دیدار ۳۱تیر خامنهای با اعضای مجلس ارتجاع، تلاشی مذبوحانه برای سر و سامان دادن به آشفتهبازار ولایت است. توصیهٔ خلیفهٔ ارتجاع مبنی بر «شنیده شدن صدای واحد از کشور!» در حالی است که با فرو نشستن گرد و خاک ادعاهای مشعشع پیروزی در نمایش انتخابات، اکنون نظام ولایت فقیه با دور جدیدی از شقه و شکاف مواجه است. جریان انتخاب یک شورای بهاصطلاح راهبری برای تعیین وزرا، دور جدیدی از جنگ قدرت بین سهمخواهان و «پستآویزها» (۱) را دامن زده است. در یککلام در «ولایت سوراخ سوراخ» سگ صاحبش را نمیشناسد. باندهای تشکیل دهندهٔ نظام در حال جرواجر کردن یکدیگر برای بهدست آوردن سهم بیشتری از «گوشت قربانی» (۲) هستند.
تنش بین دو باند به جایی رسیده است که در نمایش جمعه شعار «ظریف برو گمشو!» باب شده است. روزنامهٔ سپاه پاسداران نوشته است:
«... همه اعتماد و حضور و تضمین این انتخابها در ذیل عنوان شورای راهبری به کسی سپرده شود که روزگاری امضای یک آمریکایی برایش تضمین بود و تضمین نشد، موجبات نگرانیهای دلسوزان واقعی نظام را فراهم آوردهایم.» (جوان. ۳۰تیر)
این روزنامه ترکیب مشخصشدهٔ این شورا را «افراد جنجالی و حاشیه ساز»، «افراد مروج سیاهنمایی، بنبست نمایی و ناامید کننده مردم»، «متهمین و افراد مؤثر در فتنه ۸۸»، «عوامل و مسببان اصلی سوءمدیریت و ناکارآمدی در دولت غربگرا و...»! نامیده است.
از آن طرف باند مقابل هم بیکار ننشسته و باند مقابل را «جلیلیسم» خوانده و با عبارت «جریان اقتدارگرای ارتدوکس»، «خود مطلق پندار، خود نظام پندار و خود اسلام پندار» از آن نام میبرد.
«تاملی روی افکار، مبانی و رویکردها جریانها و شخصیتهای اقتدارگرا داشتم؛ اکثرشان خود مطلق پندار، خود نظام پندار و خود اسلام پندارند. با همین خود حق پنداری مرتکب یک نوع دیگر ستیزی میشوند و این دیگر ستیزی آنها را به یک نوع آزار سیستماتیک هم هدایت میکند. گاهی اوقات بدون اینکه توجه کنند، حرفی میزنند که طرف مقابل خود را میچزانند. این سادیسم سیاسی با بدنه اقتدارگراها در همه کشورها دنیا عجین شده است. اقتدارگرایی هیتلر، موسیلینی و فرانکو را در نظر بگیرید همه این اقتدارگراها
دچار سادیسم سیاسی هستند و این خیلی دردناک است.» (ایلنا. ۳۰ تیر. مصاحبه با علیاکبر گرجی استاد حقوق عمومی)
علاوه بر آن «مسیح مهاجری» با تعریض طبقهٔ حاکم را «اهل تزویر» و «تشنگان قدرت» خوانده و خطاب به پزشکیان نوشته است:
«در کشور ما از زمان دولتهای نهم و دهم سه «دال» نهادینه شدند؛ دروغ، دغل و دزدی. اینها امالفسادند و تا ریشهکن نشوند، هیچ دولتی نمیتواند مشکلات کشور را حل کند.» (مسیح مهاجری. جمهوری اسلامی. ۳۰تیر)
عر و تیز امام جمعهها برای یادآوری ذوبشدگی پزشکیان در «مقام عظمای ولایت» و درخواست از او برای پیگیری شیوهٔ رئیسی، وجه دیگری از مخلبکشی بر سر و روی یکدیگر بر سر مردار است.
«دعا میکنیم که ایشون بتوانند... همکارانی را در کنار خودشون انتخاب کنند که در امتداد حرکت جهادی حرکت ارزشی شخصیتی مثل آیتالله رئیسی باشند» (آخوند حسینی بوشهری امام جمعه قم)
این نوع بهاصطلاح تعارفآمیز آن بود. والی خراسان، احمد علمالهدی آشکارا از «زاویه داشتن با مقام رهبری» صحبت کرد و هشدار داد که نباید کسی را متولی سیاست خارجی کرد که دست وزیر خارجهٔ آمریکا را بگیرد و نتیجهٔ آن این بشود که «سانتریفیوژها را مثل حلبی بار کامیون کنند، بگذارند بیرون توی آب سنگین اراک بتون بریزند!» (تلویزیون شبکهٔ خراسان. ۲۹ تیر)
این وضعیت قاراشمیش در حالی است که بهقول خودشان پزشکیان از سوی خامنهای هنوز مورد «تنفیذ!» و «تحلیف» قرار نگرفته و بهعبارت دیگر نه بهدار است و نه به بار. آنچه مسلم است آثار عملکرد زهر هلاکت رئیسی اکنون در سر و بدنهٔ نظام بهخوبی محسوس است. رهبر مقاومت مسعود رجوی در پیام ۱۶تیر خود نوشته بود:
«تعادل و فصل جدید در حاکمیت ولایت فقیه به اثبات رسید. این بنبست خامنهای را نشان میدهد و مرحله پایانی شاه را تداعی میکند. آثار ضربه بر گیجگاه خلیفهٔ وارفته و فرتوت ارکان نظام را به لرزه درآورده، دستگاه از درون سوراخ سوراخ شده و گرگها یکدیگر را میدرند. گفته بودیم که بهغایت استقبال میکنیم که خامنهای با تقلبات میلیونی هم که شده بگذارد سگ زرد به جای شغال بر کرسی ریاستجمهوری ولایت بنشیند. این شقه و شکاف در راستای قیام و گسستن بند از بند نظام است».
پانوشت:
() «پستآویز!» اصطلاحی است که یک جامعهشناس به نام محمد فاضلی ابداع کرده است:
«پستآویز، خود پست را دوست دارد، مهم نیست چه پستی باشد. پستآویز از خودش نمیپرسد من به درد این پست میخورم یا نمیخورم؛ دوست دارد پستی داشته باشد. پستآویز به اثربخشیاش در آن پست توجهی ندارد، گاه همین که به پست آویزان شود و بتواند با خودروی دولتی در خط ویژه حرکت کند برایش کفایت میکند.» (اصلاحات نیوز. ۳۰ تیر)
(۲) «بهخاطر دکتر پزشکیان بینوا، دست از سهمخواهی از این گوشت قربانی بردارید!» (بهزاد نبوی. تلگرام اصلاحاتنیوز. ۲۷ تیر)