از صبح ۴دیماه، سایتهای رسمی از «قطعیهای شبکه‌های تلفن همراه در ایران» خبر داده و تأکید کردند «مشاهدات با یک قطعی هدفمند (اینترنت در ایران) همخوان است که به‌نظر نمی‌آید مربوط به هیچگونه اخلال بین‌المللی باشد...» (نت بلاکس-۴دی).
بدین‌ترتیب روشن شد رژیم درماندهٔ آخوندی، در آستانهٔ چهلم شهدای قهرمان قیام مردم ایران، وحشت‌زده و نگران بار دیگر به قطع اینترنت پناه برده است.
وضعیتی که نشان می‌دهد آخوندها تا کجا از قیام آتشین مردم ایران زخم‌خورده و البته نگران و مستاصل هستند. چرا که خودشان قیام را «شبیخون» نامیده و هشدار می‌دهند: «دشمن از هیچ ضربتی دریغ نمی‌ورزد... شبیخون اخیر دشمن (قیام)، سندی بر این مدعاست» (کیهان-۴دی).
در گستردگی و عمق قیام اخیر همین بس که رژیم در قیامهای ۸۸و ۹۶با همهٔ عظمتی که داشتند، اقدام به قطع کامل اینترنت نکرد. اما این‌بار در روز دوم مجبور شد دست به قطع اینترنت بزند. این در حالیست که چنین اقدامی برایش هزینه‌های سنگین سیاسی-اجتماعی و مالی دارد.
اکنون هم که بار دیگر آخوندها بخشهای زیادی از اینترنت را قطع کرده‌اند، روشن است قیام و اقدامات کانونها و جوانان دلیر شورشی، کابوسی پیوسته است که گریبان خامنه‌ای و رژیمش را رها نمی‌کند. از طرفی این اقدام ضعف مفرط آخوندها در سرکوب را نشان می‌دهد، چرا که قطع اینترنت ذلیلانه‌ترین نوع سرکوب است و نشان می‌دهد دیکتاتوری حاکم در مهار خیزشها و قیام، تا کجا ناتوان و سرخورده است.
این ناتوانی در سرکوب در شرایطی است که رژیم علاوه بر قیام، در محاصرهٔ چند بحران مرگبار دیگر هم گرفتار است. بحران‌هایی که تا امروز نشان داده رژیم هیچ راه‌برون رفتی از هیچ‌کدام از آنها ندارد. بحران‌هایی مانند خفگی اقتصادی، فسادی فراگیر، بحران درونی، انزوای بی‌مانند جهانی، تحریم‌ها فلج‌کننده رو به افزایش، فرو ریختن عمق استراتژیکش در عراق و لبنان با جامعه‌یی انفجاری و با قیامی آتشین در داخل ایران. علاوه بر این، وجود یک دشمن برانداز با تشکیلاتی پولادین و دارای خط مشی سرنگونی، به این بحرانها خصلت براندازی داده است. دشمنی که از داخل ایران (کانون‌های شورشی) تا گوشه و کنار جهان (اشرف‌نشانان) گسترش یافته است.
همین وضعیت باعث شده کارگزاران و رسانه‌های نظام، این روزها هر چه بیشتر نسبت به خطر اوج‌گیری قیام و تعمیق بیشتر آن بترسند و آه و فغان سر دهند. یکی می‌نالد: «در فضای کنونی همه چیز رادیکالیزه شده است...» (عماد افروغ-۴دی) و دیگری نسبت به انقلاب پیشرو می‌گوید: «رادیکالیزه شدن فعلی می‌تواند به متلاشی شدن... و یک آنارشیسم بیانجامد»، به‌ویژه «با شناختی که از مردم ایران داریم می‌دانیم که اگر انقلاب شود چه صبغه‌ای خواهد داشت!» (روزنامهٔ حکومتی آرمان-۴دی)؛ و سرکردهٔ نیروی وارفتهٔ انتظامی نظام هم با اشاره به قیام می‌گوید: «مطمئناً (دشمن) ما را رها نخواهند کرد در هر فرصتی می‌خواهد به ما ضربه بزند» (اشتری-۴دی).
اکنون در چنین وضعیتی، رژیم بحران‌زدهٔ آخوندی ترسان و هراسان هر لحظه منتظر اوج‌گیری قیامی دیگر است. از این‌رو در آستانهٔ چهلم شهدای قیام، ناچار به قطع دوبارهٔ اینترنت رو آورده است. اقدامی بیهوده که چنتهٔ خالی آخوندها در مهار قیام را نشان می‌دهد. چرا که همان‌گونه که رئیس‌جمهور برگزیدهٔ مقاومت ایران، مریم رجوی گفت: «قیام آبان ماه نشان داد که نه رژیم توان آن را دارد که سیل خروشان اعتراض و عصیان اجتماعی را مهار کند، نه جامعه ایران از پا می‌نشیند. اوضاع دیگر به گذشته بر نمی‌گردد. آخوندها سراپا در وحشت فرو رفته‌اند...» (۱۱آذر۹۸)
