نگاهی به سومین اجلاس جهانی ایران آزاد؛ سخنرانی شخصیتهای سیاسی و حقوقی، وکلا و کارشناسان ویژه ملل متحد و قانونگذاران از کشورهای مختلف جهان
آخرین روز اجلاس جهانی ایران ۱۴۰۲ به جنبش دادخواهی اختصاص داشت. این اجلاس که بهطور عام در قلهٔ گردهماییهای مقاومت ایران برگزار میشود، یک گرامیداشت نیست، دادخواهی است. هدف این دادخواهی به محاکمهکشاندن سران جنایتکار نظام ولایت فقیه است؛ کسانی که در قتلعام ۶۷ مباشرت داشته و از آمران و عاملان آن بودهاند. از این رو به قول خانم مریم رجوی، بخش جداییناپذیر از قیام برای سرنگونی است.
امروز هر وجدان بیدار در ایران و جهان میپرسد قتلعام ۶۷ برای چه اتفاق افتاد؟ چرا ۳۰هزار تن از بهترین جوانان ایران فقط با یک حکم دستنویس خمینی در مدت زمانی کوتاه، سربهنیست شده و در گورهای جمعی بینام و نشان مدفون شدند؟ چرا این پرونده قطور جنایت تاکنون مکتوم مانده است؟ چرا دستاندرکاران آن هنوز از مصونیت برخوردار هستند؟
اینها سوالهایی است که سومین روز اجلاس جهانی ایران آزاد به آنها پرداخت.
این اجلاس نشان داد که «جنبش دادخواهی»، اینک ابعادی جهانی یافته است. بسیاری از سخنرانان این اجلاس از ترم «نسلکشی» برای قتلعام تابستان۶۷ استفاده کرده و آن را «جنایت علیه بشریت» نامیدند. بر فرازهایی از سخنان آنان تأمل میکنیم.
طاهر بومدرا مدیر بنیاد عدالت برای قربانیان قتلعام۶۷:
«سازمان ملل متحد پس از سالها سکوت دربارهٔ آنچه درباره زندانیان سیاسی در ایران رخ داد، کمیته دادخواهی مدارک متقنی را به دست آورده و بعد از تحقیقاتی که انجام داد ۷۰ اسم پیدا کرد از عوامل رژیم که فرمان خمینی را اجرا کردند.»
«تعیینکنندهترین پیشروی تحولی بود که در دادگاه استکهلم رخ داد وقتی که پروندهای برای حمید نوری به خاطر جنایتش علیه این جنایت گشوده شد.»
سفیر یوآخیم سفیر سابق آلمان در شورای حقوق بشر و رئیس سابق شورای حقوق بشر:
«۳مرد در کمیتهٔ مرگ قتلعام تصمیم گیرنده بودند و هزاران نفر قربانی شدند و این تصمیم گیری در بالاترین سطوح رژیم گرفته شده بود. این بخشی از گزارش خانم عاصمه جهانگیر بود.
ما بایدهمچنان که طی ماههای گذشته کردیم باید از کمیسیون عالی حقوق بشر بخواهیم که در این مورد تحقیق کند.»
کنت لوییس وکیل مجاهدین در دادگاه سوئد:
«بهترین کمیسیون حقیقتیاب همین دادگاه استکهلم است که مدارک بسیاری در آن ارائه شد.
در این دادگاه فقط بحث حمید نوری نیست که یک مهرهٔ دونپایه است، بلکه در آن اسامی خامنهای و رئیسی هم مطرح شده است.
آنچه که از خمینی ذکر میشود یک فتوا یا نظر نیست یک حکم و فرمان است و فرمان این بود که همهٔ مجاهدین را اعدام کنیم و اینها در دادگاه استکهلم ثبت شده است.
رژیم فکر میکند که نوری را با یکی دیگر مبادله کند مانند آنچه در بلژیک اتفاق افتاد. اما خود حمید نوری مطرح نیست بلکه سران رژیم ایران در این جنایت دست داشتتندو آنها بایستی مورد حسابرسی قرار بگیرند.»
پروفسور آریل دولیتسکی رئیس سابق کارگروه سازمان ملل در رابطه با ناپدیدشدگان اجباری و رئیس کنونی مرکز حقوق بشر دانشگاه تکزاس:
«آنچه در سال ۶۷ در ایران اتفاق افتاد یک جنایت علیه بشریت است و همچنین میتواند نسل کشی باشد. میشود عناصر نسلکشی را در آن دید.
ما از عدد ۳۰هزار قربانی قتل عام حرف میزنیم، اما قربانیان بسیار فراتر از این هستند همه کسانی که از این ناپدید شدن آسیب میبینند، قربانی محسوب میشوند»
دکتر ملانی اوبراین رئیس انجمن بین المللی محققین نسلکشی و استاد حقوق بین الملل در دانشگاه وسترن استرالیا:
«وقتی پدیدهٔ نسل کشی مورد حسابرسی قرار نمیگیرند این تکرار میشود، این چیزی است که ما در ایران شاهد هستیم
جنایت علیه بشریت یک تعرض علیه مردم است. کشتاری که درسال۶۷ در ایران انجام گرفته، جنایت علیه بشریت محسوب می شود.
تعدادی که در این جنایت علیه بشریت دست داشتند به بالاترین مقامات در ایران رسیدند، از جمله رئیسی که به ریاست جمهوری رژیم رسید.
شورای امنیت ملل متحد باید پرونده این جنایت را به دیوان عالی بینالمللی ارائه دهد»
پیر سانه رئیس سابق عفو بین الملل و معاون رئیس سابق در سازمان یونسکو:
«کشور ایران قبرستان حقوق بشر است. امروز آخرین گزارش حقوق بشر را میخواندم، رژیم ایران بالاترین رکورد را در اعدام خشونت علیه تظاهرکنندگان را دارد. رژیم ایران در صدر ناقضان حقوق بشر قرار دارد.
زوریکا ماریچ سفیر سابق مونتانگرو در شورای حقوق بشر:
«قلب من برای ایرانیان شجاعی میتپد که در همسایگی کشور من در آلبانی به سفر میبرند.
من به عنوان دختر یک زندانی سیاسی سابق بسیار تحت تأثیر هستم از قتلعامی که در ایران رخ داده است.
قتلعام سال ۶۷ و استمرار نقض حقوق بشر در ایران نیاز به تشکیل یک کمیسیون حقوق بشر دارد.
خواستهٔ حسابرسی از سران رژیم ایران هر روز افزایش مییابد چرا که این رژیم همچنان از حسابرسی مصون است. جامعهٔ بینالمللی باید روشی اتخاذ کند که این رژیم را مورد حسابرسی قرار دهد.»
آناند گروور گزارشگر ویژه سازمان ملل در رابطه با حق دسترسی به درمان از۲۰۰۸ تا۲۰۱۴:
«من بهطور واقعی تنم لرزید که رژیم ایران چگونه ۳۰هزار نفر را قتلعام کرد. من بسیار خرسند شدم که جنبش مقاومت ایران توسط یک زن، یک رهبر شایسته خانم مریم رجوی رهبری میشود.
رژیم اجازه نمیدهد که سرنوشت این ۳۰هزار نفر مشخص شود. این برای من خیلی حساس و تکان دهنده است که این ۳۰هزار نفر حاضر نشدند به خاطر جانشان از اعتقاد خود دست بردارند . هیچ تعهدی از این بالاتر قابل تصور نیست.»
ایرنه ویکتوریا ماسیمینو گزارشگر ویژه سازمان ملل در رابطه با حق دسترسی به درمان از۲۰۰۸ تا۲۰۱۴:
«آنچه امروز در ایران رخ میدهد شباهت بسیاری دارد به قتل عام ۶۷. رئیس جمهور امروز ایران یکی از دست اندرکاران آن قتلعام است.
گواهیهایی که من امروز درباره ایران شنیدم مرا به این باور رساند که شباهت زیادی بین وضعیت ایران و وضعیت آرژانتین در حکومت نظامیان وجود دارد.»
استانیسلاو پاولوسچی وزیر سابق دادگستری مولداوی، قاضی سابق دادگاه حقوق بشر اروپا، و وکیل فعلی:
«از نظر من قتلعام۶۷، نه تنها جامعه ایران، بلکه جامعهٔ انسانی را متأثر کرده است.
جان انسان بالاترین ارزش در دنیای معاصر است و نباید اجازه داد این بار دیگر تکرار شود. بنابراین باید تحقیقاتی صورت بگیرد»
اینگرید بتانکور کاندیدای پیشین ریاست جمهوری کلمبیا:
«ما به خاطر قتل عام ۶۷ تنها اینجا جمع نشدهایم، بلکه ۴۴سال است که ایران با قتلعام مواجه است.
من بسیار خوشحال هستم که ما خم نمیشویم و زانو نمیزنیم و همه با هم میایستیم و ما در کنار زنان و دختران ایران و در کنار مریم رجوی ایستادهایم.»
شهردار ژان فرانسوا لوگاره رئیس کمیته حفظ میراث پاریس:
«تاریخ و گذر زمان قتلعام ۶۷ را کمرنگ نمیکند و آنچه من میبینم بذرهایی است که قیامها از آن منشأ میگیرند.
ما باید هر چه زودتر خودمان را برای فرا رسیدن ایران آزاد آماده کنیم.»
ژیلبر میتران ـ فرانسلیبرته رئیس (بنیاد دانیل میتران):
«در مورد قتلعام۶۷ باید گفت که این جنایت علیه بشریت است و از همین رو بنیاد فرانس لیبرته تلاش کرد در شورای حقوق بشر ملل متحد در ژنو وارد شود و از همان موقع رژیم همچنان به همان جنایت ادامه داده است.
رئیسی در هیأت مرگ حضور داشته و مدارک در این باره بسیار فراوان است. اکنون باید گزارشگر ملل متحد در این مورد وارد شود و گزارش بدهد»
حسابرسی در راه است
«عدالت برای مردم ایران، عدالت برای مردم جهان است. به یقین قتلعام ۶۷ بهعنوان یک «نسلکشی» و «جنایت علیه بشریت» مورد حسابرسی قرار خواهد گرفت.
این قاطعترین پیام آخرین روز اجلاس جهانی ایران آزاد ۱۴۰۲ بود. بیگمان بازتاب آن را در بلوغ جنبش دادخواهی و پیوند گسستناپذیر آن با جنبش سرنگونی خواهیم دید.
این فراز از سخنرانی خانم مریم رجوی خطاب به هر انسان شرافتمندی است که این جنایت را برنمیتابد و تا محاکمهٔ جانیان از پا نمینشیند:
«آنها شما را در هر کوه و برزن صدا میکنند. از هر مزار پیدا و ناپیدا شما را صدا میزنند تا دادخواه خون آنها باشید. زمانی که در فردای پیروزی مردم ایران دادگاه خلق از جنایتهای بیشمار حسابرسی کند، بهطور قطع فرا میرسد.»