در جریان قیام، سران وسردمداران رژیم آخوندی تلاش مذبوحانه کردند تا علت اصلی قیام را که نفرت مردم از این حاکمیت و اراده آنان برای سرنگونی بود، لاپوشانی کنند.
آنها اینطور القا میکردند گویا مردم قیامکننده عدهیی معدود هستند که از بیرون تحریک شدهاند و خواست آنان در جهت براندازی ربطی به اکثریت مردم ندارند.
اما اکنون میبینیم که برق قیام آنچنان چشمانشان را آشفته کرده که در هر نشست و برخاستی از آثار کوبنده قیام هراسان و نالان هستند و مجبورند به واقعیت چشمانداز سرنگونی نظام ولایت اعتراف کنند.
سایت حکومتی جماران در ۱۶فروردین ۹۷ ضمن اعتراف به مشکلاتی که حاکمیت ولایت فقیه برای مردم بهوجود آورده و «خلقوخوی آنها را تنگ کرده است»، به دشواری «گام عملی از سوی صاحبان قدرت و نفوذ سیاسی برای پیدا کردن راهی در جهت برونرفت از این وضع» نیز اذعان میکند.
یعنی اینکه راه گریز از بحران اجتماعی و خشم مردم بسا دشوار است و از این جهت پیشبینی میکند «سال ۹۷ با اوجگیری تنشهای سیاسی و اجتماعی مواجه خواهیم بود»، زیرا «متأسفانه مشکلات ما بسیار و ظرفیتهای فعلی برای مقابله به آن مشکلات اندک است».
احمد بخشایش اردستانی، یکی از اعضای سابق مجلس ارتجاع، نه تنها مشکلات داخلی رژیم را ناشی از خروش و قیام مردم میداند، بلکه «بحرانها وچالشهای» خارجی را نیز «ناشی از مباحث داخلی مانند شورشها، آشوبها و اعتراضات» ارزیابی میکند.
این مهره حکومتی در ادامه اظهاراتش به این واقعیت نیز اعتراف میکند که قیام دیماه در روابط بینالمللی حاکمیت آخوندی نیز تاثیرگذار بوده به حدی که «تحلیل و برداشت دولت» نیز این است و در این رابطه برداشت دوگانهیی نیز «از آشوبها و اعتراضات دیماه» وجود دارد که «این دوگانگی چندان به نفع کشور در فضای بینالمللی نیست». (سایت فرارو ۱۶فروردین ۹۷)
یکی دیگر از این مهرهها به نام علیاصغر سعیدی «احساس نابرابری» را «مهمترین مسأله در اعتراضهای اخیر» میداند.
وی به سرخوردگی مردم از حاکمیت چنین اذعان میکند: «زمانی که نتوانند تحرک داشته باشند، سرخورده میشوند و اعتراضها شکل میگیرد». (سایت حکومتی اقتصاد آنلاین ۱۵فروردین ۹۷)
حسن لطفی از اعضای مجلس ارتجاع نیز ضمن اعتراف به بینتیجه بودن فیلترینگ و سانسور رژیم از جمله اقدام آن برای فیلتر تلگرام به حاکمیت توصیه میکند: «ما باید دلیل اصلی اعتراضات که نارضایتی مردم است را بررسی کنیم، باید قبول کنیم که مردم مشکل اقتصادی، معیشتی دارند. بپذیریم که اکنون زندگی مردم بهسختی اداره میشود و همین موضوع دلیلی است تا اعتراضات مداوم شکل گیرد».(سایت رویداد ۲۴ - ۱۶فروردین ۹۷)
آری قیام و خواست سرنگونیطلبانه مردم آنها را به جایی رسانده است که به جای پیچیدن نسخه سرکوب قیام، ناگزیر به اعتراف در مورد علل واقعی خیزش اجتماعی شده و به این واقعیت نیز اذعان میکنند که قیام زنگ خطری برای همه است.
واقعیت هم این است که خروش و قیام مردم سر بازایستادن ندارد؛ هر لحظه نیز در کمین نظام است و تا آنجا پیش خواهد رفت که نه از تاک نشان ماند و نه از تاکنشان.