاده را در میان این جنگلهای چند میلیونساله ایجاد و عملاً بخشی از این میراث طبیعی را تخریب کرده است».
خبرگزاری فرانسه روز شنبه اول آذر با اشاره به «آتشسوزی بزرگ در جنگلهای هیرکانی که باعث ویرانی وسیعی در شمال ایران شده است» گزارش داد: جنگلهای هیرکانی حدود هزار کیلومتر در امتداد ساحل دریای خزر در ایران و تا جمهوری آذربایجان امتداد دارند و یونسکو این جنگلها را در سال ۲۰۱۹ بهعنوان میراث جهانی ثبت کرد و آنها را بهدلیل قدمت ۲۵ تا ۵۰ میلیون ساله و تنوع زیستی منحصر بهفردشان که بیش از ۳۲۰۰ گونه گیاهی را در خود جای داده، شایسته این عنوان دانست.
به گواه کارشناسان تداوم آتشسوزی در جنگلهای هیرکانی در کشوری که داراییها و منابع ملی صرف پروژههای اتمی و موشکی و سرکوب و تبلیغات حکومتی میشود، نه بهخاطر «کمبود بودجه» و حتی ناکارآمدی، بلکه نتیجهٔ تبهکاری حکومت ویرانگر آخوندی و بخشی از قتلعام طبیعت است. هم از این روست که نام خمینی ملعون و خامنهای ضحاک بهعنوان هلاک کنندگان حرث و نسل، در حافظهٔ تاریخ و مردم ایران ثبت شده است.