در این روزها این بحث در میان باندهای رژیم در جریان است که با توجه به موضع دولت آمریکا در رابطه با برجام و خروج این کشور از آن و همچنین با توجه به موضع کشورهای اروپایی در زمینه برنامه موشکی و سیاست منطقهیی رژیم، سرانجام برجام به کجا ختم میشود.
از این بابت است که یک نگرانی تمامیت نظام آخوندی را فراگرفته است که با جنازه روی دست مانده برجام چه باید بکنند و چه مسیری را بروند.
با توجه به نزدیک شدن ضربالاجل آمریکا سایت هیل، رسانه کنگره آمریکا، در این زمینه مینویسد: «ابرهای تیره بر روی توافق هستهیی ایران در حال شکلگرفتن هستند.
ترامپ در ژانویه لغو تحریمها را تمدید کرد و قول داد که این آخرین بار است که آن را تمدید میکند، مگر اینکه متحدان اروپایی بااصلاح آنچه که رئیسجمهور(ترامپ) آن را بهعنوان مشکلات اساسی در پیمان هستهیی میداند، موافقت کنند. اکنون در حالی که مذاکرات با اروپاییها در جریان است، بهطور فزایندهیی امید به یک راهحل کاهش مییابد». (سایت هیل ۱۵فروردین ۹۷)
جواد ظریف وزیر امور خارجه رژیم نیز به بیان دیگر به این فضای تیره اذعان میکند و دست بهدامان اتحادیه اروپا شده که تلاش کند آمریکا را متقاعد کند از برجام خارج نشود: «متأسفانه سابقه آمریکا طی ۲سال گذشته، این توافق (توافق هستهیی ایران) را ناپایدارتر کرده است. این مسأله حتّی بدون تلاش ترامپ، رئیسجمهور [آمریکا] برای خروج از این توافق هم صدق میکند.
از اینرو، آنچه هماکنون برای اتحادیه اروپا اهمیت دارد، تلاش برای متقاعد کردن آمریکا برای عمل کردن به تعهداتش است. به جای اینکه سعی کند که آمریکا را آرام کند تا مبادا از این توافق خارج شود». (خبرگزاری صدا و سیمای رژیم ۱۵فروردین ۹۷)
حشمتالله فلاحتپیشه عضو مجلس ارتجاع نیز ضمن ابراز هراس از اینکه ضربالاجل آمریکا فرابرسد و این کشور از برجام خارج شود، توصیه میکند که رژیم «عقلانیت به خرج» بدهد و به شرایط آمریکا و اروپا تمکین کند، زیرا سرپیچی از این شرایط به انتحار آن منجر خواهد شد: «تاریخ بیستودوم اردیبهشتماه یک نقطهعطف در سال جاری است که دولت ترامپ میخواهد تکلیف خودش را با برجام مشخص کند. در واقع ما باید عقلانیت بیشتری را در سیاست خارجیمان حاکم کنیم و نباید وارد فضای انتحاری شویم که ممکن است برایمان طراحی شود. الآن بیشازپیش نیازمند یک عقلانیت هستیم. مثلث رادیکالی شوم سعی بر این دارد که با پاره کردن برجام، ایران را وادار کنند که یک مسیر انتحاری را در پیش بگیرد».
این مهره وابسته به دولت روحانی اضافه بر اینکه توصیهاش به نظام این است که در مقابل خواست آمریکا و اروپا تسلیم شود بر این نکته هم تأکید میکند که با شروط کشورهای منطقه هم موافقت کند و با این کشورها نیز وارد گفتگوشود. (روزنامه آرمان ۱۶فروردین ۹۷)
سایت حکومتی شهدای ایران ۱۵فروردین ۹۶ نیز مینویسد: «هنوز تکلیف مذاکرات سال ۹۲ تا ۹۴ درباره رفع تحریمها در ازای محدودیتهای هستهیی معلوم نیست که یک جریان داخلی راهحل مشکلات کشور را مذاکره مستقیم با آمریکا معرفی کرده است خلاصه کلام اینکه با این شرایط و توصیف برخی واضحات بد نیست از کسانی که باز هم پیشنهاد مذاکره مستقیم با آمریکا را میدهند پرسیده شود که گرای حرکت کشور به کجا را میدهند؟ ناکجا آباد؟!».
واقعیت این است که هر گرایی که حکومت آخوندی در دوراهی «کجا و ناکجاآباد» بدهد، نتیجهاش برایش خطرناک است.
زیرا اگر به خواست آمریکا و اروپا تن بدهد باید تا انتها در مسیر زهرخوران پیش رود و بهقول علی خامنهای تن به تنزلهای بیپایان بدهد که برای او خطرناک است.
اگر هم در مقابل این خواستها مقاومت کند، باز هم برای او خطرناک است زیرا باید تن به تحریمها و فشارهای بیشتر و حتی رویارویی نظامی بدهد که این مسیر هم برای او بهمثابه گام برداشتن در مسیر «ناکجاآباد» است.
خطر هر یک از این مسیرها برای حاکمیت آخوندی آنجا مضاعف میشود که در زمینه مسایل داخلی یعنی در زمینه تضادهای درونیاش با مشکل مواجه است و مهمتر از آن در رابطه با وضعیت انفجاری جامعه نیز با خطر سرنگونی مواجه است.
بنابراین رفتن هر یک از ۲مسیر کجا و ناکجاآباد نتیجهاش جز فراهم شدن مسیر سرنگونی برای نظام ولایت نخواهد بود.