مطلع پیروزی بزرگ در ژنو، یک هوشیاری و تشخیص به‌موقع در ارجاع به قانون اساسی جنبش دادخواهی بود. فوریت شکایتی بود که دادستان فدرال سوئیس را برانگیخت تا به کنه و جوهر ملی و انسانیِ یک دادخواهی پی ببرد: تضمین شرکت نکردن قاتل هزاران زندانی سیاسی در فروم تعیین پناهندگی؛ قاتلی که نسل‌کشی، شکنجه و اعدام‌های فراقانونی، سطرهای شناسنامه‌اش هستند.
هر سطر قانون اساسی جنبش دادخواهی با فراخوان به حراست و نگاهبانی از وجدان بیدار انسانی آغاز می‌شود. مخاطب، هر ایرانیِ آزاده‌یی است که فارغ از هر گرایش اعتقادی و سیاسی، ندای دادخواهی خون دهها هزار شقایق آزادی ایران‌زمین و طنین مداوم رنج و آه مادران دادخواه را شنیده است. مخاطب، مسؤلیت‌شناسی در قبال وسعت سوز تنور سینه‌ٔ یک میهن است که بیش از چهار دهه، نفیر سوز آن از چکاد دماوند و سبلان به سراسر ایران ساطع می‌شود.
سطرسطر قانون اساسی جنبش دادخواهی، با صدق عاطفیِ جوهر انسانیت نگاشته شده است. از این‌رو، هر تراشه‌یی که از جانب دیکتاتوری ملایان همراه با سعایت مماشاتگران با آن، قصد خدشه وارد کردن بر سطور قانون اساسی جنبش دادخواهی را دارد، بلافاصله با واکنش فوریِ مخاطبان هوشیار این جنبش مواجه خواهد شد.
صفحه‌یی رخشان از این واکنش، روز چهارشنبه ۲۲ آذر در ژنو ظاهر شد و به‌ناگهان یک کارزار قوی دادخواهی را به فراخوان برای محاکمه‌ٔ ابراهیم رئیسی و خامنه‌ای در یک دادگاه بین‌المللی بالغ نمود. ثبت شکایت از رئیسی در ژنو، همان هوشیاری در ارجاع به قانون اساسی دادخواهی بود که یک‌باره، تمام بساط دسیسه‌چینی برای قالب کردن قاتل زندانیان سیاسی به فروم تعیین پناهندگی را به‌هم زد.
چند رمز مشترک میان سخنان شرکت‌کنندگان در تظاهرات و گردهمایی ژنو در گردش بود: «متعهد بودن به آزادی»، «همبستگی با مقاومت دیرینه در مسیر آرمان آزادی»، «استمرار مبارزه» علیه «جنایت‌کاران شرور» آپارتاید سیاسی ــ مذهبی آخوندی.
در گردهمایی ۲۲ آذر در ژنو، چشم‌انداز استراتژی ظفرنمون جنبش دادخواهی، چنین تعبیر شد: «شکایت ثبت شده توسط دادستانی کل فدرال بسیار جدی گرفته شد، اما بیش از آن، این رئیسی بود که این شکایت را جدی گرفت؛ چرا که او می‌داند قتل‌عام سال ۶۷ یک نسل‌کشی بزرگ بود. دادگاه جنایی سوئیس، قتل‌عام را به‌عنوان یک جنایت علیه بشریت تلقی کرد. این نشان‌دهنده خطر بزرگ برای رئیسی به‌عنوان یکی از مسئولان این قتل‌عام است».
شکست سفر رئیسی به ژنو، ار درک مفهوم جنگ سیاسی روز بین یک مقاومت سازمان‌یافته با تمامیت دیکتاتوری ملایان میسر شد.
این شکست از اراده و حضور ایرانیان نافی هر گونه دیکتاتوری، در میدان نبرد حاصل شده است.
این شکست می‌گوید دامنه و عمقی داخلی و بین‌المللیِ جنبش دادخواهی مردم ایران بسابسا قدرت‌مندتر از زرادخانه‌ٔ دیکتاتوری ولایی ــ آخوندی است.
این شکست می‌گوید حتا اگر مماشاتگران غرب هم پیش پای جلادان حاکم بر ایران فرش پهن کنند و کارت دعوت بفرستند، باز هم اراده‌ٔ پایداران بر سر مبارزه‌ٔ تمام‌عیار و همه‌جانبه با اشغال‌گران ایران، عرصه‌ٔ حقوق و قانون را فتح می‌کند و شکست را به جبهه‌ٔ ارتجاع و هم‌سویان بین‌المللی‌اش تحمیل می‌کنند.
این پیروزی به‌عنوان «یک دستاورد عظیم برای مقاومت ایران»، ندا سرمی‌دهد که جبهه‌ٔ آزادی علیه هر گونه دیکتاتوری، چشم‌انداز پیشروی تا تحقق تمام خواسته‌های جنبش دادخواهی را پیش رو دارد و پایداری و حضور و تکاپویش، راهگشای‌های نوین را می‌آفریند.
