روز شنبه ۱۵ شهریور ،«تظاهرات برای جمهوری دموکراتیک در ایران»، چهرهٔ شهر بروکسل را تغییر داد. اتحادی از ارزشهای انسانی، یادوارهی شقایقهای آزادی، آرمانگرایی، تاریخچهی مبارزاتی و همدلیِ چندین نسل از مجاهدان و مبارزان برای گرامیداشت شصتمین سال تولد سازمان مجاهدین خلق ایران شکل گرفت. در این گردهمایی چندین نسل از اعضا و هواداران مقاومت ایران بههمراه گروهی از شخصیتهای سیاسیِ جهانی حضور داشتند.
تمثالهایی از این تاریخچهی رنگارنگ که نمادهای تاریخ معاصر ایران هستند، نمایشگاهی را آذین کرده بودند. هنگام عبور مریم رجوی از این معبر و تأمل وی در آنها، زنده بودن یک آرمان ملی و انسانی بهنام «آزادی» را برای حاضران تداعی نمود؛ آرمان و آرزوی مردمی که حلقهبهحلقهی سالها را در تمنایشان بههم پیوند میزند، همراه و سایهبهسایهشان هست و چراغیست که توفان حوادث بیش از یک قرن ــ بهطور خاص ۴۶ سال گذشته ــ نتوانسته خاموشش کند.
گرامیداشت سالگرد تأسیس سازمان مجاهدین خلق ایران در سال ۱۴۰۴ از اهمیت ویژهیی برخوردار است؛ هم در بستر تحولات مهم و سرنوشتساز این سال برگزار میشود، هم وجهی از موضوع مهم جایگزین سیاسی(آلترناتیو) را در ویژگیِ خاص امسال داراست. این ویژگی، هم در پیکرهی گردهمایی، هم در موقعیت زمانی آن، هم در فریادهای جمعیت و هم در تأکیدات سخنرانان برجسته مینمود.
در همین رابطه مایک پنس بر نقطهی کانونی نبرد میان مقاومت ایران و نظام ملایان در موقعیت کنونی و چشمانداز آینده، تأکید کرد: «قتلعام ۶۷ تا امروز ادامه دارد بتازگی دو تن از اعضای مجاهدین اعدام شدند و ۱۴ تن دیگر زیر حکم اعدام هستند. هدف رژیم مشخص است؛ سرکوب مقاومت سازمانیافته. این نشان میدهد که رژیم چقدر از این جنبش میترسد. دشمن نه آمریکاست و نه اسراییل، بلکه تهدید اصلی رژیم، مردم ایران و مقاومت سازمانیافتهشان هستند. مردم ایران یک مقاومت سازمانیافتة آزمایش پس داده دارند که امروز قویتر شده و امروز این جنبش شورای ملی مقاومت و مجاهدین است. کانونهای شورشی آتش مقاومت را زنده نگاه می دارند آنها مثل قلب تپنده مقاومت در داخل هستند.»
صحنهبهصحنهی گردهمایی بروکسل، خواندن صفحهبهصفحهی موقعیت کنونی ایران از نظر سیاسی و اجتماعی بود. هم حضور گسترده و مطالبات جمعیت، هم تأکیدات مهم سخنرانان بر سرنوشتساز بودن داخلی و بینالمللیِ موقعیت کنونی و هم ترسیم مجدد مرزبندیها میان جبههی آزادی و ضد آزادی، جملگی ضرورت شناخت این موقعیت را ایجاب کردهاند.
جزئیات بیشتر و نکات برجستهی سخنرانان در بیان و تحلیل کیفیت رقم خوردن سرنوشت ایران و مردم ایران، در پیوست این یادداشت در زیر آورده میشود:
مریم رجوی: «۶۰ سال گذشت. بدون یکروز و یک ساعت توقف. با وفای به پیمان، با فدای بیکران در نبرد برای آزادی مردم ایران.
شاه رفت، شیخ هم میرود. اما مجاهدین در این ۶۰ سال بارها و بارها از خاکستر خود برخاستند و ماندگار شدند.
مجاهدین تا امروز در چارچوب شورای ملی مقاومت، تنها جایگزین دموکراتیک و مستقل را فرا راه ۱۲۰سال مبارزات مردم ایران برای آزادی قرار دادهاند.
ارزش مجاهدین در این است که ۶۰ سال در زیر بالاترین فشارها، استقلال سیاسی و مالی خود را حفظ کردهاند. آنها در پی آزادی و انتقال حاکمیت به جمهور مردم ایراناند. این بزرگترین جرم این مقاومت است!
ما خواهان انقلاب دموکراتیک، جمهوری دموکراتیک و حقوق و آزادیهای دموکراتیک هستیم.
پاسخ مسأله ایران، سرنگونی تمامیت دیکتاتوری دینی است. جامعه در وضعیت انفجاری است و راهحل، فقط راهحل سوم است. یعنی نه مماشات و نه جنگ. بلکه تغییر رژیم بهدست مردم و مقاومت سازمانیافته آنها.
زندان و شکنجه دیگر اثر ندارد. هشدار به خامنهای که نه دامن زدن به جنگ و ویرانی و نه تحمیل رنج اقتصادی به مردم ایران، رژیم پوسیدهاش را نجات نخواهد داد.
هموطنان! یاران اشرفنشان! سرفصل خیزش و قیام است، به شما در هرکجا که هستید میگویم: اگر به خودتان نگاه کنید، یک شورشگر برای آزادی را خواهید دید. شما نسل پیشرو و زنان و جوانانی که در پی آزادی، دموکراسی و برابری هستید، بدانید که همهچیز در اراده و دستان شما رقم میخورد. قیام را شما برپا میکنید. ایران را شما آزاد میکنید. پیروزی و آینده را شما میسازید.»
مایک پنس: «مفتخر هستم که در کنار شما باشم و بگویم که زمان یک ایران آزاد فرا رسیده است. ما در گردهمایی ایران آزاد جمع شدهایم، بهخاطر یک سرفصل مهم در تاریخ ایران. شصت سال پیش یک جنبش در اعماق قلب مردم ایران زاده شد که هم در برابر شاه و هم در برابر سبعیت آخوندها دوام آورد. یک جنبش مستقلِ قویتر و با انگیزهتر از گذشته و غیرقابل متوقف شدن بهنام مجاهدین خلق ایران.
خانم رجوی! شما به بیصدایان صدا دادید، به مظلومان و کسانی که خواستار ایران آزاد هستند.
رژیم ایران از این مقاومت بیش ار هر زمان دیگری میترسد، بههمین خاطر این رژیم خانم رجوی و دیگر مجاهدین را به دادگاه نمایشی کشانده، اما این اقدام شکستخورده.
مردم ایران خواهان بهدست آوردن دموکراسی هستند این امید در مردم ایران زنده است. یکی از اصلیترین دروغهای این رژیم این است که آلترناتیوی برای آن وجود ندارد، اما این آلترناتیو هست. من این آلترناتیو را امروز در بروکسل میبینم. من آن را در اعماق جامعه ایران میبینم که در شورای ملی مقاومت ایران و مجاهدین متبلور است. هیچ سلاحی قویتر از ارادهای نیست که چیزی را بخواهد محقق کند. این سلاح، شورا و مجاهدین هستند.»
گی فر هوفشتاد: «این گردهمایی عظیم و حضور گسترده ایرانیان نشان میدهد که یک آلترناتیو دموکراتیک برای رژیم وحشی آخوندها وجود دارد. پیامی که امروز میخواهم به شما و به جامعه بینالمللی بدهم این است که جامعه بینالمللی بهویژه اروپا باید به جای مماشات، سیاست جدیدی را در پیش بگیرد. سیاست تعامل با مردم ایران و با اپوزیسیون دموکراتیک و مقاومت سازمانیافته ایران. برای رها شدن سریعتر از شر آخوندها باید یک گفتگوی ساختارمند با اپوزیسیون دموکراتیک بر مبنای طرح ۱۰مادهیی خانم رجوی آغاز شود. ما در اروپا دیگر نباید تکرار کنیم که آلترناتیوی برای رژیم آخوندی نیست. حضور گسترده شما امروز نشان میدهد که شما آلترناتیو آخوندهای حاکم در تهران هستید.»
جان برکو: «دهها هزار تن از شما داوطلبانه بهخاطر روحیه انسانی جمع شدهاند. من هم برای آزادی ایران، در آن شریک هستم. شجاعت و اراده و تعهد ساکنان اشرف۳ بهعنوان یک الگو برای هواداران این مقاومت میدرخشد. این جنبش مقاومت مردمی ۶ دهه در خدمت مبارزه برای آزادی و حاکمیت قانون، سابقه دارد. یک آلترناتیو وجود دارد. این آلترناتیو برای مماشات با رژیم نیست. منظور ما از آلترناتیو، بچه شاه نیست. من آلترناتیو شورای ملی مقاومت و کانونهای شورشی مجاهدین را معرفی میکنم. کانونهای شورشی بیش از هر زمانی گسترده شدهاند. نقش رهبری این آلترناتیو را باید برجسته کرد که خانم مریم رجوی است. او که کل زندگی خود را در فدا کردن همهچیزش برای آرمان ایران آزاد صرف کرده است.»
کریس وان دیک: «همچنان آزادی و برابری راهنمای ما هستند. شگفتانگیز است که شما مردم ایران با هم و با شجاعت برای آزادی کشور خودتان آمدهاید؛ کشوری که نیروهای تیره آن را اشغال کردهاند و تحت نام خدا حکومت میکنند. خدای واقعی خدای صلح، آزادی، برابری و عدالت است.»
پروفسور آلخو ویدال کوادراس: خانم رجوی! شما بار دیگر امروز مواضع خود را با قدرت بیان کردید. این حقیقتی است که بهاثبات رسیده است. آیندهٔ ایران یک رؤیا نیست، بلکه توسط شما برای ما ترسیم شده است. شما تجسم ارادهٔ مردم ایران هستید. شما صدای میلیونها ایرانی هستید. شما تپش قبل یک ملت هستید.»