تشت رسوایی غارتگریها و فساد رژیم طوری از بام افتاده که بسیاری از رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی هم به این فساد نهادینه شده اعتراف می‌کنند.
محمد غرضی یکی از وزرای اسبق گفت: «چهار هزار میلیارد دلار بعد از انقلاب درآمد دولتها بوده است و رانت‌خواری بیش از دو تا سه هزار میلیارد را از بین برده است» (سایت خبر فوری۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۰).
غرضی پیش از این نیز «دولت، قوه قضاییه، تشکیلات مجلس همه دستگاهها» را «رانتخوار» نامید و گفت: «درآمد دولت از ۱۰میلیارد دلار در دهه۷۰ به ۷۵میلیارد دلار رسیده اما حقوق کارگر چندین برابر کم شده است».
او در ادامه اعترافاتش اضافه کرد: «۵هزار نفر از فرزندان مسئولان کشور در آمریکا سکونت دارند و دلارهای مردم را بردند و فکر می‌کنند که زندگی می‌کنند» (خبرگزاری ایلنا ۱۰اردیبهشت ۱۴۰۰).
محمود بهمنی رئیس سابق بانک مرکزی گفت، موجودی آقازاده‌ها ۱۴۸میلیارد دلار است که از ذخیرهٔ ارزی کشور بیشتر است.
چپاولگری سردمداران حکومت صرفاً مربوط به این موارد نیست، بلکه دزدی‌های دیگری مانند گم شدن ارز دولتی برای واردات کالا و از جمله گم شدن ۴.۸ میلیارد دلار و... وجود دارد.
بر اساس گزارش سازمان شفافیت بین‌المللی ایران آخوندها در میان ۱۸۰کشور جهان در زمینه فساد در رتبه ۱۴۹ است.
این نهاد بین‌المللی در گزارش سال۲۰۲۰ فساد را چنین تعریف کرده: «سوءاستفاده از قدرت در بخش عمومی در راستای منافع شخصی».
فساد سردمداران نظام و وابستگان آنها به حدی است که پاسدار سعید محمد سرکرده سابق قرارگاه ضد خاتم سپاه پاسداران و یکی از کسانی که قصد دارد خود را کاندیدای ریاست‌جمهوری کند در این رابطه گفت: «عده‌یی فکر می‌کنند همه چیز مال آن هاست. شغل، مسکن و آموزش مردم باید مهیا شود. مردم از فسادهایی که صورت می‌گیرد و خبرهای آن منتشر می‌شود، ناراحت هستند؛ پدیده برادرها، آقازاده‌ها، دامادها و فامیلها مردم را گلایه‌مند کرده است» (خبرگزاری تسنیم ۱۸اردیبهشت ۱۴۰۰).
به گفته احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور سابق این عناصر فاسد جزیره خریده‌اند تا در صورت جوشش خشم ملت به آنجا فرار کنند.
در مقابل این دزدی و غارت نهادینه اکثریت مردم ایران زیر خط فقر قرار دارند و ۶۰میلیون ایرانی از حداقل‌های تغذیه محرومند.
سردمداران حاکمیت به‌ویژه آخوند روحانی تلاش دارند مشکلات فقر مردم را به تحریم‌ها ربط بدهند، در صورتی که به اعتراف بسیاری از رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی، مشکل اصلی در فساد نهادینه شده و چپاول اموال مردم خوابیده است.
در این زمینه پاسدار حسین دهقان وزیر دفاع سابق دولت روحانی ویکی از کاندیداهای ریاست‌جمهوری رژیم اعتراف کرد: «عناصر فسادساز شبکه‌های درهم تنیده‌ای است» (خبرگزاری ایرنا ۱۰اردیبهشت ۱۴۰۰).
آخوند محمود نبویان عضو مجلس ارتجاع اذعان کرد: «اگر بخواهیم دروغ بگوییم کمتر از ۲۰درصد مشکلات کشور زیر سر تحریم‌ها است، ۸۰درصد مشکلات کشور زیر سر مسئولان اجرایی، فساد مسئولان اجرایی، ناکارآمدی مسئولان اجرایی کشور است، چون دولت دست این تفکر است و کشور هم دست دولت است، تقریباً ۹۰درصد اختیارات و پول دست دولت است، حداقل ۸۰درصد مشکلات کشور زیر نظر ناکارآمدی و فساد مسئولان است و ربطی به تحریم ندارد» (خبرگزاری فارس ۱۰اردیبهشت ۱۴۰۰).
پاسدار رستم قاسمی وزیر نفت در دولت احمدی‌نژاد اعتراف کرد: «هیچ‌کس نمی‌تواند فساد اقتصادی در کشور را انکار کند... واقعیت این است که ما در بسیاری از زمینه‌ها کشور را به شیوه عهد دقیانوس اداره می‌کنیم. کشور امروز نیاز به یک جهاد قهری در حوزه مبارزه با فساد دارد» (روزنامه شرق ۱۶اردیبهشت ۱۴۰۰).
واضح است که به مصداق چاقو دسته خودش را نمی‌برد، تا زمانی که این حاکمیت فاسد وجود دارد مطلقاً مبارزه با فساد صورت نمی‌گیرد.
اقدامات و سروصداهایی که هم که این روزها توسط آخوند ابراهیم رئیسی و قضاییه فاسد آخوندی به راه افتاده دودودم، و برای دربردن دزدان اصلی نظیر خامنه‌ای و نهادهای دزد وابسته به بیت او از جمله سپاه پاسداران است که برای روز مبادا در خارج جزیره خریده‌اند.
گسترش فقر در میان مردم آن روی سکه نابرابری و شکاف طبقاتی است، شکافی که در اثر آن همواره سهم اقشار فقیر مردم از درآمدها پایین رفته، اما سهم قشر محدود وابسته به حاکمیت که از آن به‌عنوان دهک اول نام برده می‌شود، افزایش یافته، و کم درآمدها فقیرتر و پردرآمدهای اشرافی سال به سال غنی‌ترشده‌اند.
در زمینه فشار بار معیشتی بر مردم و شکاف فاحش طبقاتی روزنامه کاروکارگر وابسته به باند روحانی نوشت: «یک بستر اقتصاد دولتی درگیر با انواع عدم توازن‌ها و سیاست‌های آشفته‌ای که نه تنها درمان نمی‌کند بلکه بر درد می‌افزاید، نظامی پیچیده از مشکلات اقتصادی و سیاسی آفریده است. نتیجه، همانا افزایش شاخصهای تورم و بیکاری واقعی و نابرابری و شکاف طبقاتی و جمعیت زیر خط فقر، کاهش درآمد سرانه و قدرت خرید و در نهایت کوچک‌تر شدن سفره مردم است» (کاروکارگر ۶اردیبهشت ۱۴۰۰).
فریاد اقشار مختلف مردم و لشکر گرسنگان که این روزها در کف خیابان‌ها بلند است بیانگر این شکاف عظیم طبقاتی است.
مردم گرسنه و بحران‌زده‌ای که در قیامهای چند سال اخیر فریاد زدند «مردم گدایی می‌کنند آقا خدایی می‌کند. مردم گدایی می‌کنند آخوند خدایی می‌کند. یک اختلاس کم شود زندگی ما بهتر می‌شود».
ارتش گرسنگانی که خطر قیام و شورش آنها در کمین نظام است، واقعیتی که این روزها رسانه‌ها و مهره‌های ریز و درشت نظام با نگرانی از وقوع حتمی آن یاد می‌کنند و وحشت خود را نسبت به ناکجاآبادی که در انتظار آنهاست نشان می‌دهند.
