پنجشنبه شب ۲۴ آبان ۱۳۹۷ دیکتاتوری فاشیستی حاکم بر ایران برای شصت‌و پنجمین بار از زمان روی‌کار آمدنش، به‌علت نقض حقوق‌بشر مردم ایران، در ملل متحد محکوم شد.
کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه پیشنهادی کانادا در محکومیت نقض حقوق‌بشر در ایران را با ۸۵ رأی مثبت در مقابل ۳۰ رأی منفی تصویب کرد. ۶۸کشور نیز به این قطعنامه رأی ممتنع دادند.
بنا بر گردش کارهای مرسوم در سازمان ملل متحد و نهادهای آن، این مصوبه چند هفته دیگر یعنی در ماه دسامبر در مجمع عمومی ملل متحد به رأی عام گذاشته می‌شود.
قطعنامه می‌گوید استمرار و گسترش شکنجه زندانیان، بازداشت‌های خودسرانه، محاکمه‌های خارج از روند قضایی، تهدید فعالان حقوق‌بشر و محدود شدن آزادی بیان و سرکوب زنان در ایران نشان می‌دهد که حکومت ایران، کماکان قوانین و استاندارد‌های بین‌المللی حقوق‌بشر را رعایت نمی‌کند.
این قطعنامه را کانادا به کمیته سوم آورد و ۸۵ کشور نیز به آن رأی مثبت دادند. سال گذشته تعداد کشورهایی که با نقض حقوق‌بشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها مخالفت کرده بودند ۸۱کشور بود اما امسال ۴کشور دیگر به مخالفان آخوندها اضافه شدند. این امر نشان‌دهنده تشدید انزوای رژیم در جامعه جهانی است.
تابلوی رأی‌گیری کمیته سوم درباره نقض حقوق‌بشر در ایران
در این تابلو رنگ سبز نشانهٔ مثبت، قرمز منفی و رنگ زرد آرای ممتنع را نشان می‌دهد
سال گذشته آنهایی که از رأی مثبت با این قطعنامه خودداری کردند ۳۰کشور بودند امسال نیز این آرا همان تعداد ۳۰کشور بود که البته در برابر ۸۵ رأی مثبت دیگر کشورها، شکست خوردند.
از مهمترین اتفاق‌ها در صف‌بندی امسال کشورها در ملل متحد پیرامون محکومیت رژیم آخوندها این بود که برخی کشورها که به‌طور سنتی از رژیم پشتیبانی می‌کردند امسال رأی ممتنع دادند و آخوندها را در برابر کمیته سوم و مخالفانش تنها گذاشتند برخی از این کشورها عبارتند از: برزیل و مکزیک.
گزارشگر ویژه ملل متحد در امر حقوق‌بشر در ایران «جاوید رحمان» اوایل مهر ماه ۹۷ اولین گزارش خود درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایران آخوندزده را تقدیم سازمان ملل کرد و این قطعنامه عمدتاً عطف به همان گزارش، تنظیم شده است. امری که بیش از‌پیش باعث سوزش و نگرانی آخوندها از گزارشگر ویژه شده است.
پیش از این در مهر ماه ۹۷ آنتونیو گوترز دبیرکل ملل متحد در گزارش سالانه خود به وخیم بودن وضعیت حقوق‌بشر در ایران اشاره کرده بود. موضعی که به‌شدت به رژیم آخوندها ناگوار آمده و باعث حملات تبلیغاتی آخوندها به سازمان ملل و دبیرکل آن شده بود.
این قطعنامه انعکاس گسترده‌یی در رسانه‌های بین‌المللی داشت و اکثر رسانه‌های فارسی زبان به آن اشاره کرده و سوابقی در این مورد را منتشر کردند.
دویچه وله سایت رسمی دولت آلمان نوشت: کمیته سوم سازمان ملل متحد با تصویب پیش‌نویس قطعنامه‌یی ایران را به رعایت حقوق‌بشر فراخواند. این کمیته خواستار احترام به آزادی اندیشه و پایان بخشیدن به بازداشت‌های خودسرانه و نقض حقوق زنان و اقلیتها شد.
در این قطعنامه از شمار "هشداردهنده" و بالای اعدامها در ایران ابراز نگرانی شده و از این کشور خواسته شده قوانینی را که ناقض حقوق‌بشر و حقوق زنان هستند، از میان بردارد.
بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت‌خارجه رژیم آخوندی با "غیرقابل قبول" خواندن پیش‌نویس قطعنامه یاد شده نظام حاکم بر ایران را "مردم‌سالاری دینی" خواند و تأکید کرد که جمهوری اسلامی "مخالف هر گونه تبعیض و بهره‌برداری ابزاری و سیاسی از موضوع حقوق بشر" است! وی اساساً از وارد شدن به محتوای قطعنامه و نکات مشخص آن خودداری کرد.
خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران، ضمن استقبال از تصویب شصت و پنجمین قطعنامهٔ ملل متحد مبنی بر محکومیت نقض حقوق‌بشر در ایران گفت: این قطعنامه که در محکومیت نقض سیستماتیک و وخیم حقوق‌بشر توسط فاشیسم دینی حاکم بر ایران است، بار دیگر نشان می‌دهد که این رژیم حقوق بنیادین مردم را در همه وجوه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به‌صورت فاحشی لگدکوب می‌کند. رژیمی که هیچ سنخیتی با قرن بیست و یکم ندارد و باید از جامعه جهانی طرد شود.
یادآوری می‌گردد شورای ملی مقاومت ایران در بیانیه‌یی افزود: «این قطعنامه به موارد بسیاری می‌توانست وارد شود که وارد نشد از جمله: مانند ترور سیستماتیک مخالفان در خارج و سلب حق مردم ایران برای مشارکت در سرنوشت سیاسی کشور، برخورداری از حاکمیت قانون، دسترسی به‌دادگاههای صالحه، دسترسی آزادانه به‌اطلاعات، تشکیل سندیکاها و اتحادیه‌های مستقل کارگری و کارمندی و دانشجویی و...»
از سوی دیگر قطعنامه بر «تعداد بالای مجازات اعدام شامل اعدام افراد زیر سن قانونی، بازداشت‌های خودسرانه سیستماتیک و گسترده»، شرایط فاجعه‌بار زندانها که زندانیان «عامدانه از دسترسی به درمانهای پزشکی کافی» محروم می‌شوند و مرگ مشکوک دستگیر شدگان قیام‌ها در زندانهای رژیم تأکید می‌کند.
البته ضمن استقبال از این تلاش‌های بین‌المللی، روشن است که بی‌شک قیام بزرگ مردم ایران و تلاش‌های بین‌المللی هموطنان آزاده و ایرانیان خارج کشور، نقطه پایان را بر نقش حقوق‌بشر در ایران خواهد نهاد.
