درباره وضعیت آرمیتای۱۶ساله که رفتار نظام قرون‌وسطایی آخوندها با وی جامعه ایران را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده است، خبرگزاری فرانسه روز چهارشنبه ۱۲مهر نوشت: «این دختر نوجوان ۱۶ساله که در درگیری در متروی تهران با افسران زن پلیس به‌شدت مجروح شده، تحت تدابیر شدید امنیتی در بیمارستان فجر تهران تحت درمان قرار گرفته و در حال حاضر هیچ ملاقاتی برای او حتی از سوی خانواده وی وجود ندارد».
این در حالی است که رسانه‌های حکومتی با متنی یکسان و کلیشه‌یی ضرب و شتم این دختر نوجوان را تکذیب کرده و مدعی شدند که برخورد فیزیکی صورت نگرفته است و بر اثر افت فشار بیهوش شده است.
خانم مریم رجوی اعلام کرد: اگر رژیم جلادان در موضوع آرمیتای ۱۶ساله در حالت کما آن هم پس از برخورد با او در مترو به بهانه بدحجابی چیز پنهان کردنی و ریگی به کفش ندارد، چرا بیمارستان را محاصره کرده و مانع حضور خبرنگاران مستقل می‌شود؟
خانم رجوی از گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد خشونت علیه زنان خواست بلادرنگ جویای وضعیت آرمیتا شود و تا دیر نشده نماینده‌یی برای رؤیت دختر مظلوم و بی‌گناه و تحقیق پیرامون وضعیت او بفرستد.
در حالی که هر وجدان انسانی بهبود و سلامتی آرمیتا ۱۶ساله را آرزو می‌کند، نمی‌توان بسیاری ۱۶ساله‌ها از پسران و دختران ایران‌زمین را از یاد برد که در رویارویی با شقاوت قرون‌وسطایی آخوندهای ضدبشر مظلومانه جان‌باخته‌اند.
اما این رویارویی کهنه و نو، روی دیگری هم دارد و آن حکم تاریخ و مقاومت و انقلاب دموکراتیک مردم ایران است که رژیم زن‌ستیز و پاسداران شقاوت‌پیشه خامنه‌ای به‌طور قطع و یقین مغلوب رویش نسلهای بالنده و شورشگران برای آزادی خواهند شد.
درست یک‌سال پیش در چنین روزی (۱۲مهر۱۴۰۱) دختران دانش‌آموز در کرج با شعار «می‌کشم، می‌کشم هر آن‌که خواهرم کشت»، در شیراز با شعار «بسیجی برو گمشو»، در مشهد با شعار «توپ تانک فشفشه، آخوند باید گم بشه» به مصاف نظام زن‌ستیز رفتند.
در همین روز، در سقز شهر ژینا (مهسا) امینی هم دختران شعار «نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم» و فریاد «مرگ بر دیکتاتور» سردادند.
سال گذشته سه‌شنبه ۲۹شهریور باندهای آدم‌کش خامنه‌ای «نیکا شاکرمی» شانزده ساله را ربودند و ۱۰روز بعد خانواده‌اش پیکر شکنجه‌شده‌اش را در کهریزک شناسایی کردند. همگان موج خشم و شورشی که از خون پاک او برخاست را شاهد بودند.
نیکا دانش‌آموز، اهل لرستان و ساکن تهران بود. آخرین تصویر و خاطره‌یی که از نیکا به‌جا مانده پرتاب سنگ به پاسداران و شعار علیه خامنه‌ای است. تصویری که بیانگر رودرویی تمام‌عیار نسل جوان و دختران شورشی ایران علیه نظام زن‌ستیز است. نسلی از دختران که از نظام قرون‌وسطایی ولایت فقیه عبور کرده و تحت هیچ شرایطی تن به استبداد دینی حاکم نمی‌دهند.
چند روز بعد از قتل جنایتکارانهٔ نیکا، باز هم دخترکی معصوم و ۱۶ساله در اردبیل به‌خاک افتاد. به گزارش شاهدان عینی، در روز چهارشنبه ۲۰مهر ۱۴۰۱ پس از آن‌که دانش‌آموزان دبیرستان دخترانهٔ شاهد اردبیل در اعتراض به مجبور کردن دانش‌آموزان برای اجرای سرود حکومتی «سلام فرمانده» دست به اعتراض زده و شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند، مأموران جنایتکار به آنان حمله کردند. در این تهاجم وحشیانه تعدادی از دانش‌آموزان مجروح و دستگیر شدند اسراء پناهی پس از جراحت در بیمارستان جان باخت.
کین‌توزی و شقاوت بی‌مانند نظام زن‌ستیز با زنان و نسل دختران و ۱۶ساله‌های دانش‌آموز به همین ایام محدود نمی‌شود. این رویارویی و شقاوت و این‌میزان پایداری و ایستادگی قدمتی ۴۲ساله دارد.
سوم مهر ۱۳۶۰ گشت جنایتکار کمیتهٔ پاسداران مریم قدسی‌مآب۱۶ساله را که به یک باجهٔ تلفن پناه برده بود دستگیر کردند و پس از ۱۰روز شکنجه، در سحرگاه ۱۴مهر ۱۳۶۰ مریم ۱۶ساله را با ۱۷گلوله به‌خاک افکندند.
مریم قدسی‌مآب در توصیف خاطرات روزهای شکنجه‌های قرون‌وسطایی دژخیمان خمینی گفته بود: «در آن لحظه به اصالت و پویایی راهمان پی بردم. با خودم می‌گفتم ما را از چه می‌ترسانند؟ از شهادت؟!... بن‌بستها باید شکسته شوند، ما توان این‌را داریم».
