روز جمعه ۱۲بهمن امام جمعه‌های خامنه‌ای در شهرهای مختلف، به‌طور هماهنگ مبلغان مذاکره را زیر ضرب گرفتند. آخوند موسوی فرد در اهواز با بیان این‌که «خواسته‌های آمریکا توقف برنامه هسته‌یی، محدودیت قدرت نظامی و قطع نفوذ ایران در منطقه» است، سرنوشت دولت‌هایی مانند لیبی و سوریه را به طرفداران مذاکره گوشزد کرد و هشدار داد: «آنهایی که سر خود را زیر برف کرده‌اند باید بدانند که این وضعیت‌ها می‌تواند برای ایران نیز رخ دهد».
لایینی در ساری با بیان این‌که افراد ساده و خائن در داخل می‌خواهند نظام را پای میز مذاکره با آمریکا بکشانند گفت: «مذاکرات با شیطان به‌معنای تسلیم شیطان شدن است».
علم‌الهدی در مشهد مذاکره‌جویان را «یک عده افراد قدرت‌یاب و فرصت‌طلب از جریان‌های سیاسی منزوی و زاویه‌دار»، توصیف کرد که می‌خواهند «انقلاب را به‌حراج بگذارند».
علاوه بر نمایندگان ولی‌فقیه در استان‌ها، اعضای مجلس ارتجاع و روزنامه‌های باند خامنه‌ای هم طرفداران مذاکره با آمریکا را شلاق‌کش کردند.
روزنامهٔ سپاه پاسداران (جوان ـ ۱۰بهمن) در مطلبی با عنوان «مذاکره با دولت فعلی آمریکا سم مضاعف است» طرفداران مذاکره را با رگباری از دشنام مانند «مرعوبان یا مجذوبان غرب (غرب‌زده‌ها)»، «سهل‌اندیشان و عافیت‌طلبان»، «نفوذی‌ها»، «شبکه رسانه‌یی همکار غرب در داخل» و غیره... مورد حمله قرار داد و نوشت: «آنها حرف‌شان این است که «تنها چاره کار... مذاکره مستقیم با آمریکا و اعطای هر امتیازی برای برطرف شدن تحریم‌هاست».
کیهان خامنه‌ای هم در یادداشت روز ۱۰بهمن تحت عنوان «خوابی ساده‌لوحانه یا برخوردی مزدورانه؟!» مبلغان مذاکره با آمریکا را به‌شدت تخطئه کرد.
در این میان روزنامه‌های وابسته به اصلاح‌گران ولایت بر طبل مذاکره می‌کوبند. اما سرخوردگی خود را هم پنهان نمی‌کنند. روزنامهٔ حکومتی شرق (۱۱بهمن) زیر عنوان «چراغ سبز تهران و چراغ خاموش غرب» به زنجیره‌یی از موارد متعدد چراغ سبز دادن‌های مقام‌های رژیم، از تخت‌روانچی تا ظریف، تا پزشکیان، تا غریب‌آبادی و عارف اشاره می‌کند. در این میان حرف آخر را عارف، معاون اول پزشکیان زده است؛ او تصریح می‌کند: «هیچ راهی جز گفتگو برای نجات کشور وجود ندارد». «شرق» سپس با سرخوردگی خاطرنشان می‌کند که «خبری از نحوه تعامل و شیوه مذاکره تهران ـ واشنگتن در دولت ترامپ نیست».
علاوه بر اصلاح‌گران نظام، برخی عناصر باند موسوم به اصول‌گرا که قبلاً مذاکره را «دیپلوماسی التماسی» می‌نامیدند، حالا برای مذاکره اعلام آمادگی می‌کنند. از جمله حاجی‌بابایی نایب‌رئیس مجلس ارتجاع می‌گوید: «ما اهل مذاکره هستیم و با آمریکا هیچ دشمنی و جنگی نداریم» و اضافه می‌کند که «کشور ما اولین کشوری است که اعتقاد به مذاکره دارد! ما با هر جای دنیا جز رژیم صهیونیستی حتی آمریکا حاضر به مذاکره هستیم».
جالب است که در گرماگرم این دیپلوماسی التماسی، هم طرفداران و هم مخالفان مذاکره، موضع خود را مستند به خامنه‌ای می‌کنند که اخیراً (۹بهمن) به‌طور دوپهلویی گفت: «باید مراقب باشیم که با چه کسی مواجهیم و با چه کسی معامله می‌کنیم و حرف می‌زنیم».
کارگزاران و قلم‌زنان حکومتی جملگی در موضع‌گیری‌هایشان معترفند که اعلام آمادگی برای مذاکره، برای رژیم کارساز نیست و فقط درماندگی و ضعف نظام را بازتاب می‌کند. کیهان خامنه‌ای (۱۸ آذر) درخواست‌های مذاکره از سوی کارگزاران نظام را «نسخهٔ تسلیم در پوشش مذاکره با آمریکا» می‌داند و مذاکره‌جویان را جماعتی توصیف می‌کند که «یا خوابند یا مست‌اند یا دیوانه»!
ظهره‌وند دیپلمات-تروریست سابق رژیم و عضو کنونی کمیسیون امنیت و سیاست خارجی مجلس ارتجاع روز ۱۰بهمن در یک گفتگوی تلویزیونی در توصیف درماندگی رژیم و درخواست‌های مذاکره‌جویانه، گفت: «رابطه تحریم و خواسته‌های ما مثل گردن جورج فلوید زیر زانوی پلیس آمریکاست که می‌گوید من فقط زانویم را برمی‌دارم تو یک نفسی بکشی ولی خروجی ندارد. حتی اگر به‌خاطر همین دو سه بندی که باقی مانده تضمین بدهند، من می‌گویم بروید امضا کنید ولی این آغاز گرفتاری شما می‌شود لذا از اف.ای.تی.اف و این مسائل باید درگذریم و برجام ۲ هم برای ما خطرناک است».
