شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی رژیم آخوندی در نیمه‌شب ۲۴ آبان ۱۳۹۸ اعلام کرد نرخ هر لیتر بنزین آزاد از ۱۰۰۰ تومان به ۳۰۰۰ تومان افزایش می‌یابد. قیمت هر لیتر بنزین سهمیه‌ای هم ۱۵۰۰ تومان تعیین شد. دولت آخوند روحانی به مقدساتش قسم خورد که این کار برای مبارزه با قاچاق سوخت، کاهش مصرف بنزین و بهبود شرایط محیط‌زیست اتخاذ شده و برای جبران کسری بودجه نیست و درآمد حاصله از آن صرف اقشار کم‌درآمد خواهد شد! اما پس از کشتار ناجوانمردانه‌ٔ هزاران تن از همان اقشار ضعیف نگه‌داشته‌شده و کم‌درآمد، روحانی گفت: «سالانه حدود ۴۵۰ هزار میلیارد تومان بودجه برای اداره کشور در خزانه نیاز است، بالاترین مالیاتی که پیش‌بینی می‌شود سال آینده بتوانیم بگیریم ۱۵۰ هزار میلیارد تومان است، ۳۰۰ هزار میلیارد تومان دیگر که برای بودجه لازم است را از کجا بیاوریم؟» (مرکز اطلاع‌رسانی ریاست‌جمهوری)
آبان ۹۸ برای خامنه‌ای و دولت دست‌نشانده‌اش، گرفتن جان هزاران دردمند و پر کردن جیب‌هایشان برای مدت کوتاهی بود. مردم رنجدیده‌ٔ ایران هم با قیامی غرورآفرین و با بهای بی‌مانندی برگ سرخ دیگری در تاریخ مبارزات حق‌طلبانه و عدالت‌خواهانه برای قیامهای بعدی رقم زدند. هنوز فریاد جوانان پرشور میهن در آسمان ایران طنین‌انداز است: «مرگ بر گرانی»، «مرگ بر دیکتاتور»، «نترسید نترسید ما همه با هم هستیم»، «توپ تانک فشفشه، آخوند باید گم بشه...»
در شهریار معترضان مجسمه‌ٔ انگشتر خمینی ملعون را به آتش کشیدند. نیروی جنایت‌کار انتظامی و سپاه هم جان عده‌یی از آنان را گرفت.
زمینه‌سازی پزشکیان برای گران کردن بنزین
امروز و پس از قیام پرشکوه ۱۴۰۱ و تحریم‌های پی‌درپی نمایش انتخابات قلابی فاشیسم دینی و سقوط جلاد ۶۷ و روی کار آمدن دولت دست‌نشانده‌ٔ دیگر خامنه‌ای، باز هم اقتصاد بحران‌زده و لاعلاج حاکم در کنار انزوای جهانی رژیم آخوندی و جنگ‌افروزی خامنه‌ای در منطقه، به نشیب‌ها و سقوط‌های متوالی به دره‌ٔ کسریهای بودجه و افزایش تورم و بیکاری و هزار بلای دیگر مبتلا گردیده است. چاره‌ٔ کار از طرف باند جدید هم مانند دولتهای پیشین افزایش قیمت حامل‌های انرژی و هر چیز دیگری است که بتوان آن را به قیمت بالاتری فروخت تا چرخ ماشین قراضه‌ٔ خامنه‌ای بچرخد.
چند روز پس از اظهار چاکری پزشکیان به «آقا»، از نخستین اقداماتش زمینه‌سازی برای افزایش قیمت بنزین بود. پزشکیان با انتقاد از پرداخت یارانه بنزین گفت: هیچ منطقی وجود ندارد که دولت بنزین را با دلار آزاد وارد کند و با قیمت سوبسیدی به مردم بفروشد. دولتی که پول دارو و گندم و نهاده‌های دامی و حقوق بازنشسته‌ها را ندارد، نمی‌تواند بنزین را با دلار ۵۰ تومان بخرد و ۱۰ تومان بفروشد» (خبرآنلاین ۷ شهریور ۱۴۰۳).
بسیاری از دل‌خوش‌کرده‌ها به دولت جدید خامنه‌ای از این مقدماتی که بوی خون مردم ستم‌دیده به گوش می‌رسد نیز برانگیخته شده و واکنش نشان دادند: «یکی از حساس‌ترین موضوعات حال حاضر اقتصاد ایران، موضوع حامل‌های انرژی، به‌خصوص بنزین است. هر خبری در رابطه با بنزین، توجه افراد زیادی را برمی‌انگیزد. چرا که قیمت بنزین مستقیماً در زندگی تک‌تک شهروندان اثرگذار بوده و قیمت دیگر کالاها نیز وابسته به آن است. در همین زمینه و در پی اولین اظهارات بنزینی مسعود پزشکیان، انتقادات بسیاری از جانب مردم مطرح شد» (تجارت ۷ شهریور ۱۴۰۳).
واکنش‌های منفی به حرف‌های بنزینی پزشکیان
پزشکیان در پرده‌هایی از نمایش انتخاباتی گفته بود قرار نیست تغییری در قیمت حامل‌های انرژی ایجاد شود؛ اما بنا به گفته‌ٔ منتقدینش خیلی زودتر از آنچه انتظار می‌رفت وعده‌ها و اظهارات انتخاباتی خود را فراموش کرده است. علاوه بر این، قیاس نابجایش و مغالطه‌ٔ منطقی گفتارش سبب واکنش‌های منفی بسیاری گردید. این‌که اصلاً چرا باید یک کشور دارای بزرگ‌ترین ذخایر نفت و گاز، واردکننده‌ٔ بنزین باشد؟!
این‌که دستمزدهای ریالی مردم با هزینه‌های دلاری تناسبی ندارد.
این‌که هزینه‌های ضروری هر روز افزایش می‌یابد، اما دستمزدها متناسب با این افزایش و تورم کمرشکن اجناس نیست.
این‌که هزینه‌ٔ بنزین در کشورهای مرفه متناسب با درآمدهای سطح بالای آن‌هاست.
این‌که چرا هزینه‌های دیگر کشورها را به رخ مردم ستم‌زده‌ٔ ایران می‌کشند، اما رفاه و کیفیت زندگی آنان بیان نمی‌شود.
و این‌که بسیاری از کشورهای حتی کمتر توسعه‌یافته مدتهاست که دست به اصلاحات گسترده‌ٔ اقتصادی-اجتماعی و سیاسی زده‌اند ولی فاشیسم دینی حاکم بر ایران ۴۰ سال است با استبداد و غارت و جنگ‌افروزی به حیاتش ادامه داده است.
مردم اکنون می‌پرسند:
«مگر در دهه‌ٔ پر نکبت ۹۰ چندین بار قیمت حامل‌های انرژی را افزایش ندادید؟ و یارانه‌های خالی از محتوای حکومتی را بالا و پایین و کم و زیاد نکردید، پس چرا یک دهه، جامعه و زیست و کرامت مردم را به قهقرا بردید تا جایی که طبقه‌ٔ متوسط ایران را به نابودی سوق دادید؟
مگر کم منابع زیرزمینی را برای اهداف متضاد با منافع ملی تاراج کرده و کم ته‌مانده سفره‌های رنگین چند میلیاردی را صرف پنهان‌کاری شکستها و ورشکستگی‌ها به اسم یارانه و وام و قرض‌الحسنه و کمیته امام و و سفر مجانی در اربعین به کشور عراق کرده‌اید؟
غلط کردم‌های پزشکیان در ابتدای راه
پس از فضیحت‌گویی پزشکیان، روزنامه ایران (۷ شهریور ۱۴۰۳) به ماستمالی کردن اظهارات رئیس جدیدش پرداخت و مدعی شد سخنان پزشکیان «تقطیع‌شده» بود و او از یک سیاست غلط انتقاد کرده که به‌معنای اعلام یک تصمیم معین نیست: «کل این ویدیو ۵۷ثانیه و مربوط به جلسه تودیع و معارفه وزیر اقتصاد است. از زمان بسیار کوتاه این ویدیو می‌شود فهمید آنچه رئیس‌جمهور درباره‌ٔ قیمت بنزین گفته است، فقط بخش بسیار کوچکی از یک سخنرانی طولانی‌تر است».
پیمان مولوی، اقتصاددان با استفاده از ادبیات پزشکیان در سخنانش نوشته است: «هیچ منطقی وجود ندارد که ما خودرویی که ۱۰ هزار دلار قیمت دارد را در ایران به ۴۰ هزار دلار بخریم. جناب آقای دکتر پزشکیان خیلی چیزها در ایران منطق ندارد! دلیل منطقی نبودن، مردم نیستند سیاست‌های دولت و مجلس در سال‌های اخیر بوده است» (دویچه وله ۷ شهریور ۱۴۰۳).
