در روزهای سالگرد ربودن انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران، به‌رغم تبلیغات و آمارسازی‌های شیادانه و ادعای پیشرفت و دستاوردهای آن‌چنانی، فریادهای وحشت از شرایط انفجاری جامعه و دل‌سوزاندن برای معیشت سخت مردم، از تریبون‌های مختلف نظام به گوش می‌رسد.
محقق نشدن آمال و آرزوهای رژیم
محمد قسیم عثمانی، عضو مجلس ارتجاع، در جلسهٔ ۱۶بهمن از وسط وعده‌درمانی یک‌مرتبه به عرصهٔ جنگ باندی رفت و طوق فضاحت کارنامهٔ ۴۰ساله رژیم را به گردن باند رقیب انداخت: «وظیفه مجلس شورای اسلامی این است که از بودجه سال آتی یک سپر دفاعی مؤثر و کارآ بر معیشت ملت ایران تدبیر و طراحی کند، اما آنچه در این میان برای مردم غیرقابل تحمل است عدم تحقق آرمانها و سوءمدیریت‌ها، ناکارآمدی‌ها باندبازی و جناح‌بندی‌ها سپردن امور به افراد فاقد صلاحیت و ناتوان، حذف افراد توانمند و موجه به‌دلیل غیرموجه و جناحی، نگاه غلط به حل مشکلات کشور تحت عنوان انقلابی‌گری، تندروی‌های غیرمعقول و غیرمنطقی، تبعیض‌های ناروا به‌دلیل مسائل قومی و مذهبی، بکارگیری مدیران مرعوب از آمریکا در سطح خرد و کلان و نگاه ناامیدانه به آینده کشور است».
آنچه این عضو مجلس ارتجاع را از وسط امیددرمانی به وادی دعوای باندی و یادآوری بحرانهای لاینحل پرتاب می‌کند، هراس مشترک تمام مقامات است که هر یک به زبانی آن‌را به زبان می‌آورند.
زندگی شاهانه سردمداران نظام
آخوند ناصر موسوی لارگانی، از باند خامنه‌ای، در مورد چپاول و غارت سردمداران حاکمیت گفت: «مردم شاه را از کشور بیرون نکردند که برخی از مسئولان در نظام جمهوری اسلامی برای خود زندگی شاهانه در لواسان و شمال شهر تهران ترتیب دهند و فرزندان‌شان را به سوئیس و کانادا بفرستند؛ چگونه ممکن است فردی با ۴۰سال کارمندی و مسئولیت امروز هزاران میلیارد تومان سرمایه داشته باشد».
این آخوند هراسان در انتها به کانون وحشت نزدیک شده و نسبت به تبدیل یک بحران اجتماعی به یک «چالش امنیتی» هشدار داد.
بهمن طاهرخانی، عضو دیگر مجلس ارتجاع هم از ناکارآمدی طرح های دولت و معیشت مردم ابراز نگرانی کرد: «دولت باید بپذیرد تدابیری را بیندیشد که مشکلات مردم حل شود. مردم در شرایط سختی زندگی می‌کنند که مشکلات فراوان دارند».
نگرانی از قیام
با وجودی که دو باند رژیم این همه هشدار می‌دهند و سنگ معیشت مردم را به سینه می‌زنند، اما هیچ‌یک راه‌حلی ندارند و حرف‌ها و هشدارهایشان چیزی جز بروز وحشت از قیام مردم ایران نیست. همان واقعیتی که روز ۱۶بهمن پاسدار علیرضا زاکانی، عضو سابق مجلس ارتجاع را به صحنه کشاند تا بگوید: «فتنه بعدی رودررو کردن مردم با انقلاب است». همان که قبل از او هم علی خامنه‌ای نسبت به آن هشدار داده بود: «من به ملت عزیزمون عرض می‌کنم این بیداری را حفظ کنید این‌که اینها گفتند در سال ۹۷ ما چنین می‌کنیم چنان می‌کنیم نقشه‌هایی را برای جمهوری اسلامی اجرا کردند یعنی در واقع نقشه‌شون لو رفت این ممکنه فریب باشد، ممکنه جنجال را سال ۹۷ بکنند نقشه را برای سال ۹۸ بکشند».
هراس از سرنگونی است که سر تا ذیل نظام را به حول و ولا انداخته و نگران قیام و انقلابی دیگر در سال ۹۸ هستند، هراسی که علی خامنه‌ای را مجبور کرده که در این رابطه به «ملت عزیز»ی که خواهان سرنگونی بساط خلافتش هستند!، « عرض» کند که «این بیداری را حفظ» کنند.
شکست پس از ۴۰سال
این اظهارات وحشت‌آلود بیانگر شکست حکومت آخوندی پس از ۴۰سال حاکمیت تحمیلی و ننگین بر مردم ایران است. اعترافاتی که به‌روشنی بیانگر یک حاکمیت سرکوبگر و غارتگر است که
پس از گذشت ۴۰سال نه تنها هیچ گرهی از مشکلات معیشتی مردم ایران باز نکرده، بلکه اکثریت مردم را به خاک سیاه فقر کشانده و جیب آنها را خالی کرده است، اما در عوض جیب گشاد سردمداران و مهره‌های خود را پر کرده است.
وعده‌های پوشالی خمینی
درصورتی‌که در بدو تحمیل نظام بر مردم ایران توسط خمینی، او در روز ۱۰اسفند سال ۵۷ در مدرسه فضیه قم با وعده به مردم گفت: «زندگی مادی شما را می‌خواهیم مرفه بشد. زندگی معنوی شما هم می‌خواهیم مرفه باشد.دلخوش نباشید که مسکن فقط می‌سازیم، آب و برق را مجانی می‌کنیم، اتوبوس را مجانی می‌کنیم دلخوش به این مقدار نباشید»!(تلویزیون رژیم ۱۰اسفند ۹۷)
همچنین جمعه ۱۱اسفند سال ۱۳۵۷ در کتابخانه مدرسه فیضیه خطاب به خبرنگار روزنامه اطلاعات گفت: «هر چه زودتر مسکن برای بی‌خانمان‌ها و فقرای ایران حل گردد. آب و برق باید مجانی گردد».(روزنامه اطلاعات ۱۱اسفند ۹۷)
این وعده‌ها البته که هرگز محقق نشد، بلکه آنچه به‌وقوع پیوسته سرکوب و چپاول و غارت اموال مردم است. غارت توسط سردمداران حاکمیت اکنون نمایندگان مجلس آخوندی هستند که ناگزیر به زندگی شاهانه آنان اعتراف می‌کنند. در شرایطی که انبوه مردم بی‌مسکن هستند و بسیاری از مردم به حاشیه‌نشینی در شهرها و کلان‌شهرها روی آورده‌اند.
سردمدارانی که بعد از رسیدن به قدرت به بهای به فقر کشاندن اکثریت مردم ایران روی غارت و چپاول اموال آنها کاخها بنا کردند.
هراس از سرنگونی
چنین شرایطی است که نمایندگان مجلس ارتجاع را ناگزیر کرده است هشدار بدهند که خشم مردم در راه است و انقلاب و قیامی دیگر حاکمیت آخوندی را تهدید می‌کند. خصوصاً این‌که آنها به چشم طی یک سال گذشته قیام دیماه ۹۷ و مرداد ۹۸ و اعتراضات گسترده و مستمر در شهرهای ایران توسط مردم به‌جان آمده ایران را شاهد بودند و دیدند که خواست مردم نفی باندهای اصول‌گرا و اصلاح‌طلب و سرنگونی تمامیت این رژیم است.
هراس از سرنگونی است که سر تا ذیل نظام را به حول و ولا انداخته و نگران قیام و انقلابی دیگر در سال ۹۸ هستند، هراسی که علی خامنه‌ای را مجبور کرده که در این رابطه به «ملت عزیز»ی که خواهان سرنگونی بساط خلافتش هستند!، «عرض» کند که «این بیداری را حفظ» کنند.
