اکنون اغلب گزاره‌ها این را می‌گوید که دخیل بستن دیکتاتوری آخوندی به نتیجهٔ انتخابات آمریکا و احیای سیاست مماشات، به جایی نرسیده و مشکلی از سلسله بحرانهای آن را حل نکرده است. وضعیت برای این رژیم روز به روز غامض‌تر از پیش می‌شود. خواب و خیال طلایی برای بازگشت یک‌شبه به برجام اکنون رنگ باخته و به جای آن ملقمه‌ای از هراس، بدبینی، استیصال و شک نشسته است. این زمزمه اکنون در میان مهره‌های حکومتی به گوش می‌رسد که می‌گویند سیاست‌های دولت جدید آمریکا در مورد برجام ادامهٔ سیاست‌های دولت قبلی است.
کیهان ۱۱بهمن۹۹ در این مورد می‌نویسد:
«اظهارات بلینکن و بایدن و دیگر مقامات دولت جدید آمریکا، تکرار ۱۲شرط گستاخانه پمپئو علیه ایران است.
«مگر ول می‌کنند شما را؟»
کیهان شریتعمداری با یادآوری اظهارات ۲۸مهر۹۵ خامنه‌ای در مورد برجام‌های ۲و۳ و تنازل بی‌پایان چشم‌انداز تاریکی را در برابر دیکتاتوری آخوندی تصویر می‌کند:
«این همان چیزی است که من بارها و بارها می‌گفتم؛ هم به مسئولان در جلسات خصوصی گفتم، هم در جلسات عمومیِ اینجا گفتم که [خیال می‌کنید اگر] شما در قبال مسأله هسته‌یی عقب‌نشینی کنید، مسأله شما با آمریکا تمام می‌شود؟ نه آقا، قضیه موشک پیش می‌آید [که] چرا موشک دارید؛ از قضیه موشک مأیوس بشوند، قضیه مقاومت پیش می‌آید که چرا شما از حزب‌الله، از حماس، از فلسطین حمایت می‌کنید؛ این قضیه را اگر حل کردید، عقب‌نشینی کردید، یک قضیه دیگر پیش می‌آید، [مثلاً] قضیه حقوق‌بشر پیش می‌آید؛ قضیه حقوق‌بشر را اگر حل و فصل کردید و گفتید خیلی خب، ما در حقوق‌بشر طبق معیارهای شما عمل می‌کنیم، قضیه دخالت دین در دستگاه دولت [پیش می‌آید]؛ مگر ول می‌کنند شما را؟».
بازتعریف استراتژیک در برنامهٔ هسته‌ای!
یک روزنامهٔ دیگر وابسته با باند خامنه‌ای، صحبت از یک «باز تعریف استراتژیک در برنامهٔ هسته‌ای» می‌کند که اسم مستعار تنازل بی‌پایان و برجام‌های موشکی و منطقه‌یی است.
«موضع دولت بایدن نشان می‌دهد که ایران نیازمند بازتعریف استراتژیک در برنامهٔ هسته‌یی، در صورت تداوم اصرار آمریکا بر سیاست اول ایران است».
این روزنامه در سطرهای بعدی، تصویر واضح‌تری از این «بازتعریف استراتژیک»! به دست می‌دهد:
«مشروط شدن بازگشت آمریکا به اجرای تعهدات ایران، تنها بخشی از سخنان وزیر خارجه آمریکا بود. بلینکن علاوه بر تأکید بر این‌که اگر ایران به تعهداتش در برجام برگردد، ایالات متحده هم همین کار را خواهد کرد. این را هم گفت که تازه بعد از بازگشت دو طرف به برجام، آمریکا دنبال توافقی بلندمدت‌تر و مستحکمتر خواهد بود. وزیر خارجه آمریکا با بیان این‌که تا رسیدن به توافق با ایران، فاصله زیادی وجود دارد، افزود: این توافق می‌تواند زمینه‌ای برای ایجاد یک توافق طولانی‌تر که دیگر مسائل تنشزا در روابط با ایران را برطرف کند، باشد» (روزنامه حکومتی جوان. ۱۱بهمن۹۹).
ادامهٔ تحریم‌ها با شناسه‌های جدید
اکنون حتی باند مغلوب نظام که برای رفتن «آن کم‌سواد تاجر مسلک»! روزشماری می‌کرد و در باغ سبز نشان می‌داد، دریافته است که دخیل بستن به جسد برجام گره‌گشا و شفا دهندهٔ بحرانهای رو به تزاید حکومت آخوندی نیست. موضوع بیخ‌دارتر از آن است که تصور می‌شد و رژیم اگر دنبال رفع تحریم‌هاست باید جام‌های زهر بعدی را سر بکشد. روزنامهٔ سیاست روز به زبانی دیگر آینده تاریک نظام ولایی را پیش‌بینی کرده است:
«نکته‌ای که وجود دارد این است که آمریکایی‌ها برای لغو تحریم‌ها به برجام باز نمی‌گردند بلکه این تحریم‌ها را در قالب یک دستورهای اجرایی جدید دنبال می‌کنند و بعد برای آن شناسه‌های جدیدی مثل شناسه‌ٔ هسته‌یی، هم شناسه‌های تروریسم، هم حقوق‌بشر و... می‌زنند.
در این زمان است که دولتمردان آمریکایی می‌گویند: این‌ها که در برجام نیست و حالا که آمریکا به برجام بازگشت است، این تحریم‌ها تحریم‌های دیگری است! خیلی خب می‌خواهید این‌ها حل بشود حالا بیایید بنشینید برای تک‌تک این‌ها گفتگو کنیم. بعد مثل همین بحثی که ترامپ دنبال می‌کرد می‌گوید این اهرم‌های فشار حداکثری دست من است، حالا بیا یکی‌یکی گفتگو کنیم» (سیاست روز. ۱۱بهمن۹۹).
تلهٔ اتمی
با توجه به این چشم‌انداز تاریک است که بازگشت آمریکا به برجام [همان‌طور که خامنه‌ای گفت و رسانه‌های حکومتی نیز تصریح کرده‌اند] می‌تواند ضرر آفرین و خطرناک باشد.
از مجموع آنچه گفته شد، می‌توان نتیجه گرفت که رژیم یا باید به شاخ و شانه‌کشیدنهای اتمی و عدول از تعهدات پیشین خود ادامه دهد و تبعات دردناک و اتوماتیک‌مان آن از جمله خفگی مهلک را بپذیرد یا با با پذیرش برجام‌های موشکی و منطقه‌یی تن به تنازلی بی‌پایان و زهرخوریهای بعدی بدهد. در تلهٔ اتمی، گزینهٔ سومی متصور نیست.
