لحظات تاریخی
بسیار سخت است ۳۲سال پیش در موقعیت مقاومت ایران باشی و تصمیمی را بگیری که بعد از ۳۲سال وقتی هنوز به آن فکر می‌کنی، می‌بینی که بهترین نه، تنها تصمیم درست در زمان خودش بوده است. به این می‌گویند شکار «لحظهٔ تاریخی». هنوز وقتی تاریخ ایران را در زمان کودتای ننگین ۲۸مرداد ۱۳۳۲ مرور می‌کنیم، به خود اجازه نمی‌دهیم که حزب توده را به‌دلیل بی‌عملی در برابر کودتا در عین برخورداری از یک سازمان مخفی در ارتش ببخشیم. این یک خیانت آشکار به پیشوای نهضت ملی ایران، دکتر محمد مصدق و آرمان آزادی مردم ایران بود.
لحظات تاریخی از پیش خبر نمی‌کنند، ناگهان فرا می‌رسند و باید به آنها پاسخ داد. یک پاسخ فقط درست است، باقی پاسخ‌ها با هر توجیه مشروع و هر «محذرویت خطیر»، راه به ناکجاآباد می‌برد.
پذیرش ناگهانی آتش‌بس از سوی خمینی
خمینی تا آخرین روز در تنور جنگ ضدمیهنی می‌دمید و ابداً قصد نداشت قدمی در آن عقب بنشیند، ناگهان در ۲۹تیر۶۷ اعلام کرد که قطعنامهٔ۵۹۸ شورای امنیت را می‌پذیرد. این قطعنامه در ۲۹تیر۶۷ صادر شده بود و تنها طرفی که آن را پذیرفته بود، دولت وقت عراق بود.
دجال بزرگ قرن که تا آخرین خشت سالم مانده در خانه‌های تهران با دولت همسایه بجنگد در یک دگردیسی آشکار که به «نوشیدن جام‌زهر» معروف شد، گفت که آبرویش را با خدا معامله می‌کند و از ادعاهای پیشین درمی‌گذرد. او آن‌قدر در این کار مصر بود که اعلام کرد: «گفتم جلسه‌یی تشکیل گردد آتش‌بس را به مردم تفهیم نمایند. مواظب باشید ممکن است افراد داغ و تند با شعارهای انقلابی شما را از آنچه صلاح اسلام است دور کنند، صریحاً می‌گویم باید تمام همت‌تان در توجیه این کار باشد. قدمی انحرافی حرام است و موجب عکس‌العمل می‌شود». (قسمتی از نامهٔ محرمانهٔ خمینی به مسئولان لشکری و کشوری)
علت نوش‌جان کردن جام‌زهر
خمینی آن زمان نگفت که چرا به‌صورت ناگهانی از غلط‌های کرده در مورد جنگ جنگ تا رفع فتنه در جهان یا فتح قدس از طریق کربلا پشیمان شده است و گفت دلیل آن را بعد می‌گوید اما بعدها مشخص شد که او با شم ضدانقلابی خود مضمون شعار «امروز مهران، فردا تهران» مجاهدین را دریافته و پی برده است که اگر با پذیرش آتش‌بس، ارتش آزادیبخش ملی ایران در پشت مرزها زمین‌گیر نکند، به‌زودی باید تمام نظامش را ببازد.
لحظه تاریخی
اکنون دیگر کاملاً روشن شده است که ارتش آزادیبخش ملی ایران توانسته بود تنور جنگ ضدمیهنی خمینی را گل بگیرد. ارتشی ملی و مردمی برای سرنگونی رژیم و تحقق صلح و آزادی. این ارتش با عملیات فروغ جاویدان دقیقاً ماهیت ملی و آرمانی خود را به اثبات رساند و نشان داد که آن‌چنان که خمینی می‌خواست وانمود کند نه تنها زائده جنگ خمینی با عراق نیست بلکه دقیقاً بر آرمان خود با خلق قهرمان ایران برای سرنگونی ایستاده و استوار است. به عبارت دیگر ارتش آزایبخش این را به ثبت داد که جنگ اصلی بین مردم ایران و رژیم ولایت فقیه است و هیچ جنگی غیر از این اصالت ندارد.
در همان زمان رهبر مقاومت مسعود رجوی گفت: «در حساس‌ترین لحظه که می‌خواستند بر علیه ما توطئه کنند و از صلحی که خود ما بیشترین کار را برای تحقق آن انجام داده بودیم طناب دار برای خودمان بسازند ما با این عملیات و با این پرش و خیز انقلابی و البته با پرداخت بهایش، نه تنها ابتکارعمل را به دست گرفتیم و تمام توطئه‌های دشمن و ایادی داخلی و بین‌المللی‌اش را باطل کردیم بلکه با زلزله‌ای که سرتاپای رژیم در آن فرو رفت و با تکان بزرگ اجتماعی و حمایت عظیم مردمی که نثار شد، خیلی راهها را بر دشمن سد کردیم. بعد از آتش‌بس ما می‌باید وارد آزمایش بزرگی می‌شدیم، نخستین پاسخ ما عملیات بزرگ فروغ جاویدان با هزار و چند صد جاودانه‌فروغ بود.
مجاهدینی که می‌باید در این بزنگاه و در این سرفصل اصالت، حقانیت و اعتبار مقاومت مردم ایران را اثبات می‌کردند والا مسیر دیگری پیموده می‌شد»
این همان لحظه تاریخی بود که فرمانده ارتش آزادیبخش شکار کرد و این‌چنین بود که «عملیات فروغ جاویدان بیمه‌نامه راه‌حل انقلابی شد، از همهٔ راه‌حلهای ارتجاعی و استعماری پیشی گرفت و مانع از تثبیت رژیم ولایت فقیه گردید و در ابعادی کلان از تاریخ ملت ایران خون ذخیره کرد».
اگر مجاهدین به این لحظهٔ تاریخی پاسخ نمی‌دادند:
۱ـ از ارتش آزادیبخش ملی ایران و شورای ملی مقاومت و طبعاً سازمان مجاهدین خلق ایران، اثری برجا نمی‌ماند. ممکن بود به‌لحاظ فیزیکی حضور داشته باشند اما به‌دلیل این‌که به لحظهٔ تاریخی پاسخ نداده بودند نمی‌توانستند ادامه دهندهٔ خط سرنگونی این رژیم باشند.
۲ـ این‌گونه تصور می‌شد که ارتش آزادیبخش ملی ایران، محصول و زائدهٔ یک جنگ مرزی بوده است.
۳ـ همان‌گونه که امروز ما سؤال می‌کنیم چرا حزب توده با داشتن افسران زبده و سازمان کار نظامی، کاری برای جلوگیری از کودتا علیه دکتر محمد مصدق انجام نداد، نسل‌های آینده ایران ممکن بود بپرسند چرا مجاهدین با وجود دارا بودن ارتشی چند هزار نفره و آماده در کنار مرزهای ایران، دست به اقدام نزدند؟
۴ـ صورت مسألهٔ سرنگونی این نظام از روی میز برچیده می‌شد.
۵ـ این رژیم می‌توانست آلترناتیو مشروع خود را از دور خارج کند و به تثبیت خود برای سالیان دراز بپردازد.
اهمیت تصمیم‌گیری تاریخی مسعود رجوی
اقدام به چنین تصمیمی و پذیرش ریسک‌های آن با فرض شهادت تمام رزمندگان و فرماندهان ارتش آزادیبخش و نیز از بین رفتن تمامیت آن، نیاز به یک رهبری پاکبازداشت؛ که اهل خطر کردن و پرداخت قیمت باشد. بدون هر گونه چشمداشت و محاسبه‌گری به چنین تصمیمی اقدام نماید و خود نخستین پرداخت‌کنندهٔ آن باشد. مجاهدین با عملیات فروغ جاویدان نه تنها به آن ضرورت تاریخی پاسخ دادند، بلکه برای بقای خود یک بیمه نامهٔ تاریخی خریدند.
در اینجاست که اهمیت این تصمیم تاریخی بارز می‌شود.
۳۲سال پس آن تصمیم خطیر، اکنون بهتر می‌توانیم صحت آن را دریابیم.
امروز نیازی نیست مجاهدین و رهبری آنها بگویند که تصمیم به انجام عملیات فروغ جاویدان درست بوده است. امروز دشمن با زبان حال خود به آن اقرار می‌کند. هنوز عملیات فروغ جاویدان پایان نیافته است و دشمن خود را در وضعیت عملیاتی حس می‌کند؛ زیرا با کابوس دائمی سرنگونی مواجه است.
جدیدترین اظهارات نسبت به فروغ جاویدان
آخوند بارانی امام جمعه رژیم در مدی شهر: «منافقان ... پایه‌گذاری کرده بودند که بتوانند ۳۳ ساعته تهران را فتح کنند لذا خود مسعود رجوی فرماندهی عملیات را عهده‌دار شد و خودش هم در آن شرکت داشت تا به‌زعم خودش از غفلت ایران استفاده کند و حتی سرپل ذهاب و اسلام‌آباد غرب را نیز تصرف کردند.
عملیات دشمنان در روزگار کنونی تغییر شکل داده و از طریق فضای مجازی صورت می‌گیرد، منافقان تمام نیروهای خود را به‌صورت روزانه آموزش می‌دهند تا در فضای مجازی اهدافی را دنبال کنند که ابزارشان همان فضای مجازی است».
محمد یعقوبی امام جمعه رژیم در نطنز: «بعد از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ صدام با سوءاستفاده از منافقین کوردل و روسیاه و با هماهنگی مسعود رجوی خواستند مجدد شبیخون بزنند و یک هفته همدان و بعد از آن هم تهران را فتح کنند.
مردم بدانید دو هزار نفر از منافقان در حال فضاسازی در فضای مجازی هستند و هر روز ۳۰هزار مطلب علیه نظام منتشر می‌کنند، این‌ها می‌خواهند سرمایه‌های اجتماعی مانند ولایت و شورای نگهبان را خدشه‌دار کنند. برخی هم در گروه‌های مجازی ناآگاهانه و برخی هم آگاهانه آنها را منتشر می‌کنند».
***
آری، ۳۲سال پس از تصمیم‌گیری برای عملیات فروغ جاویدان، این عملیات هنوز ادامه دارد و تا روز سرنگونی هم‌چنان ادامه خواهد داشت. هنوز وقتی به فروغ جاویدان می‌اندیشیم آن را تازه، تأثیرگذار و سرخ‌رو می‌یابیم. گویی همین دیروز بود.
