اجلاس اخیر پارلمان کانادا، با عنوان «ایران بر سر دوراهی - تغییرات ژئوپلیتیکی و واقعیت‌های حقوق‌بشر»، یک رویداد مهم در حمایت از جنبش مقاومت سازمان‌یافته مردم ایران بود. این اجلاس که به دعوت خانم جودی اسگرو، نماینده ارشد حزب حاکم لیبرال و مایکل کوپر، نماینده پارلمان از حزب محافظه‌کار، رؤسای مشترک کمیته کانادایی دوستان ایران دموکراتیک، برگزار شد.
ضعف عمیق در مقابل خشم شهروندان
یکی از محورهای مطرح‌شده در این اجلاس، بررسی وضعیت بحرانی رژیم ایران و تناقض میان افزایش سرکوب و تضعیف قدرت حکومت بود.
مایکل کوپر در سخنان خود به‌شدت به وخامت اوضاع داخلی اشاره کرد و گفت: «پس از دهه‌ها فساد، سوء‌مدیریت، رکود اقتصادی و ظلم و ستم، ناآرامی‌های فزاینده‌یی در داخل ایران وجود دارد. زندگی روزمره برای ایرانیان تیره و تار است». وی توضیح داد که در شرایطی که مردم با تورم بی‌سابقه، کمبود غذا و برق دست‌وپنجه نرم می‌کنند و طبقه متوسط به فقر کشیده می‌شود، رژیم تنها به یک راه تکیه کرده است: خشونت و سرکوب، از جمله یورش گسترده برای اعدام‌ها که در ۹ماه اول سال جاری، به کشتار بیش از ۱۰۰۰نفر انجامیده است.
خانم جودی اسگرو نیز با تأییدی بر این تحلیل، اعدام‌های وحشیانه را نه نشانه‌ٔ اقتدار، بلکه بازتابی از استیصال توصیف کرد. وی تصریح کرد: «اعدام‌ها در ایران هر میزان هم که وحشیانه و بی‌رحمانه باشند نشانه‌ای از قدرت رژیم نیستند، بلکه بازتابی از ضعف عمیق آن در مواجهه با شهروندانی خشمگین و سرکش هستند». این دیدگاه، که سرکوب شدید را گواه اضمحلال رژیم می‌داند، مبنای اصلی حمایت قاطع پارلمانترهای کانادایی از مقاومت سازمان‌یافته شد.
حمایت قاطع از آلترناتیو دموکراتیک
حمایت از رهبری خانم مریم رجوی و طرح ۱۰ماده‌ای او، قلب این اجلاس را تشکیل می‌داد. مایکل کوپر با تأکید بر لزوم ایستادگی در کنار مقاومت، اذعان داشت: «اکنون بیش از هر زمان دیگری، ما باید قوی و محکم در کنار خانم رجوی و رهبری باور نکردنی، دیدگاه و طرح ۱۰ماده‌ای او بایستیم. ما باید در کنار کسانی که هر روز در برابر رژیم مقاومت می‌کنند، بایستیم».
این حمایت فراتر از یک موضع‌گیری اخلاقی، پذیرش اعتبار شورای ملی مقاومت ایران در صحنه بین‌المللی است. جودی اسگرو خاطرنشان کرد که شورای ملی مقاومت «واقعیت‌های دقیق و جامعی را در مورد ایران، چه در مورد حقوق‌بشر، مسائل هسته‌یی یا بی‌ثبات‌سازی منطقه‌ای ارائه می‌دهد». این اعتبار به مقاومت ایران امکان داده است که «طیف گسترده‌یی از صداهای سیاسی» را پیرامون هدف آزادی ایران متحد کند.
سناتور رابرت توریسلی، مهمان ویژه جلسه، به تفصیل درباره اصول برنامه ۱۰ماده‌ای خانم رجوی سخن گفت و مشروعیت دموکراتیک مجاهدین خلق را تأکید کرد. وی طرح را چنین تبیین نمود: «آنها متعهد به اصول دموکراتیک هستند. این طرح ۱۰ماده‌ای است. آنها غیرهسته‌یی خواهند بود. آنها تبعیض جنسیتی نخواهند داشت. انتخابات آزاد برگزار خواهد شد. احزاب متعددی وجود خواهند داشت. آنها با همسایگان خود در جنگ نخواهند بود. آنها نهادهای دموکراتیک ایجاد خواهند کرد و دوباره به خانواده ملت‌ها خواهند پیوست». این اهداف، به‌گفته توریسلی، دقیقاً همان چیزی است که جامعه جهانی آرزو دارد.
هشدار در مورد جایگزینی دیکتاتوری با دیکتاتوری دیگر
یکی از نکات کلیدی و تحلیلی اجلاس، رد قاطعانه هر گونه جایگزینی دیکتاتوری مذهبی با یک حکومت استبدادی دیگر بود. این موضع‌گیری، استراتژی رژیم در ارائه یک آلترناتیو قلابی را بی‌اثر ساخت. سناتور توریسلی با اشاره به نقش غرب در تأسیس پایه‌های رژیم فعلی آخوندها از طریق حمایت از شاه، تأکید کرد که «اگر شاه نبود آخوندها هم نبودند» و امروز، «ما اینجا نیستیم که یک دیکتاتوری را با دیکتاتوری دیگری عوض کنیم».
او نسبت به تبلیغ جایگزینی‌های اقتدارگرایانه هشدار داد و گفت: «متقاعد کردن مردم به این‌که تنها جایگزین، ملاها یا شاه هستند به تنها کسی که خدمت می‌کند خامنه‌ای است». وی تأکید کرد که مجاهدین خلق(مقاومت ایران) «همیشه یک اپوزیسیون دموکراتیک مشروع به رهبری خانم رجوی با اصول و پیشنهاداتی بوده که بالاترین استانداردهای حکومتی را برآورده می‌کند».
کاستاس منگاکیس، نماینده پارلمان از حزب محافظه‌کار نیز در تأیید این اصل دموکراتیک گفت: «من معتقدم که برای سرنگونی این رژیم، شورش مردم ایران لازم است. ما به یک رویکرد دیکتاتوری، رویکرد اقتدارگرایانه یا رویکرد وحشیانه دیگر نیاز نداریم. ما نیاز داریم که دموکراسی پیروز شود».
طنین صدای قربانیان مقاومت
جلسه پارلمان کانادا هم‌چنین فرصتی برای شنیدن صدای خانواده‌های قربانیان رژیم بود که عکس‌های عزیزان شهید خود را در دست داشتند. این بخش، بعد انسانی و عمق فداکاری جنبش مقاومت را برجسته کرد.
محسن ماسوری، از خانواده‌های زندانیان سیاسی، در سخنان خود به شجاعت برادر زاده‌اش، سعید ماسوری، که ۲۵سال بدون مرخصی در زندان‌های سخت ایران بوده است، اشاره کرد. وی که خود شاهد اعدام اعضای خانواده‌اش توسط خمینی در سال‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۶۷ بوده، پیام مردم ایران را به نمایندگان کانادایی منتقل کرد: «از نمایندگان کانادا می‌خواهم که از دولت بخواهند که در کنار مردم ایران باشد، نه در کنار سرکوبگران آنها».
هم‌چنین مراد منصورپور، دانشجوی علوم کامپیوتر و نماینده انجمن‌های جوانان ایرانی در کانادا، فداکاری عمویش که در سن ۲۸سالگی اعدام شد را «یک مسئولیت اخلاقی و انسانی برای خود و نسل خود دانست. احمد حسنی نیز به‌عنوان پدر شهید ندا حسنی، تجربه خود از دیکتاتوری شاه و سپس آخوندها را بازگو کرد و بر تداوم مبارزه تأکید نمود.
شنیدن صدای ایران از جانب وجدان‌های شرافتمند
اجلاس پارلمان کانادا به‌وضوح نشان داد که حمایت بین‌المللی از مقاومت ایران به رهبری شورای ملی مقاومت، نه یک موضع‌گیری حاشیه‌ای، بلکه یک استراتژی تثبیت‌شده و فراگیر است که احزاب مختلف سیاسی کانادا را متحد کرده است. شجاعت مردم ایران در مواجهه با سرکوب، شایسته حمایت همه است. این اجلاس با تأکید بر طرد کامل دیکتاتوری، چه در قالب شاه و چه ملاها، مسیر روشنی را برای ایران آزاد ترسیم کرد؛ مسیری که با اصول دموکراتیک، غیرهسته‌یی بودن و تساوی زن و مرد در طرح ۱۰ماده‌ای خانم رجوی تضمین می‌شود.
این حمایت قاطع، پیام روشنی به مردم ایران می‌فرستد: صدای آنها در گوش وجدان‌های شرافتمند جهان پژواک دارد و آزادی پیروز خواهد شد.
