با گسترش اعتراضات و اعتصابات جدید و با تمام شدن صبر و طاقت اقشار مختلف مردم، فضای انفجاری جامعه بهگونهیی است، که هر آن و در هر مکان این امکان وجود دارد که انبار باروت خشم مردم شعلهور شود.
این واقعیتی است انکارناپذیر که رسانهها و مهرههای رژیم نیز با بیانها و عبارات مختلفی وحشتزده نسبت به آن اذعان میکنند.
هر کدام از این اعترافات «مردم در آستانه انفجار»، «شورشهای نگرانکننده» و... معنی تکاندهندهیی دارد؛ اما وقتی این عبارات را مهرهها و رسانههای رژیم و گاه حتی بالاترین سردمداران رژیم مطرح میکنند، یک کیفیت دیگر است و نشانه آن است که بهطور واقعی کشور در آستانه انقلاب و یک دگرگونی اساسی و زیرورو کننده است.
علی شکوری راد، عضو سابق مجلس ارتجاع، به صراحت اعتراف میکند: «مردم در آستانه انفجار هستند».
او در توضیح این وضعیت به فشارهای طاقتفرسای زندگی مردم اشاره میکند و اذعان میکند که: «آستانه صبر و تحمل مردم کم شده و با کوچکترين ناملايمات جدیترين واکنش را نشان میدهند».(سایت حکومتی بهار ۷خرداد ۹۷)
سایت جماران ۶خرداد ۹۷ نیز ضمن اشاره به وضعیت بد معیشتی مردم و فضای انفجاری جامعه نگران «از شورش در نقاطی از کشور است» و «نهادها و مسئولان» را فرامیخواند که برای این وضعیت فکر کنند و از « کیان نظام محافظت کنند».
محسن آرمین، از عناصر باند موسوم به اصلاحطلب نیز مرحله خطیری را پیشبینی میکند که دیر یا زود فراخواهد رسید.
او به «بحرانها ومشکلات پیچیده» اشاره میکند که «بهنحو بیسابقهیی به یکدیگر پیوند خوردهاند» (سایت جماران ۷خرداد ۹۷)
علی صوفی، وزیر سابق تعاون هم با توجه به شرایط انفجاری جامعه و با اشاره به قیام مردم در دیماه ۹۷ اذعان میکند که: «نارضایتی عمیق مردم از اوضاع اقتصادی محسوس و در چنین وضعیتی، تحریک مردم توسط هر کسی میتواند بار امنیتی بزرگی را بهوجود بیاورد».(سایت خبر آنلاین ۶خرداد ۹۷)
این اعترافات در زمینه فضای انفجاری جامعه، بر اساس این واقعیت است که تحولات داخلی و اعتراضات اقشار مختلف مردم روز به روز با سمت و سوی سرنگونی نظام شتاب بیشتری میگیرد.
آنچنانکه میبینم هنوز اعتراضات کشاورزان منطقه شرق اصفهان تمام نشده، مردم کازرون تظاهرات میکنند، به فاصله بسیار کمی از تظاهرات مردم کازرون، مردم شاهرود بهپامیخیزند و سپس اعتصاب کامیونداران و اعتراضات مردم زاهدان و...
واقعیت موجود(اعتراضات و اعتصابات و خیزشها) در کف خیابانهای شهرهای ایرانزمین است که این چنین مهرههایی که روزی خودشان شکنجهگران و سرکوبگران اصلی مردم و فرزندان مبارز و مجاهد آنها در دهه ۶۰ بودند، اینچنین در اوج وحشت و استیصال با صریحترین بیانها، نگران سرنگونی رژیم هستند.
بر اساس همه این واقعیتها است که سایت حکومتی بهار ۷خرداد ۹۷ شرایط کنونی نظام را «شرایط سخت» میخواند و«روزهای سخت آینده» را نیز پیشبینی میکند و به سردمداران و همه مهرههای آن تأکید میکند: «زمان چندانی باقی نمانده است؛ پس لازم است تا بیشتر از این دیر نشده از گذشتهها عبور کنیم».
اما واقعیت این است که اساساً زمانی باقی نمانده است، زیرا گذشته نزدیک به ۴۰ساله این نظام که در برابر چشمان مردم قرار دارد، آنچنان جنایتبار و سنگین است که تنها مسیر عبور ممکن از آن، سرنگونی تمامیت آن است. همان هدف مقدسی که مردم و مقاومت مردم ایران به آن همت گماشتهاند.