روزنامه‌های حکومتی تیترهای اول و مهم خود را در روز ۱۹تیر، به مذاکرات رژیم با طالبان و دیدار رئیسی جلاد با آخوندهای قم اختصاص داده‌اند. در کنار اینها خبرهای فراگیری کرونا قرار دارد که برخی روزنامه‌ها این خبرها را یک کرده‌اند. برخی هم تیترهای مربوط به جنگ مافیاهای دارو بر سر واکسن کرونا را برجسته کرده‌اند. بحرانهای اقتصادی – اجتماعی و بن‌بست مذاکرات وین هم این روزها مثل ترجیع بند تکرار می‌شوند.
باز هم حاضر صحنه «روشهای براندازانه»
روزنامه‌های حکومتی در میان مطالب مربوط به بحرانهای اجتماعی ـ اقتصادی، از جضور مقاومت مردم ایران در عرصهٔ اجتماعی به بیانهای مختلف ابراز نگرانی کرده و هشدار داده‌اند
«دگردیسی دانشگاه از امید به ناامیدی» مطلب روزنامه اعتماد است به مناسبات سالگرد واقعهٔ سرکوب دانشجویان در روز۱۸تیر سال۱۳۷۸، که با اشاره به فضای خفقان زدهٔ دانشگاهها به نظام هشدار داده: «به‌نظر می‌رسد طی این سال‌ها نگرشی در فضای دانشگاه بروز و ظهوری بیشتر پیدا کرده که معتقد است گرایش اصلاح‌طلبانه در عرصه عمل توفیق چندانی حاصل نکرده و این در حالی است که طبیعتاً ناامید شدن از روشهای اصلاح‌طلبانه، زمینه را برای جهات دیگر از جمله گرایش‌های برانداز فراهم می‌کند».
روزنامهٔ حکومتی آرمان هم به‌نقل از یک عضو باند مغلوب نوشته است: «پیروز انتخابات ۲/۵۱ درصدی بودند که شرکت نکردند به‌علاوه حدود ۱۴درصد آرای باطله. یعنی ۶۵درصد منتقد به شرایط فعلی. در بین کسانی که رأی ندادند یک عده‌یی برانداز بودند».
«باور ندارید که جامعه در حال انفجار است؟» عنوان مطلب دیگری در روزنامه آرمان است که به‌نقل از یک کارشناس حکومتی نوشته است: «امروز جامعه ایران با چالش گرسنگی و انفجار فلاکت و بیچارگی مواجه شده است. رئیس پلیس تهران به‌تازگی عنوان کرده ۵۰درصد سارقان که دستگیر شده‌اند برای بار اول سرقت کرده‌اند و همه این افراد نیز بر اساس گرسنگی و فقر دست به چنین کاری زده‌اند. میزان بزهکاری و جنایت بر اساس فقر و گرسنگی در حال افزایش است. چه زمانی در کشور چنین وضعیتی وجود داشته است؟ کسی که گرسنه است نه‌تنها از زندان و از
هیچ چیز دیگری نمی‌ترسد؛ بلکه برای زنده ماندن خود دست به هر کاری می‌زند».
تسلیم به جامعه جهانی شرط بقای نظام
روزنامه‌های باند مغلوب با اشاره به بحرانهای داخلی و بن‌بست مذاکرات جابه‌جا شرایط انفجاری جامعه را گوشزد کرده و بر ضرورت عقب‌نشینی نظام از سیاست‌های توسعه‌طلبانه و مداخله‌جویانه‌اش تأکید کرده‌اند.
«قطاری که به جنوب می‌رود» عنوان مطلبی در اعتماد است که نوشته «شکاف میان نگاه و برداشت مردم از وضعیت جامعه و کشور با ارزیابی بخشی از مسئولان از این وضعیت در حال افزایش است. در تحلیل بدبینانه مسئولان می‌دانند که وضع چگونه است و تصمیم دارند که برای ارزیابی و برداشت مردم تره خُرد نکنند و بگویند همین که هست، فرض کنید که قطاری در حال حرکت به سوی جنوب باشد. مسئولان هدف خود را رفتن به شمال تعریف کرده‌اند و در داخل قطار به سوی شمال حرکت می‌کنند و مدعی رفتن به شمال هستند». این مقاله در ادامه افزوده است: «وضعیت کنونی برق، آب، انرژی، راه و حمل و نقل و اینترنت، همگی، در حالی که روشن است، قطار را تحریم به سوی جنوب می‌برد و عملکرد مدیران اجرایی در دل این حرکت به سوی جنوب باید ارزیابی شود. مسأله اصلی تغییر جهت قطار است. مسأله‌یی که ظاهراً نمی‌خواهد موضوع بحث قرار گیرد».
روزنامهٔ ستاره صبح هم زیر عنوان «چرا کشور به‌جای پیشرفت پس‌رفت کرده؛ ریشه در کجاست؟» به در گل فرو رفتن سیاست‌های نظام اذعان کرده و از جمله نوشته است: «اکنون مشکلات آن‌قدر درهم‌تنیده شده که لازم است در روابط خارجی و نحوه اداره کشور تجدیدنظر صورت گیرد و سمت‌وسوی سیاست‌ها به‌جای «توپ» و «تشر» به سمت تعامل و قرار گرفتن ایران در چرخه اقتصاد و تجارت جهانی با برداشتن تحریم‌ها قرار گیرد».
روزنامهٔ اعتماد در مطلب دیگری با عنوان: «آیا روند تصمیم‌گیری در تهران در سایه ورود «کمیته تطبیق» تغییر کرده است» بر ضرورت تسلیم و عقب‌نشینی از سیاست‌های شکست‌خورده تأکید کرده و نوشته است: «در چنین شرایطی مسیر پیش روی (نظام) در صورت تداوم تعلیق مذاکرات، روشن نخواهد بود. عدم تمدید رسمی تفاهم فنی با آژانس در سایه عدم احیای برجام می‌تواند به صدور قطعنامه شورای حکام علیه ایران منتهی شود. صدور قطعنامه در شورای حکام می‌تواند نخستین حلقه از دومینوی افزایش فشارها از کانال آژانس و شورای امنیت بر (نظام) باشد». این مقاله در ادامه به نظام تهدید اجماع جهانی و رفتن به ذیل قطعنامه‌ملل متحد را یادآوری کرده و افزوده است: «ضمانتی برای تداوم این وضعیت وجود ندارد به‌خصوص آن که در حال حاضر جو بایدن جای دونالد ترامپ را برای اروپایی‌ها گرفته و این اجماع می‌تواند به ضرر ایران در هفته‌های پیش رو تمام شود».
