در آستانهٔ عاشورای حسینی هستیم. ۱۳۸۲سال پیش (قمری) در چنین روزهایی سپاه یزید راه و آب را بر روی امام حسین (ع) بسته بود و از امام میخواست تسلیم شود و با او بیعت کند. اما امام حسین میخروشید: «هیهات مناالذله!».
اکنون پس از یکهزاره و اندی بار دیگر یزید در کالبد ولیفقیه نمایان شده است. این بار در برابر خلقی که بیش از یک سده در پی آرمان آزادی با پای سر میدود، میرزمد، خون میدهد و کوتاه نمیآید. خامنهای اما همان جنایات را میکند و میخواهد که این خلق در برابرش تسلیم شود و با او بیعت کند!
یزید دوران این بار هم آب را به روی این مردم، در خوزستان و سایر استانها بسته؛ هم برق را قطع میکند؛ هم نانها را از سفرهها ربوده و هم راه ورود واکسن و دارو را بر مردم سد کرده و کرونا را به جان مردم انداخته تا کشتار کند. یزید دوران از سوی دیگر۳۰هزار تن از پیشتازان آزادی این مردم را سربدار کرده و همچنان در سیاهچال میاندازد، شکنجه میکند، ترور میکند، با روش معاویه شیطانسازی میکند تا بلکه آنها خموش و تسلیم، به حاکمیت ولایت فقیه تن دهند و با او بیعت کنند!
این بار یزید دوران، البته لباس عوض کرده و برای حسین سینه میزند اما تیغ را بر روی مردم و یاران واقعی حسین میکشد. در اوج کرونا و کشتار آن و در حالیکه پزشکان پیاپی میگویند باید از تجمعات و مراسم جلوگیری شود وگرنه کرونا بیشازپیش کشتار میکند، اما خامنهای میگوید باید بساط نمایشهای دجالگری به اسم حسین برقرار باشد، چرا که «این مجالس عزاداری زمینهٔ خوبی است، برای تضرع و توسل و استغفار!» (خامنهای-۲۰مرداد)؛ و اینگونه بهعمد مردم را در تنور کرونا میریزد.
اما این همه واقعیت نیست. در برابر این یزید، یاران حسین صف کشیدهاند. چهار دهه است با یزید دوران میرزمند، سر میدهند اما تن به ذلت تسلیم و بیعت با او نمیدهند. از روز ۳۰خرداد ۶۰ پرچم مقاومت را در برابر غاصبان حق حاکمیت مردم برافراشتهاند؛ در فروغ جاویدان به دل سپاه او زدند و با تقدیم ۱۳۰۴ جاودانه فروغ، نگذاشتند پرچم سرخ مقاومت و ایستادگی حسین لگدکوب توطئهٔ ارتجاعی-استعماری شود؛ آنجا که باید، با الگو قرار دادن زهیر و دیگر یاران و سرداران حسین از خانه و کاشانه و همسر و فرزند گذشتند تا شایستگی بالا نگهداشتن پرچم پیامبر جاودان آزادی را داشته باشند؛ زیر سنگینترین بمبارانهای استعمارگران که به امداد یزید دوران آمده بودند سر خم نکردند؛ ۱۴سال پایداری پر شکوه را در سختترین شرایط پیشه کردند و اکنون در سراسر ایران که هر گوشهاش کربلا و هر روزش عاشوراست، زیر حاکمیت یزید دوران، کانونهای شورشی برپا کردهاند و بنیان حکومت خامنهای را بهلرزه درآوردهاند.
بله، این دو تصویر ایران در آیینهٔ عاشوراست. یکسو سیاهی، تباهی، کشتار، جنایت و پلیدی خامنهای و رژیمش؛ سوی دیگر خلقی که همراه با مقاومت و سازمان پیشتازش در برابر یزید دوران ایستاده، شمشیر میزند، قیام میکند، خون میدهد اما با خامنهای و رژیمش سازش نمیکند و برآنست تا سراپردهٔ این رژیم یزیدی را از هم بدرد. بنای ارتجاع و دینفروشی را نیست و نابود کند و پرچم آزادی را به اهتزاز درآورد.