در روزهای پایانی سال ۱۴۰۱ و در شرایطی که عزم استوار و فداکاریهای ستایشانگیز قیامآفرینان و شورشگران برای آزادی ایران بهویژه زنان میهنمان در تمامی ماههای نیمه دوم این سال، ستایش جهانی را برانگیخته و حتمیت سرنگونی آخوندها را بهاثبات رسانده است، ۲۶تن از برندگان جایزه نوبل، شامل نامدارترین ستارگان علم و فرهنگ جهان به حمایت از مقاومت ایران برخاستند و بر اصالت و حقانیت اهداف آن گواهی دادند.
برخی از این برندگان جایزه نوبل صلح و ادبیات و رشتههای مختلف علمی عبارتند از:
- خانم اولکساندرا ماتویچوک، برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۲۲ از اوکراین
- پرزیدنت خوان مانوئل سانتوز، رئیسجمهور کلمبیا (۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸) برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۱۶
- پروفسور جان متر، برنده جایزه نوبل فیزیک ۲۰۰۶ (مدیر و دانشمند ارشد پروژه تلسکوپ عظیم فضایی جیمز وب)
- پروفسور ریچارد رابرتس، برنده جایزه نوبل پزشکی ۱۹۹۳
- پروفسور ماریو بارگاس یوسا، از برجستهترین رماننویسان معاصر و برنده جایزه نوبل ادبیات ۲۰۱۰
- پروفسور جان ماکسول کوئنزی، برنده جایزه نوبل ادبیات ۲۰۰۳ از آفریقای جنوبی
برندگان جایزهٔ نوبل در نامهٔ مشترک خود به شارل میشل، رئیس شورای اروپا، نوشتند: «اکنون ۶ماه است که مردم ایران در یک قیام سراسری برای دستیابی به آزادی و یک جمهوری دموکراتیک هستند. جوانان و زنان دلیر ایران بهرغم مواجهه با سرکوب وحشتناک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و تلفات انسانی سنگین (با ۷۵۰کشته از جمله حداقل ۷۰کودک و بیش از ۳۰هزار دستگیری) در تلاش برای دموکراسی پایداری کرده و شگفتی و تحسین مردم را در سراسر جهان برانگیختهاند».
برندگان جایزهٔ نوبل در بخش دیگری از نامهٔ خود میافزایند: ۴۴سال پیش، مردم ایران دیکتاتوری شاه و پلیس مخفی مخوف آن (ساواک) را بهخاطر جنایتها و شکنجههایش رد کردند. آنها اکنون شعار میدهند "نه سلطنت نه رهبری، دموکراسی برابری". برنامهٔ ۱۰مادهیی مریم رجوی برای یک جمهوری دموکراتیک، مبتنی بر جدایی دین از دولت و غیراتمی که از قبل مورد حمایت امضاکنندگان این بیانیه بود در فوریه ۲۰۲۳ از سوی ۲۵۰نماینده مجلس عوام و مجلس اعیان انگلستان مورد استقبال قرار گرفت. قطعنامهٔ اکثریت کنگره آمریکا در مارس ۲۰۲۳ نیز حق مردم ایران برای برقراری این جمهوری دموکراتیک را بهرسمیت میشناسد».
برخی از شخصیتهای امضاکنندهٔ این نامه، سابقهٔ طولانی در حمایت از مقاومت ایران دارند. از جمله پروفسور جان متر که یکی از بزرگترین فیزیکدانان جهان است و در سال ۲۰۰۷ توسط مجله تایم، بهعنوان یکی از ۱۰۰شخصیت تأثیرگذار جهان معرفی شد، در شمار نخستین برندگان جایزه نوبل بود که یک هفته پس از کشتار مجاهدین توسط مزدوران خامنهای در عراق در ۶ و ۷مرداد سال ۱۳۸۸، ضمن محکوم کردن این حمله وحشیانه، از مجاهدان اشرف حمایت کرد. وی پس از آن نیز بارها نامهها و بیانیههای مشترک برندگان جایزه نوبل در حمایت از مجاهدین و مقاومت ایران را امضا کرده است.
پروفسور جان متر در آبانماه گذشته، طی سفر به اشرف ۳، در مورد سابقهٔ حمایتش از مجاهدین تحت محاصره و حمله در اشرف و لیبرتی، تأکید کرد: «من با خودم گفتم هر چه میتوانم باید انجام دهم و شکی نداشتم که این یک هدف والاست... پیام من برای مردم ایران صبر و شجاعت است. میدانم که وضعیت شما دشوار است و کشور شما در حاکمیت یک دیکتاتور جنایتکار است اما تنها یک راه وجود دارد اینکه به مقاومت خود آنطور که نیاز است، بهطور علنی ادامه دهید. مایلم قویترین حمایتهای خودم را از مقاومت ایران و دولت آینده که بر اساس یک پروسه دموکراتیک با طرح ۱۰مادهیی خانم رجوی ایجاد خواهد شد، اعلام کنم».
روزهای پایانی سال ۱۴۰۱ همچنین شاهد حمایت پارلمان اروپا از قیام و مقاومت مردم ایران در برابر رژیم آخوندی بود.
اجلاس این پارلمان در استراسبوگ روز ۲۶اسفند با تصویب قطعنامهیی، سرکوب زنان ایران و مسمومسازی جنایتکارانهٔ دختران دانشآموز توسط رژیم آخوندی را بهشدت و با ۵۱۶رأی مثبت در برابر تنها ۵رأی منفی محکوم کرد.
این قطعنامه خواهان لیستگذاری تروریستی سپاه پاسداران و اعمال تحریم علیه خامنهای، رئیسی و محمدجعفر منتظری، دادستان کل رژیم، شده است. قطعنامهٔ پارلمان اروپا همچنین خواهان اعزام یک هیأت حقیقتیاب مستقل بینالمللی به ایران و حسابرسی از عاملان مسمومیت دختران دانشآموز و بررسی وضعیت حقوقبشر شده است».
در جریان رأیگیری برای این قطعنامه، شماری از نمایندگان سخنرانی کردند. از جمله استانیسلاو پولچاک در سخنان خود گفت: «شورای ملی مقاومت یک جنبش مهم است که توسط یک زن، مریم رجوی، هدایت میشود. من بهیاد دارم مریم رجوی هشدار داد که هر گونه قراردادی با رژیم ایران بیهوده است. پس لطفاً دیگر اشتباه نکنید؛ بیایید با زنان ایرانی کار کنیم و سپاه پاسداران را در لیست سیاه قرار دهیم».
دیوید لگا، نمایندهٔ دیگر پارلمان اروپا نیز گفت: «هزاران دختر دانشآموز مسموم شدهاند مسمومیت دختران دانشآموز شر محض و رژیم ایران هم شر محض است».
ریچارد چارنسکی نیز در سخنرانی خود گفت: «امیدوارم که در آینده ایران یک رهبر زن، مانند مریم رجوی ریاستجمهوری ایران را بهعهده داشته باشد؛ این بهترین مجازات برای حکومت زنستیز کنونی ایران خواهد بود».