سرانجام مذاکرات وین چه خواهد شد؟!
این پرسشی است که روی میز دولتها، کارشناسان و رسانه‌ها قرار دارد. چه در خارج ایران و چه در درون رژیم، همه منتظر تصمیم نهایی خامنه‌ای هستند که تسلیم خواهد شد و زهر مرگبار را در حلقوم خود سرازیر خواهد کرد؟ یا خط رویارویی با جامعهٔ جهانی را در پیش می‌گیرد و تن به فشارهای مگاتنی و خردکننده می‌دهد؟
از این‌رو وقتی روز شنبه ۱۱دی، ولی‌فقیه ارتجاع در دیدار با خانوادهٔ دژخیم قاسم سلیمانی صحبت کرد، همهٔ طرفها به‌گوش بودند که خامنه‌ای در این برههٔ حساس و نفس‌گیر، دربارهٔ مذاکرات چه خواهد گفت؟ اما خامنه‌ای دربارهٔ موضوعات و مسائل مختلف حرف زد، اما دربارهٔ مذاکرات و برجام کلمه‌ای بر زبان نیاورد! و همین ناگفته، مهمترین گفتهٴ امروز صحبت‌های خامنه‌ای بود.
آخرین باری که خامنه‌ای دربارهٔ آمریکا صحبت کرد روز ۱۱مهر بود که به‌جای شاخ و شانه‌کشیدن همیشگی برای استکبار، به‌صحبت دربارهٔ «تصویرهای هالیوودی» ارتش آمریکا بسنده کرد! آرشیو صحبت‌های خامنه‌ای نشان می‌دهد آخرین الدرم بلدرم ولی‌فقیه برای استکبار و آمریکا، ۴مال پیش، روز ۶شهریور بود که دربارهٔ برجام گفت: «آمریکایی‌ها انصافاً وقاحت را از حد گذرانده‌اند»... «کشورهای اروپایی... هم از لحاظ عهدشکنی و بداخلاقی کمتر از آمریکا نیستند!».
اما در این ۴ماه چه شده که خامنه‌ای ساکت است؟ وقتی هم که هرازگاهی به‌صحنه می‌آید، عمداً فراموش می‌کند جملهٔ قصار! خمینی که «آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند» را تکرار کند؟!
علت، در گل‌ماندگی او در رابطه با مذاکرات برجام و نیاز مبرمش به‌لغو تحریم‌های آمریکا از یک‌سو؛ و ناتوانی از پیآمد تسلیم و زهرخوری از سوی دیگر است. وضعیتی که حتی قدرت تصمیم‌گیری برای خامنه‌ای باقی نگذاشته است. چرا که هر کدام از دو مسیر به‌پرتگاه نابودی منتهی می‌شود.
به‌ویژه دیگر امکان استفاده از ترفند زمان خریدن هم تمام شده و طرف‌های مقابل به‌روشنی می‌گویند تنها «هفته‌ها» و نه «ماهها» برای انتخاب و تعیین‌تکلیف باقی مانده است.
این بن‌بستی است که درون خود رژیم هم بازتاب مرگباری دارد. از یک‌سو خامنه‌ای پاسدار شریعتمداری را مأمور می‌کند که در کیهان صورت نظام را با سیلی‌های بی‌رمق سرخ کند که «بستن تنگهٔ هرمز چندان هم مشکل نیست» (۱۱دی)؛ از سوی دیگر مراجع حکومتی در دیدار با رئیسی جلاد به‌وضعیت وخیم رژیم و خطر مبرم انفجار جامعهٔ عاصی اشاره می‌کنند و می‌گویند راهی جز زهرخوری برای رفع تحریم‌ها نداریم و باید «با جهان در ارتباط» باشیم و «پیام صلح و دوستی! به‌جهانیان ابلاغ» کنیم (آخوند صافی گلپایگانی) و با ترس و لرز به رئیس‌جمهور جلاد نظام می‌گویند که «ما هرگز در را» نباید «به‌روی خود ببندیم» و باید «با همهٔ جهان تعامل» کنیم (آخوند جوادی آملی)؛ توصیه‌هایی که ترجمه همان تسلیم و زهرخوری است! البته این مراجع حکومتی نمی‌گویند که در صورت زهرخوری، خامنه‌ای با «تنزل بی‌پایان» و فرو ریختن ارکان نظام چه کند؟ آن هم در شرایطی که دشمن برانداز و جامعهٔ انفجاری در کمین همین لحظه است تا طومار رژیم را در هم بپیچد!
سکوت ۴ماههٔ خامنه‌ای دربارهٔ برجام و مذاکرات، ناشی از همین بن‌بست و در گل ماندگی مطلق اوست!
