اخیراً رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی از خروج سالانه رقمی بین ۳۰ تا ۴۰ملیارد دلار خروج سرمایه و ارز از کشور و سرمایه‌گذاری آن در کشورهای خارجی خبرمی‌دهند.
جدیدترین اظهارات در این زمینه اظهارات صادق زیبا کلام از عناصر باند روحانی است که می‌گوید: «گفته می‌شود ظرف ۲سال گذشته(۹۶، ۹۷ و حتی ۹۸) حدود ۳۰ تا ۴۰میلیارد دلار پول از کشور توسط ایرانی‌هایی که وضعیت مالی خوبی داشته‌اند خارج شده و با این پول در کشورهایی هم‌چون امارات، گرجستان، ترکیه و... سرمایه‌گذاری کرده و با این سرمایه‌ها ملک، آپارتمان خریده و یا در بانک‌های خارجی پس‌انداز کرده‌اند. این مسأله بسیار هولناک است. به‌دلیل آن که این پول معادل یک سال درآمد نفتی کشور است آن هم در شرایطی که وضعیت عادی باشد و تحریم وجود نداشته باشد. این پولی است که باید در صنعت، کشاورزی، حمل و نقل و جهانگردی و... سرمایه‌گذاری شده و باعث رونق اقتصادی و ایجاد اشتغال و صادرات می‌شد».(روزنامه آرمان ۲۷شهریور ۹۸)
افرادی که ارز از کشور خارج می‌کنند، سردمداران رژیم، آقازاده‌های آنها و اقلیت کوچکی از وابستگان به حاکمیت هستند.
آنهایی هم که به بهانه وارد کردن کالاهای اساسی مورد نیاز مردم ارز وارد و خارج کرده و مابه‌ازای آن کالا وارد نمی‌کنند تماماً وابستگان حکومتی و از عناصر اقلیت دارا هستند.
دزدی و فساد سیستماتیک و نهادینه در رژیم آخوندی آن‌چنان گسترده است که این روزها سردمداران و مهره‌های حکومتی که خودشان جزو شاه‌دزدهای نظام هستند، به ناگزیر به فساد نهادینه شده اذعان کرده و برای ردگم کردن، فریاد آی دزد آی دزد سرمی‌دهند.
محاکمه عناصر درجه چندم در فسادها صرفاً ترفندی است برای ریختن آب بر آتش خشم مردم. ترفندی که خریدار ندارد و مردم می‌دانند که کلیت نظام فاسد است.
علی ربیعی، سخنگوی دولت روحانی، در مصاحبه با روزنامه حکومتی ایران ۵شهریور ۹۸ به این امر اینچنین اعتراف کرد: «بگذارید با آمار و شاخصهای نظرسنجی به شما پاسخ بدهم. من هر سه‌شنبه با همه دستگاه‌های حاکمیتی که افکار عمومی را سنجش می‌کنند، جلسه دارم. ۴مفسر هم در این جلسات با من همکاری می‌کنند تا با تکیه بر این داده‌ها، تصویر دقیق و درستی از جامعه به‌دست بیاوریم. مطابق نتایج نظرسنجی‌های این مراکز حاکمیتی، ۹۱درصد مردم تصور فساد دارند».
آیا همین آمار که ربیعی می‌دهد بیانگر عمق نفرت عموم مردم ایران نسبت به گنداب فساد در نظام آخوندی نیست؟ آیا این اعترافات بیانگر فاصله عمیق طبقاتی نیست؟
روزنامه جهان صنعت وابسته به باند روحانی ۲۷شهریور ۹۷ نوشت: «امروز جامعه دارای د۲طبقه پایین و بالاست که این شکاف عمیق طبقاتی در خلأ یک طبقه، بار سنگینی را بر مردم تحمیل کرده است.
پولشویی، فساد اقتصادی و ظهور مفاسد اقتصادی حاصل این اقدامات است چرا که در لایه‌های اقتصاد کشور تنها افرادی قادر به ادامه فعالیت هستند که با توجه به رانت می‌توانند سرمایه‌هایی از منابع مردم کسب کنند البته با حمایتهایی از بدنه دولت».
همین روزنامه حکومتی ۱۹مرداد ۹۸ در زمینه تکیه چپاولگران و مفسدان حکومتی بر قدرت نوشت: «بیش از آن که اصحاب ثروت به قدرت برسند، اصحاب قدرت به ثروت می‌رسند، این رابطه ساختاری میان قدرت-ثروت باعث می‌شود کسانی که به قدرت دولتی رسیده‌اند به ثروتهای خاص دست بیابند».
در مورد فساد نهادینه سیاسی و اقتصادی در حاکمیت آخوندی پیش از این نیز احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص نظام گفته بود: «امروز فساد گسترش یافته طوری که هر زمان به قسمتی از آن دست می‌زنید، از صدطرف صدا بلند می‌شود».(روزنامه ایران ۵آبان ۹۷)
در سایه این فساد گسترده است که ۱۶میلیارد دلار ناقابل که به‌اصطلاح برای تهیه کالاهای اساسی مورد نیاز سفره مردم اختصاص داده شده بود، به بهانه واردات این کالاها، از کشور خارج شد و مابه‌ازای آن جنسی وارد کشور نشد.
میلیاردها دلار با نرخ ۴۲۰۰تومانی برای واردات کالاهای اساسی از کشور خارج شد، اما مابه‌ازای آن کالاهای لوکس که به درد اکثریت مردم فقیر ایران نمی‌خورد وارد کشور شد و با نرخ ارز ۱۲هزار تومان به بالا در بازار آزاد فروخته شد.
مگر غیر از این است که ۱۴۸میلیارد دلار موجودی حساب آقازاده‌ها در بانک‌های خارجی که در یک جدال باندی محمود بهمنی، رئیس سابق بانک مرکزی رژیم، به آن اعتراف کرد از راه دزدی و چپاول اموال مردم به‌دست نیآمده است؟ ۲سال ارز ناشی از صادرات چرا به کشور بازنگشته است؟
در زمینه موجودی حساب آقا زاده‌ها بهمنی گفت: «۲سال ارز ناشی از صادرات به کشور ما بازنگشته است. چرا امروز اعلام می‌کنند ۱۴۸میلیارد دلار موجودی حساب آقازاده‌های ما در بانک‌های خارجی است. ذخایر کشور ما این‌قدر نیست، یعنی بیش از ذخایر ارزی کشور ما موجودی حساب آقازاده‌ها در خارج از کشور است».(سایت شفقنا ۱۵تیر ۹۸)
هم‌چنان که اشاره شد اخیراً باندهای رژیم فریاد آی دزد آی دزدشان بلند است و قضاییه آخوندی هم پز مبارزه با فساد گرفته و عناصر دست‌دوم و دست‌چندم را محاکمه می‌کند.
اما در حالی‌که در محاکم ضدانسانی رژیم دست انسان‌ها را به بهانه سرقت‌های جزیی و ناچیز قطع می‌کنند، نه تنها دست هیچیک از این عناصر فاسد قطع نمی‌شود، بلکه پس از گذراندن چند صباحی «در بندهای مالی زندان اوین با اتاق‌های لاکچری»، آزاد می‌شوند و دوباره به «شغل شریف» دزدی از اموال ملت مشغول می‌شوند.
چگونه امکان دارد قضاییه آخوندی که خودش غرق در فساد و رؤسای آن جزو قاتلان مردم و چپاولگران اموال آنها هستند، با فساد گسترده و فراگیر در حاکمیت مبارزه کند.
اگر قرار باشد مبارزه جدی با فساد صورت بگیرد، باید قبل از هر کس و هر نهادی خامنه‌ای و بیت او مورد حسابرسی دقیق قرار بگیرند و پاسخ بدهند که ثروت ۹۵میلیارد دلاری تنها یکی از نهادهای وابسته به آن با عیوان «ستاد فرمان اجرایی امام» از کجا آمده و با چه شیوه‌های ضدمردمی حاصل شده است.
می‌بایست سپاه پاسداران ضدمردمی که سرکرده نهادهای فاسد و قاچاقچی نظام آخوندی است، مورد حسابرسی قرار بگیرد و پاسخگو باشد که این همه ثروت را از کجا آورده است.
مبارزه با فساد در نظامی که تمامی ساختارش از رأس به پایین بر غارتگری و چپاول سوار است تنها با برانداختن و تغییر این ساختار امکان‌پذیر است، مأموریتی که مردم و مقاومت مردم ایران به آن همت گمارده‌اند.
