وقتی اسدالله اسدی در تیرماه سال۹۷، در نزدیکی شهر آشافنبرگ آلمان بازداشت شد، خود را یک دیپلمات ایرانی معرفی کرد.
او خبر نداشت که مدتها زیر نظر بوده است و پلیس بلژیک می‌داند که او از ایران بمبی را به بلژیک آورده تا در گردهمایی مجاهدین منفجر کند.
اسدی این را هم نمی‌دانست که همدستان او که زوجی به‌نامهای نسیمه نعامی و امیر سعدونی بوده‌اند ساعتی پیش بازداشت شده‌اند و بمبی که از اسدی تحویل گرفته بودند هم در خودروی آنها کشف شده است.
حالا بیش از دو سال است که اسدالله اسدی در زندان بلژیک به‌سر می‌برد و تاکنون دو دادگاه در آنتورپ بلژیک برای محاکمه او و همدستانش برگزار شده.
اسدی با دستور جواد ظریف در دادگاه حاضر نشد اما اسناد ارتباط او با زوج تروریست و نفر سومی به‌نام مهرداد عارفانی افشا شد. دادستان خواهان ۲۰سال زندان برای اسدی، ۱۸سال زندان برای زوج تروریست و ۱۵سال زندان برای عارفانی شد.
اسدی نتوانست بمبی که خامنه‌ای به او داده بود را در پاریس منفجر کند. اما تا همین‌جای کار شاهد انفجار یک بمب قضایی هستیم که ساختمان فرسوده تروریسم آخوندها در سطح بین‌المللی را ویران کرده است.
تا این رژیم هست چیزی به‌نام دیپلمات وجود ندارد. سفارتخانه‌های این رژیم لانه‌های جاسوسی و تروریسم هستند. مماشات با این رژیم یعنی کمک به استمرار و گسترش تروریسم.
